Slam – Reverse Proceed

Het uit Glasgow afkomstige duo Slam presenteert na 7 jaar weer eens een artiestenalbum. De drijvende krachten achter het bekende Soma label doen dat voor de vijfde keer in hun ruim 20-jarig bestaan. Slam kwam dik 2 decennia geleden voort uit de krochten van de uitgaanscene in de Schotse hoofdstad en veroverde met hun ondergrondse house en techno events en uiteraard de juiste muzikale producties uiteindelijk meer dan alleen het noorden van het Verenigd Koninkrijk. Orde Meikle en Stuart McMillan zijn met Slam een begrip in de technoscene en dat wordt maar weer eens al te goed duidelijk met hun nieuwste plaat genaamd 'Reverse Proceed'.

Teruggang is vooruitgang
Met dit album beloven de Schotten een meer organische aanpak bij het maken van hun muziek. Er kwamen amper laptops aan te pas, echt computerwerk was er niet bij. Geen softwarematige producties dus, des te meer werd er teruggegrepen naar hardware. De good-old analoge 909 drumcomputer uit het Slam verleden werd erbij gesleept, een Cirklon sequencer (leuk weetje: deze is gefabriceerd in Glasgow), diverse keyboards en een magische moduler. Geïnspireerd door geluiden uit hun verleden ging het Slam koppel met 'Reverse Proceed' echt back to basics, voor oude, kenmerkende elektronische sounds en het technogeluid uit Detroit.

In het begin van het 14 nummers tellend album is daar al een beetje wat van te merken. Erg tof is het feit dat er voor 'Reverse Proceed' uiteindelijk driekwart van de geproduceerde tracks zijn sneuveld en alleen de meest geschikte zijn gebruikt om het verhaal van hun nieuwste kindje te vertellen. Want er zit een hele fijne luisterlijn in hun vijfde. De muzikale vertelling begint met een stapel ambient en atmosferische nummers die behoorlijk diep gaan, weinig vaart hebben maar de oortjes toch fijn weten te prikkelen. De mysterieuze en tikkeltje donkere sfeer, gesteund door aardig wat typisch hardware geproduceerde sounds weten ontzettend te boeien en trekken je als luisteraar behoorlijk mee in de krochten van hun verleden. Het is dan ook heel geleidelijk dat er meer leven in de Schotse brouwerij komt. Bij de deephouse-melodie in 'Cirklon Bells' voel je langzaam het geheel zich openbaren als een lelie bij het ochtendgloren. Het hierop volgende 'Synchronicity' kent de eerste voorzichtige beats en zet het dansbare raderwerk van het album zachtjesaan in gang. Aanbeland bij het hier op aansluitende 'Ghost of Detroit' pakt de bedwelmende melodie je stevig bij de ballen en brengt de onderliggende diepe techhouse beat (was Maya Jane Coles hier verantwoordelijk voor?) je bijna letterlijk in warehouse en rave-achtige sferen. Zeker met de invallende acid geluiden uit 'Pattern A3' welke even later worden opgeslokt een waar Detroit geluid in 'Factory Music'.

Wat volgt past voortreffelijk in de tot dan gecreëerde flow zonder dat de mannen continu een beat laten vallen. 'Convolute' is bijvoorbeeld weer een diep en benauwend intermezzo dat de spanning richting de vetste (dans)plaat van het album, namelijk het hypnotiserende, monotone en bonkende 'Catacoustics', flink opvoert. Samen met de combinatie 'Irritant' en 'Rotary' laten de mannen meteen horen meesters te zijn in het gebruik van ware technoloops zonder dat er maar een greintje verveeldheid de kop opsteekt. De ongekende dynamiek tussen de naadloos aan elkaar gepaste creaties blijkt na de benevelende slotplaat dan ook de grootste heldendaad van dit Schots superduo te zijn.

Reverse Proceed
De ervaring die de mannen van Slam voor hun vijfde studioplaat hebben weten te creëren, is van een zeer hoog niveau. Hun missie om de software benadering van muziek maken aan de kant te schuiven en hun (oude) hardware weer uit de garagebox te halen, geeft hun album 'Reverse Proceed' een hele vette, rauwe en bij vlagen retro-achtige smoel. Niet alleen zit de kracht van dit veertiental tracks hem dan ook in het opdrijvend karakter dat van prikkelende ambient tot aan warehouse en Detroit geïnspireerde sounds gaat, maar ook in de zeer geleidelijke opbouw en de opzuigende muziekdynamiek binnen deze fascinerende luistertrip. Deze aspecten tezamen maken het een verdomd bedwelmend, hypnotiserend en vooral verslavend album waar de liefde voor de techno muziek en vakkundigheid vanaf spat. De langzaam verhalende structuur en het mindere effect van de tracks als je ze los van elkaar luistert, kun je als eventuele minpuntjes zien. Maar dan moet je wel een echte zwartkijker zijn.

Score: 83/100

www.slam-djs.com
www.somarecords.com