Reverze - The Compilation

“Last year a new virus identified and named ‘Reverze’ spread across the globe rapidly. Very soon an increasing number of people got infected by the virus. The virus takes over your body the second the pounding beats of harddance-music reach your brain. The only antidote is to join the harddance-community!”

Zaterdag 21 januari jongstleden was de dag waarop vele, met dit virus besmette, Belgische en Nederlandse liefhebbers bovenstaand advies ter hand namen en massaal samenkwamen in het Sportpaleis Antwerpen voor “Belgium’s Biggest Harddance Event”: Reverze. Tegelijkertijd met de aanvang van dit groots opgezette festijn kwam de gelijknamige mixcompilatie uit. Deze compilatie moet de geïnfecteerde feestgangers achteraf een vermakelijke terugblik op het feest bieden en daarnaast ongetwijfeld meer zielen besmetten met het Belgische ‘harddance-virus’. Voor de goede orde, met de term ‘harddance’ wordt in België dan ook voornamelijk retro/oldstyle, techno en jump bedoelt, maar tegenwoordig kan hierbij ook hardstyle en hardcore gerekend worden.

Men heeft de talentvolle, Belgische DJ Coone de opdracht gegeven deze cd te voorzien van de nodige ‘harddance’ beats. Deze keuze is mijns inziens een logische, want al sinds zijn eerste vinylrelease, het frisse “Protect the Innocent” uit 2002, laat hij horen een voorliefde voor jump en hardstyle te hebben. Aan mij de taak om uit te vogelen hoe viraal deze ronde besmettingsbron nu in werkelijkheid is.


Jump in:

Ik denk dat veel Reverze-gangers spontaan kippenvel krijgen bij het horen van de mooie intro, die geheel in de stijl van het feest is. Dit laatste geldt eigenlijk ook de verdere opbouw van deze cd. Het eerste echte nummer op de cd, “Playmo” van Bart Claessen, is namelijk in dezelfde muziekstijl (tech-trance) als die waarin de openings-dj op Reverze, Marcel Woods, meester is. Na de twee noord-Franse techno tracks, waarvan “Tam Tam” het meest aanspreekt, wordt men eindelijk klaargestoomd voor de eerste portie ‘tek’ van Belgische bodem. “Work This” van Tek Soldierz is zo’n pompende plaat die je het liefst met je stereo vol open wilt draaien. Ook dankzij DJ Coone’s remix van DJ Mystery’s “Just Don’t Stop” kan er weer flink doorgepompt worden op bekend klinkende early hardcore beats, al is het af en toe net iets teveel van het goede.

Van een wat overdreven harde kick van DJ Coone stuiteren we door naar een wat te bescheiden kick van D-Noizer. Deze typische D-Noizer productie in een licht newstyle jasje doet het nog altijd goed erg op de vloer, en terecht zou ik zeggen. We blijven een beetje in de oldstyle-sferen hangen met Vorwerk’s herkenbare “Chanook”. Niet alleen herkenbaar in de zin van de geleende “Morella”-sample maar ook is het weer typisch een verzorgde Square Beats productie. Het wordt tijd voor iets meer pit en dat komt er dankzij de welbekende Q-ic remix van Raoul Zerna’s “X-Rated Love” dat ook anno 2006 nog steeds een onnavolgbaar, schitterend plaatje blijft.

Opeens wordt de plaat stilgelegd en komt voor de mensen die vaker een set van dj Coone hebben gehoord een welbekende melodie opzetten, namelijk die van “Organ Line”. Ik mag gerust zeggen dat deze zeer simpele maar o zo effectieve track iedereen aan het bewegen krijgt. In België krijg je daar trouwens op de dansvloer nog een dosis uitzinnig gejuich bij. Aan lekkere plaatjes geen genoeg zo in het eerste deel van deze mixschijf. Een waar hoogtepunt volgt dan ook in de vorm van DJ Ruthless’ newstyle-achtige “Cyrus Part 2” met daar achter aan “Fuck That” van Stunt Crew feat. DJ E-max dat een erg sterke en letterlijk opzwepende opbouw kent. Dit is een van de betere plaatjes van de afgelopen maanden en dat terwijl het nog op niet eens op plaat verkrijgbaar is.

Hoe sterk en vernieuwend “Fuck That” is, des te meer uitgekauwd is “Devotion” van Q&G, oftewel Q-ic & DJ Ghost. Deze zeer slappe “Desire”-kloon doet erg inspiratieloos aan en zal voor de meeste fans dan ook een teleurstelling zijn. Het is dus niet voor niets dat deze twee Belgische helden zich verschuilen achter hun initialen. Verder kunnen de nummers van Largemellow en DJ Mystery de mix ook niet echt naar een hoger niveau tillen. De nieuwe DJ Marcky, “Street Talk”, in de vorm van de strakke Coone remix, doet dat wel en zorgt samen met de wat ondergewaardeerde “Baby 4” van Major Bryce & Eddy Kin voor wat meer leven in de Jumpbrouwerij.

Samen met de Q-ic remix van “X-Rated Love” zorgt “Fun Tonight” van Candyman ongetwijfeld voor de vaagste inbreng. Net voordat dit nummer begint te vervelen, doet de laatste Belgische jump-track zijn intrede: “Gonna Cum” (van alweer) Coone. Het heeft wel wat weg van zijn vorige hit “Love” maar dan wel wat minder uitbundig. Dit horende kom je toch tot de conclusie dat zo tegen het eind van de mix er wel wat hardere tracks van het kaliber Lobotomy Inc of Greg C gemist worden. “Jump Up & Down” van het Spaanse Bassdrum Project is dan ook wel een hard newstyle-nummer met een ‘lompe’ kick, maar het overtreft zijn eerdere hit “Phunkee” nergens.

En dan is het klaar met de jump. Twee hardstyle-tracks uit de stal van de Showtek–broertjes volgen. Ook deze tracks zijn snoeihard en dus goed om de laatste druppels energie uit je lichaam te persen. Met “2 The Dance” gaat dat nog lekker. Dit nummer, dat veel weg heeft van een Raine-productie, kan mij nog bekoren. Maar het ronduit zielige “Puta Madre” geldt dan toch als een anti-climax. Het is dan ook maar goed dat de officiële 'Reverze'-anthem van DJ Coone een mooi, laatste terugblik biedt. Het heeft inhoudelijk alles in zich een waardig 'harddance'-anthem genoemd te mogen worden. Jammer genoeg staat het los op de cd als bonus track want wat mij betreft had het gewoon meegemixt mogen worden.


Jump out:

Deze cd volgt redelijk trouw de opbouw van het feest. Daarnaast zit er een redelijk groot ‘DJ Coone-stempel’ op de cd. Dit maakt het dus voor de Reverze bezoekers en de fans van Coone een herkenbaar cd’tje. De diversiteit aan platen is goed en dat werk vooral lekker door in de eerste helft van de mix. Het tweede gedeelte is dan ook wat minder besmettelijk dankzij wat minder sterke platen en de wat geïsoleerde hardstyle. De overgangen tussen de nummers zijn redelijk divers en kunnen er mee door. Het Reverze-virus is uiteindelijk niet zo ‘dodelijk’ als de H5N1 variant van de vogelgriep, maar zeker wel even besmettelijk als het griepvirus. Wedden dat het volgend jaar gewoon weer de kop op steekt?!

Score: 79/100