Wonderful Days - Vincent de Vries

Een jaar of vijftien geleden had ik een 'ontmoeting' met Mental Theo. Ergens Backstage, het feest staat me niet eens meer bij. We werden aan elkaar voorgesteld en toen ik zei dat ik van Partyflock was zei Theo: 'Dat is toch die site met al die pillenslikkers en snuivers?' Mijn respons was even snedig als gemeen: 'Mental Theo? Jij bent toch die gast die op TMF jonge meisjes foute dingen laat doen?'. Mijn opmerking raakte hem niet echt vermoed ik. Het heeft hem in ieder geval geen windeieren gelegd...

Dat is tegelijkertijd misschien het enige dat voor sommigen als nieuw of verbazingwekkend uit de biografie 'Wonderful Days' naar voren komt: Theo Nabuurs is een aardige zakenman. Hij is de man achter de Thunderdome-verzamelalbums, hij had een groot aandeel in het succes van TMF (bladzijde 128: 'En dat zeg ik in alle bescheidenheid'), de door hem geproduceerde single 'Now you're gone' stond wekenlang in de hoogste regionen van de internationale hitlijsten. Ook leren we bijvoorbeeld dat Theo de stroming 'freestyle' heeft uitgevonden. Verder is het boek, ondanks de grootse aankondiging op bladzijde 16 ('Maar je weet nog lang niet alles. En dat ga ik je nu voor het eerst echt allemaal vertellen. Alles.'), best tam. Echt hele wilde verhalen staan er niet in. Véél anekdotes staan er wel in...

Het is alsof Theo en schrijver Vincent de Vries een middag zijn gaan zitten en de eerstgenoemde zoveel mogelijk ervaringen heeft opgelepeld. Het blijft bij het opsommen van de gebeurtenissen waarbij het vooral oppervlakkig blijft. Nou ja, ergens probeert Theo nog wel een soort van (zelf)reflectie toe te passen waar het de 'break-up' van Charly Lownoise & Mental Theo betreft, maar het komt niet uit de verf. Hij probeert uit te leggen wat er volgens hem aan de hand was, geeft aan dat hij totaal niet gevoelig was voor de persoonlijkheid/het karakter van Ramon die meer rust nodig had om er vervolgens aan toe te voegen 'niet dat ik mezelf ook maar iets verwijt. Absoluut niet'. Ook beschrijft hij hoe zijn relatie met model Armanda op de klippen loopt. Dit doet hem kennelijk echt wat, het voelt alleen niet zo als ik het lees. Iedere keer dat het verhaal enige diepgang dreigt te krijgen is het hup! naar de volgende anekdote. Net als we meegenomen worden in de ontluikende liefde tussen Theo en Maaike belanden we plotsklaps in het verhaal over Myrna met eierstokkanker. Al is dit gedeelte het enige dat wel iets losmaakt bij mij als lezer. Er lijkt minder in geknipt en er lijkt meer aandacht aan gegeven te zijn.

Hoe verder ik in het boek beland hoe teleurgestelder ik me voel. Het is een gemiste kans. Ik geloof namelijk echt dat er veel en veel meer uit gehaald had kunnen worden. Waar ik bijvoorbeeld de biografie van Dano niet opzij wilde leggen omdat ik echt het verhaal in gezogen werd en er gevoelens losgemaakt werden, merk ik dat ik er geen moeite mee heb de bio van Mental Theo opzij te leggen om naar een verjaardag te gaan. Het is dus niet voldoende om een kleurrijke persoon te zijn die een interessant leven heeft geleid. Als je het aan het papier toevertrouwt moet de schrijver je ook echt goed begrijpen en kunnen vangen. En wat mij betreft is dat Vincent de Vries in deze jammer genoeg niet goed gelukt.