Innercity 2002

Mixed by Marco V & Benjamin Bates

Uitgever: ID-T

Ja, we kennen het feest natuurlijk allemaal. Innercity. En bij een feest wat zo veel bezoekers trekt als innercity, hoort natuurlijk gewoon een dubbel cd. Cd één is gemixed door Marco V en cd twee door Benjamin Bates. 2 DJ's die op Innercity zelf natuurlijk in de mainstage stonden. Ik was zelf toen niet in de main, maar ik heb over alle 2 de live set's goeie reactie's gehoord van veel mensen. Dus het zijn 2 DJ's die het wel aankunnen om een goeie Innercity 2002 cd samen te stellen. Voor Benjamin Bates is dit de eerste keer dat hij een cd samen stelt, en Marco V heeft het 2 jaar geleden voor het laatst gedaan De eerste Innercity waar ik in me leven heen ben geweest.

Nou, cd één is dus gemixed door Marco V, en ja, wie kent hem niet. Ik heb mindere dingen van hem gehoord, maar ik heb ook echt super dingen van hem gehoord. Dus ik ben wel redelijk benieuwd.
De cd begint lekker rustig. Voor mij net iets te rustig, maar de opbouw van de cd is eigenlijk gewoon heel erg goed. Zitten paar iets rustigere nummertjes tussen. En ook het nummer Loneliness van Tomcraft staat er op. Een nummer wat ik sinds een afterparty ergens laatst heel erg goed kan waarderen. Vind dat echt een heel erg lekker nummer. Maar der valt me toch aan het eind van cd één 1 ding op. Op de cd hoes staan dat er 15 nummers op cd één moeten staan, maar der staan der maar 14 op. *edit* Ik hoor net dat nummer 12 en 13 samen als 1 nummer op de cd staan, als een mix *edit*

En als cd één dan is afgelopen, dan is het tijd voor cd twee. Benjamin Bates, een DJ waar ik denk ik zelf nog nooit iets van heb gehoord, dus vol verwachting klopt mijn ..........
Wat me als eerste opvalt dat het toch een hele andere stijl is dan Marco V, ik weet niet precies hoe ik het moet omschrijven, maar na enige navraag werd me verteld dat het tussen Techno en Techhouse in zit En toen ik vroeg wat een mooie omschrijven was voor Techhouse, werd me verteld: funky downtempo techno met trommeltjes. En met die omschrijving ben ik het dan ook wel eens. Het begin van de cd heeft weer hetzelfde wat cd één ook bij mij had, net iets te langzaam voor mij, maar wel lekker. En als we dan op de helft van de cd komen hoor ik ook weer iets bekendere klanken voor mij. En de laatste paar nummertjes van de cd zijn echt lekker

Dus als ik voor mezelf een eind conclusie moet gaan samen stellen, zou het voor mij zijn, van allebei de cd's de laatste zeven nummers nemen en weer op één cd zetten maar eigenlijk zijn de cd's gewoon heel goed in opbouw. Begint lekker rustig en eindigt een stukje sneller. En zo hoort een cd gewoon samen gesteld te worden.

Ik ben in iedergeval blij dat ik hem in me collectie heb. Zeker een waardige Innercity cd. En ik verwacht ook dat hij bij veel mensen in de cd speler zal belanden.

En dan nu in mijn beste russisch

Do Svidaniya