De Jeugd van Tegenwoordig - Manon

Een nadeel van zélf ouder worden is dat naast de werkdrukte, ook het geheugen je nog wel eens in de steek wil laten. In dit geval lag deze schijf al veel te lang te wachten op een recensie. Het zijn de dagelijkse struggles die Faberyayo, Vjèze Fur en Willie Wartaal in de loop der jaren ook hebben meegemaakt. Om het tienjarig jubileum van de groep te vieren werd er voor de gelegenheid een ode aan de vrouw als centraal topic gebruikt op het vijfde album: Manon.

Hip? Hop
Wie mee wil gaan in de tijd moet ook muzikaal progressie boeken. Nu valt dat in de voorgaande albums wel aan producer Bas Bron over te laten en ook in 'Lente in bed' zit de productie wel goed. Was het niet dat Willie Wartaal zich ontpopt tot een zoete r&b zanger die zingt over de liefde voor het voorjaar. De zoete teksten lijken weinig hardcore te worden en de onderwerpen waar de Jeugd zich altijd over bekommerde lijken volledig verdwenen. 'Broertje ik heb je' en 'Ik was een klootzak' (serieusheid ten top) zijn zelfs lofzangen over elkaar en een spijtbrief aan eerdere liefdes. Een beetje 80's achtige groove met een eigentijdse visie op soul dus. Het is even wennen, want het soms bijna onverstaanbare gebrabbel werkt meer tégen dan opzwepend. Het zal wel hip zijn... Al redt de Candlelight vunzigheid van Fur in 'BPM69' nog een klein stukje satire. "Cocktails in de nacht, gemaakt van liefdessap'' Kom er maar eens op!

Ouwe jongens krentenbrood
Gelukkig, zeggen we met een diepe zucht. Want dat we de eigenzinnige Jeugd het beste wensen staat voorop. Er zijn maar weinig acts die met het plezier, de onzin en toch ook hits al jaren mee doen. Titeltrack 'Manon' is er weer zo eentje die blijft hangen. ''Facetime in je nachtjapon en 'Wiepie op het balkon'' Het zijn toch de teksten waar we van houden bij het horen van de boys. Net als clubtrack 'Zakmuitdeheup' en het vuige 'Straatmeermin' horen we weer de good old Jeugd sound. Kortste track van het album 'Stuntro' is misschien nog wel één van de toffere op het album. Spacende sounds en een trap beat, maar de teksten zijn ons een raadsel.

Futurophobia' lijkt zelfs een bange visie op de toekomst van Faberyayo met teksten als '' Ik ben een klein kind verkleed als volwassen man. Doe alsof ik alles weet en alsof ik alles kan. Maar hoe kan ik alles snappen, het leven is zo groot. Het valt niet te bevatten, het is maar even tot de dood'' Zware shit dus! 'Neonlichten in de regen' staat als een huis alleen de bijna valse hook van Fur is toch een beetje tenenkrommend. Het slotstuk 'Ze kan me wel schieten part 2&3' is erg cool en heeft een beetje electro achtige feel met een hele verslavende bassline. Ik denk dat zeker één van de heren beef met Manon heeft gehad.

De Jeugd heeft de toekomst?
Het vijfde album van de Jeugd is zoals gezegd even wennen. De heren lijken een beetje volwassen te zijn geworden wat we dan ook merken aan de vaak serieuzere teksten. Natuurlijk geeft dit niet altijd, want een aantal tracks zijn zelfs vriendin-proof. Wil je ouderwets de club afbreken dan kan dat nog, maar ik denk dat je deze schijf toch beter samen met je eigen Manon kan beluisteren.

Score: 55/100

www.dejeugdvantegenwoordig.com