Riot! - Filthy House For Dirty Stopouts

Het Londense ‘Riot!’ is in anderhalf jaar tijd uitgegroeid tot een toonaangevend label. Ed Real en BK vertelden er al over in het interview dat ik met ze hield, waarin ze ook spraken over het langverwachte Riot! album. Het wachten is beloond, “Filthy House For Dirty Stopouts – Mixed by Ed Real & BK” ligt eindelijk in de winkels.

Over Ed Real en BK hoef ik weinig meer te vertellen, alles wat je wilt weten staat in het interview en op www.riotinlondon.com. So let’s talk music now.

CD1
De eerste mix is van producer-grootmeester BK. Als ik een blik op de tracklist werp, zie ik negentien(!) nummers staan. Ik zal ze dan ook kort bespreken, anders wordt dit een essay van zeven kantjes, dat is ook weer iets te veel van het goede lijkt me. Ik zie bijna alleen maar tracks van hem zelf op de playlist staan, iets dat in dit geval absoluut geen probleem hoeft op te leveren. En dat bewijst hij al in de eerste track, die hij gemaakt heeft onder zijn nieuwe alter ego Black Russian. De droge klappen springen uit m’n boxen en de smerige sound van dit moment komt heerlijk naar boven. Vrij snel wordt de tweede plaat ingemixt, ook een Black Russian track, en deze is zelfs nog smeriger dan de vorige. De vocalist zegt: “Please drive me crazy, please drive me crazeeeeeh!” en dat gebeurt ook echt, want als de vieze, analoge sounds het overnemen na de break, gaat het helemaal los.

Nummer drie is de overgang richting de U.K.-sound die we van BK gewend zijn de laatste tijd, erg techy maar toch met de oude, diepe Engelse bass er in verwerkt. Beetje langdradig helaas. Dat is niet zo bij ‘Walk The Walk’, de eightiessound die voor de riff is gebruikt, werkt erg goed. Hierna is het de beurt aan de eerste niet-BK track, Nick Sentience in the house! Na de break is er zelfs plaats voor een trancy melodietje in ‘Transcender’, wat ik niet vaak van Sentience heb gehoord, maar je hoort me absoluut niet klagen. Nogmaals komt Nick aan bod, deze keer met ‘Tech Force’, die samen met de vorige track de twintigste release van Riot! vormt.

Natuurlijk gaan we nu weer door met BK zelf. Funky percussie en progressive sounds voeren de boventoon in ‘Futureshock’, maar daarna is er tijd voor weer iets verschrikkelijk smerigs, ‘Deadbeat – Still Thinking’ is een absolute aanrader voor de liefhebbers van dirty hardhouse. BK maakt dan een snelle switch richting het herkenbaardere werk, zijn remix van ‘Massive Attack – Unfinished Sympathy’, die hij maakte met Vinylgroover & The Red Hed, is een aanrader. Samen met Yomanda (nee, niet Jomanda uit Tiel, deze Yomanda is ook bekend als Paul Masterson) werd ‘Charming’ geproduceerd. Lekkere bassline, minimaal synthje, helemaal goed. Leuk weetje: de b-kant hiervan heet ‘BK’s Trip To The Dam Mix’; compliment voor Nederland dus.

Ik zou zweren dat ik de intro van een nieuwe versie van ‘David Forbes – Questions Must Be Asked’ aan hoor komen en na bestudering van de tracklist blijk ik er niet eens zo ver naast te zitten. Forbes heeft de remix van ‘Mark Sherry – Fractured’ voor zijn rekening genomen en het wordt eentonig, maar ook dit is weer een voltreffer. En het houdt niet op, want Riot!’s ontdekking Jamie Taylor (a.k.a. TikTok) heeft er weer een juweeltje uit geperst. Funky techno met een goed verstopte bassline is zijn handelsmerk, wat hij ook hier weer laat horen. Sentience had ook een periode dat hij zulke sounds gebruikte, maar hij is echt overgegaan op de melodieuzere sound. Samen met aankomend topproducer Nick Rowland drukt hij zijn stempel op de cd met ‘Innovation’, wat een kraker! Trance, acid, uk sounds, techtrance-drums, alles wordt door elkaar gegooid en het klinkt nog vet ook. Un-fucking-believable! De 2004 remix van ‘Razor Babes – Come On Baby’ is niet helemaal mijn smaak, had er van mij eigenlijk niet tussen hoeven te staan. ‘Insane’ BK is zo’n zelfde geval, het voegt niet veel toe aan de cd vind ik. Maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt met twee mixen van ‘Playing With Knives’. De Tough Dub wordt razendsnel gemixt met de Cortina MK2 Mix, leuk gedaan. Track achttien valt weer een beetje terug, ik mis de spanning die wel aanwezig was tot aan ‘Come On Baby’. BK & Nick Sentience zorgen met ‘My Life’ voor een veel te saai einde van een cd die echt te gek begon.

CD2
Mix nummer twee, Ed Real is aan de beurt en ik ben erg benieuwd wat hij er van gaat maken. BK komt nog maar eens terug, nu samen met Judge Jules. ‘Seizure’ is vergelijkbaar met ‘Charming’ en ‘Walk The Walk’, het geheel heeft een goede basis en een catchy gimmicksoundje waardoor het lekker wegluistert. En naast The Judge is ook Dave The Drummer samen met BK aan het produceren geslagen, maar ik ben persoonlijk geen fan van de sound die ze gebruiken. Waar ik wel fan van ben, is Jamie Taylor’s stijl, zoals ik al eerder zei. De ik-kan-ook-trompetspelen-sample is goed en zorgt voor een zomers sfeertje. Het sfeertje blijft hangen met BK & Ed Real’s ‘A Little Love’. Minder vrolijk, maar niet minder goed, is ‘Nick Sentience – Bring It On’.

Ah! Nu word ik zelfs nog vrolijker, want de Vinylgroover & The Red Hed remix van ‘Beckers – Switch’ is briljant! De vocal is sterk, de scheurende synths zijn goed getimed en de bassline is zo funky als James Brown in zijn beste dagen. Puntje voor Riot! dat ze een track als deze hebben gesigned. Een beetje van-de-hak-op-de-tak is de overgang naar ‘Perception’ van Jamie Taylor, maar wanneer de bassline zijn werk gaat doen is het toch wel begrijpelijk dat de cd niet compleet zou zijn zonder dit nummer. Real doet nogmaals van zich spreken, nu door zijn samenwerking met Phil Reynolds, waar ‘Bitch!’ uit voortgekomen is. Een goede opstap naar ‘In The Bronx’ van Will Gold en, jawel daar is ‘ie weer, Jamie Taylor. Dikke technobeats en een als een tantra klinkende vocal zijn de ingrediënten van deze Riot! hit. Over hits gesproken: de vrouw die wat mij betreft al jaren een levende hit is, heet Lisa Lashes en weet inmiddels ook de weg in de studio. Ze laat een nieuwe kant van haar muzikale persoon zien met ‘Temptation’, een plaat die ook al op haar Lashed-album stond.

Ed Real staat bekend om zijn veelzijdigheid en samen met oudgediende James Lawson laat hij dat horen. Hun ‘Information Overload’ is erg strak; veel lage sounds en een vette, gedistorte vocal zorgen voor spanning. Spanning die opbouwt naar misschien wel de beste track op de cd. De zestiende release van Riot! was ‘Eden Project – Mummy’, ik vind dit echt dé manier waarop producers vernieuwend kunnen zijn. Beide mixen zijn even sterk, Real heeft gekozen voor de wat stevigere versie, de Sonic Vibe remix.

Het einde nadert! Jammer genoeg eigenlijk, want het gaat nu helemaal los. Turbulence System heeft een dikke hit te pakken met ‘Osaris’, een plaat die me een beetje aan de oude sound van Tom Harding doet denken. Hij is even weg geweest, maar daar is ‘ie nog een keer: BK! Nogmaals samen met Dave The Drummer, en nogmaals een productie die wat mij betreft niet interessant is. En weer geldt dit ook voor het laatste nummer op de cd, BK en Dave Randall zijn er niet in geslaagd iets goeds neer te zetten met ‘Trace’. De verknipte vocal heeft veel potentie, maar het blijft allemaal iets te veel van hetzelfde. Afwisseling was welkom geweest.


Zo, dat was ‘m weer. Zowel positieve als negatieve aspecten, maar de positieve overheersen gelukkig wel. Vooral het eerste gedeelte van cd één slaat in als een bom, maar zo hier en daar hadden er best wat tracks kunnen worden ingewisseld voor betere. Toch raad ik deze twee schijfjes aan aan iedereen die van UK hardhouse, techtrance en semi-hardtechno houdt.

Score: 70/100


www.riotinlondon.com