John Dopping - Words In Colour

John Dopping is een man met een bescheiden carrière, op het moment van schrijven. De Engelsman heeft een handjevol releases op labels als Digital Society Recordings en Borderline Music en voegt daar nu een album aan toe. Net zo bescheiden als zijn discografie is overigens ook zijn biografie, die simpelweg uit de volgende woorden bestaat: "Mammal. Occasionally verbose. Also music.". Het is wel een beschrijving die zorgt voor een glimlach. Nu maar hopen dat het debuutalbum "Words In Colour" van de Engelsman hier ook voor kan zorgen.

Woorden inkleuren met John Dopping
John Dopping begint zijn album met een aparte openingstrack. "The Fire Behind" start rustig en kabbelt vervolgens op typerende wijze voort, met stukjes breakbeat en duidelijke bass invloeden. Het levert in ieder geval een erg gaaf resultaat op, in combinatie met de dromerige trance synths. Opvallend is ook dat dit maarliefst acht en een halve minuut zo doorgaat, een behoorlijk gewaagde keuze voor een ietwat experimentele opening. Daarna pompt er direct een stevige kick in, het begin van "Chayote". Dit nummer is geproduceerd met behulp van Activa, de labelbaas van Borderline Music. De twee mannen leven een samen een heerlijk stomende techtrance knaller af, met vooral een heerlijke pompende kick. Daarna kleurt de man uit Manchester eventjes in zijn eentje verder. Dit doet hij netjes binnen de lijntjes, zonder al teveel poespas. Nummers als "Basically" en "Where Do I Begin" zijn gewoon hele degelijke platen, die een beetje op de randjes van alle trancehokjes balanceren. Een beetje techy, een beetje uplifting en hier en daar wat progressive invloeden, maar vooral gewoon heel erg lekker om naar te luisteren.

Na een kort downtempo intermezzo ("Kayafly") schakelt John Dopping nog een tandje bij. De zweef synths worden nog een tikkeltje intenser en de beats gaan zo waar nog wat meer rollen tijdens "Aryl". Een hele toffe plaat. En dan is er ineens "Glade", een productie waaraan Davey Asprey heeft meegeholpen. Na een rustige introductie is er een smeuïge en harde beat, doorspekt met een smerige electro synth. Een heerlijke knaller, die bovendien na een tijdje weer terug transformeert in een vredige tranceplaat waarin de electro invloeden naar de achtergrond zijn verdreven. De derde en tevens laatste gastbijdrage komt van Magnus, die heeft meegewerkt aan "Introspection". Het is een nummer dat lijkt te beginnen als een degelijke techtrance productie, met zelfs wat subtiele acid invloeden. Maar al vrij snel gaan de twee mannen tekeer als kunstenaars die razendsnel alles netjes inkleuren. Het nummer groeit dan uit tot een briljante zwever van formaat. Daarna volgen nog een tweetal keurige tracks. "Dissociate" wat meer techy gericht, titelnummer "Words In Colour" is juist weer erg zweverig. Afsluiter "Malady" is ten slotte weer een downtempo productie, net zoals de opening. Ditmaal combineert Dopping de heerlijke dromerige synths met drumstel geluiden. Een mooi en kalm einde van dit album!

Vers uit de Dop
John Dopping mag dan wellicht een bescheiden discografie hebben, zijn debuutalbum mag er absoluut wezen. De Engelsman laat op "Words In Colour" een heerlijk trance geluid horen, dat hij bovendien op fijne wijze weet te combineren met allerlei aangrenzende hokjes. Het fijnste is nog wel hier niet het typische "EDM geluid" te horen is en ook de ellenlange, tranentrekkende breaks blijven achterwege. John Dopping laat hier juist een onwijs strak en modern trancegeluid horen. Met stevige beats, heerlijke synths en vooral veel variatie. De glimlach na het lezen van de biografie is tijdens het beluisteren van dit schijfje in ieder geval niet meer weg gegaan.

Score: 83/100

www.johndopping.co.uk
www.blackholerecordings.com