Eomac - Spectre

Het Ierse duo Lakker doet misschien wel een belletje rinkelen. Al een paar jaar maken Dara Smith en Eomac de dansvloeren onveilig onder dit alias. De twee produceren en draaien duistere techno, waarbij het experiment niet wordt geschuwd. Ze hebben het experimenteren bijna tot sport verheven. Dat bewezen de heren overigens ook nog maar eens met hun Electric Deluxe podcast. De normaal gesproken brave techno mixjes weken ineens voor een lastig uurtje muziek, boordevol genadeloze metal, uptempo hardcore en knetterharde breakcore. Outside the box denken is dus wel weggelegd voor de mannen. Beide heren kunnen het overigens ook alleen af. Solo hebben zij al een handjevol track uitgebracht. Eomac presenteert nu met ''Spectre'' zijn officiële debuutalbum.

Duistere techno
Ook solo is Eomac vooral van de duistere techno. Experimenteren met vreemde beats, heftige distortion en vage bliepjes zijn bij de Ier eerder gewoonte dan uitzondering. Overigens gaat het produceren van stevige spierballen techno hem ook prima af. Zo werd zijn muziek al opgepikt door gerespecteerde namens als Tommy Four Seven, Thom Yorke en zelfs Aphex Twin. Waarom zijn muziek wordt gewaard door deze collega's maakt de Ian McDonnell ons gelijk duidelijk met het openingsnummer ''SU Riddim''. Een duistere opening, met heftige beats, toffe vocals en vage achtergrond geluiden. Opvallend is dat het vooral aanvoelt als een hele smerige grime track. ''Rainmaker'' is juist vrij dansbaar, met een rechttoe rechtaan beat. Een lekkere lome track met een hoop geruis. De duisternis maakt tijdens ''Forest'' plaats voor een opgewekt bliepje, waarmee een aanstekelijk melodietje wordt gecreëerd. Al blijft de achtergrond natuurlijk wel lekker vunzig aanvoelen, met wederom weer wat invloeden uit bass genres.

Titeltrack ''Spectre'' valt op door de lome beats, die grommend uit de speakers komen. Op de achtergrond vredige synths, die even later worden opgeslokt door industriële geluiden. Een heerlijk nummer, waarvan vooral de opbouw erg sterk is. ''Shell Of Dark'' klapt er vervolgens stevig in met kicks die op lekker wijze doorstomen. Behoorlijk wat geruis en bleepy synths worden mooi gecombineerd met de kenmerkende sample uit ''I Feel It'' (of toch ''Thousand?) van Moby. De creativiteit spat van de producties en tijdens ''Rising 3'' worden we weer verrast. Ineens zijn er moddervette breakbeats te horen. Een puike hedendaagse interpretatie van de oude rave scene laat Eomac ons hier horen. House invloeden horen we tijdens ''Deeva'', een prima track die juist wat meer clubgericht is.

Tijdens ''You Hun Ye Gui'' trapt Eomac het gaspedaal eens even flink wat dieper in. Oriëntaalse geluiden komen de luisteraar gemoed, tezamen met stevige beats op een vrij hoog tempo. Een erg aparte track, die vrij luchtig klinkt tussen alle donkere nummers. De duisternis komt weer terug tijdens ''Crackt'', een heftige doorstapplaat met flink distorted kicks. ''Mika Riddim'' is vervolgens weer een wat vreemde en experimentele plaat. Zoals de naam al verklapt barst deze productie van de vreemde ritmes. Een creatieve uitspatting die erg boeiend blijft om te luisteren, mede door de aparte sfeer die de Ier weet te creëren. Afsluiter ''Squink'' valt in hetzelfde straatje. Trage, zeurderige beats en vreemde synths verwennen voor de laatste maal onze oortjes. Een prima afsluiter dus.

Eomac op zijn best
Het eerste officiële debuutalbum van Eomac mag er absoluut wezen! De Ierse creatieveling laat een duidelijk eigen geluid naar voren komen, waarin duistere techno wordt gecombineerd met typisch Britse rave/bass genres. Bovendien klinkt het op een bepaalde manier vrij vernieuwend, iets dat toch erg knap is met deze stijlen. Geen moment verveelt het, want telkens blijft McDonnell ons verrassen. Duister, smerig, hard en experimenteel; ''Spectre'' is simpelweg Eomac op zijn best!

Score: 80/100

http://www.eomac.net
http://www.killekill.com