Balance 005 - James Holden

James Holden behoeft eigenlijk geen introductie voor mensen die al wat langer meedraaien binnen de house-scene. De als ‘bedroom-dj’ begonnen producer die in 1999 werd ontdekt heeft in vier jaar een ontzettende impact gemaakt op (vooral) de progressive scene. Een niet aflatende stroom tracks is uit zijn studio gekomen die allemaal gereleased zijn op bekende labels zoals bedrock, positiva, lost language, perfecto en ga zo maar door. Op deze labels bracht hij ook zijn hits ‘Horizons’ (inmiddels een klassieker) en ‘Nothing’ uit. Zelf ben ik helemaal kapot van zijn productie ‘One For You’. Het feit dat al zijn tracks gemaakt zijn met legaal te downloaden software maakt zijn werk alleen maar beter. Alle bekende dj’s van Sasha (met wie hij heeft samengewerkt op diens album Airdrawndagger), John Digweed, Laurant Garnier tot Paul Oakenfold en Tiesto draaien zijn tracks. Maar James Holden produceert niet alleen, hij draait ook, en wel over heel de wereld. In Nederlands was hij pas geleden te bewonderen op Impulz Indoor, waar hij een perfecte dj-set neerzette. In het verleden heeft was hij resident in de Kremlin. In de toekomst zullen we zeker nog van hem gaan horen. Om met de woorden van Sasha te spreken: “James Holden is the man!”

Deze Balance is de vijfde in de serie van het label EQ. Eerdere versies zijn gemixed door onder andere Sean Quinn en Kasey Taylor.

Website: http://www.jamesholden.org.uk/


CD1
De trip begint met “The Difference It Makes” van MFA. Een lekker luchtig en rustige sound om de cd te openen. Achterwaardse geluiden en een lekkere groove afgewisseld met goede vocals. De stem lijkt een beetje op de vocals uit C.R.W. - After The Rain. Met tsjirpende vogels gaan we naar de tweede track op het mixalbum, [Meta83 met Metalgroove. Dieper de trip in, een rustigere diepere bass met hier en daar een soort van electro-geluid. Na de mooie synthesizers van Jake Fairy’s ‘Oshawa’ en de productie van Umek onder de naam Zeti Reticula – Tool 1, gaat de trip waarop de cd je meeneemt gaat alleen nog maar dieper als de slome maar zeurende beats van Petter’s Alltogether langzaam ademen. Dit nummer is voor mij een van de hoogtepunten op cd één. Vooral de heerlijke lange break laat je wegzweven in alle rust en komt perfect na de rustige opening van de cd.
Als we weer op aarde zijn aangekomen komt het nummer weer op gang met een diep op een orgel gelijkende melodie met een syntetische stem erdoor. Met Baby Ford & The Ifach Collective van Bad Friday begint de muziek meer richting tech-house te gaan, voor zover je de muziek in deze cd in hokjes kan stoppen. Tool 3 van Zeti Reticula, oftewel wederom Umek, sluit hier naadloos op aan en je hoort de twee nummers dan ook een tijd door elkaar heenlopen. Een perfect staaltje mixwerk. Kort hierachterna komt Avus van Real, wederom een hoogtepunt van de cd! Er is door James Holden gekozen voor het mixen van korte stukken van nummers achter elkaar wat zorgt voor een dynamisch maar heerlijk geheel. Het begin van de nummer zes, zeven en acht van de cd zitten namelijk allemaal in vier minuten gestopt. Totaal niet hinderlijk omdat de overgangen subliem zijn.
Het nummer No Future van DJ ESP is meer een overgangsnummer, je hoort de vocalen van de volgende track onder dit nummer gesampled. Het is een overgang van het wat diepere werk naar wat luchtigere trance slash progressive, namelijk de Infusion remix van Do What You Want van Jase From Outta Space met zangeres Claire. De 3 mannen uit Australie oftewel Infusion hebben overigens vele remixen dit jaar op hun naam staan.
Zelf hou ik niet van vocals, dus snel verder naar het volgende nummer. Het tempo gaat iets omlaag met Nathan Fake met Outhouse. Dit toppuntje op de cd staat er zelfs twee maal op, en ook achter elkaar! Eerst komt de ‘fluffy mix’ waarna de ‘original mix’ het overneemt.
De fluffy remix is een zeer droomachtige track met weinig bass erin. De original mix neemt het echter over met een heerlijke bassline, een heerlijk kippenvel nummer met een verslavende beat. Het einde lijkt een beetje op de James Holden-remix van Ronald Klinkenbergs Inner Laugh, althans het toewerken naar de climax van dit nummer.
En dan….dan begint het te regenen. Bij de track Fortune Telling Fish, Curled to Suggest 'Home' van Fortdax gaat het tempo eruit en komt een lekkere break, waarna het lekkere ritme van het tranceachtige plaatje PQM’s – You are Sleeping begint. Het zou me niets verbazen of PQM is een alias Roland Klinkenberg. De stem in dit nummer is overigens subliem.
De trip gaat weer wat dieper als These Days (Instrumental)/Beats of Bad Friday erin komt met de herkenbare bassline van wederom Petter. De eerste cd eindigt met een nummer van Herrmann & Kleine, genaamd Leaving You Behind (Without Knowing Where To Go), waar niet veel over te zeggen valt…..behalve dat het het einde is van de trip van cd één.

CD2:
Na relaxed wakker te zijn geworden door het einde van cd één lopen we naar de cdspeler en gooien cd twee erin. Oei, een wreed verstoren van onze staat van trance met de bombastische en op electro gelijkende bassline van het nummer Happy van Meek. Stijl? Geen idee hoe dit te noemen is. Apart is het in ieder geval wel te noemen. Niet mijn stijl in ieder geval. Snel verder naar nummer twee, Meerkat met Colours (JH Re-edit). Dit nummer is meer een overgang naar het volgende nummer, het breekt de zware beat van de eerste track af en bouwt toe naar de diepe bass van de originele mix van Your body van Avus, een producer die we ook al op cd 1 konden vinden. Met PFX Tokyo van Scape One gevolgd door FC Kahuna met zijn Kosmas Epsilon Mix van Hayling. Gewoon lekkere progressive, niets meer , niets minder.
Als we al iets meer dan een kwartier onderweg zijn komt het spacy nummer The Wheel (Pass 1) erin, van Holden (James Holden i presume?). De synthesizers klinken als een oldschool-track; het nummer zit vol met acid, technobliebjes en gekke drums. Hierna volgt de niet noemenswaardige track Black Acid Pt. 1 van Kotai en Mo, die al erg snel overgaat naar Lifeformation (Infernal Machine Mix) van Epsilon 9. Dit nummer heeft iets trancy over zich heen, wat helemaal naar boven komt in de lange break. Het heeft iets van een floorfiller, een uplifting staaltje progressieve trance. Iets waar mensen wakker van worden op de dansvloer. Niet echt mijn smaak, maar wel een hoogtepunt op cd twee.
De cd vervalt hierna weer in wat meer een industriele sound met de bliebjes van het nummer Ghetto Server van Carl A. Finlow (een break-achtige plaat), maar dit blijft niet lang zo omdat Gill Norris’s track Forme je weer laat wegzakken in vrolijke trance/progressive beats.
Na Eli met Ficta is het weer de beurt aan Petter met het nummer Tonedary.
Petter is een jongen uit Stockholm van nog geen 20 jaren oud, maar wordt nu al gezien als een groot talent. James Holden ontdekte hem pas begin dit jaar maar de jonge producer heeft nu al drie tracks op diens album staan. Tijdens het Amsterdam Dance Event draaide Petter nog in Nederland op de Border Community Night in de Mazzo. Van Petter gaan we zeker nog meer horen in de toekomst!
De cd eindigt verder met de originele mix van Wonderland van Form & Function en Metalgroove ep: End Titles van Meta83. Rustige progressive nummers die er niet bovenuitsteken.




Conclusie:
Voor mij echt één van de beste mixcd’s van het jaar. Technisch super gemixed (dat moet ook wel eigenlijk omdat de cd in de studio is gemixed met protools), een heerlijke trip bij elkaar!
Het is een gooi en smijtwerk van verschillende stijlen door elkaar; trance, progressive, techhouse en een beetje electro. De cd is dus zeker niet in een hokje te stoppen.
Er moet wel opgemerkt worden dat cd één betere tracks bevat dan de tweede cd die eigenlijk wat minder is.
De cd is te bestellen via de site [url]http://www.stomp.com.au/eq/[/url]. Pas over een aantal weken zal deze cd ook in Nederland te koop zijn.

Voor wie James Holden snel weer een keer wil zien draaien: 24 januari is er wederom een Border Community Night, genaamd naar James’ label ‘Border Community’. Hopelijk zal Petter hier ook acte-de-precense geven…..