Endymion - Be A Voice Not An Echo
Genre: hardcore
We hebben er 3 jaar op moeten wachten maar Bas, Jelle en Bart zijn terug. Het eerste volledige Endymion album op Neophyte Records.
Intro
"Stay focussed" als je niks wilt missen.
Dit is niet voor "Pussy Motherfuckerz".
"Causin' Confusion" waar ze kunnen.
Je "Paranoid" achterlatend.
Een stelletje "Outcasts" die met plezier "The Core" op je los laten.
"None to Give", kennen ze niet, gezien hun lijst met releases.
Hun muziek: "Art" voor de één, "Chaos" voor de ander.
Echter "You are not in Control".
Geen "Emotional Relapse" vol "Anger" of "Drunk with a Gun".
Gewoonweg los gaan, "Wild" en zonder "Sanity".
Een "Involuntary Intoxication" getriggerd door een "Chemical Implant".
Een "Abduction" terug naar "My Music World".
Op het moment dat de eerste klanken verschijnen als een "Cry of Distress".
Live "In the Dark" zijn ze op hun best. Tijd voor "Contact" met het publiek.
Na "Three" jaren van stilte is het nu weer time to "Rock the Part-E".
Nog steeds "Mind and Body as One" klaar "To claim the Future".
"Failure" kennen ze niet, hun ster gaat nog steeds "All the way up".
Wat ze ook uitbrengen "It's all Music".
Dus "Let's get it on", "Payback" met hun nieuwe album "Be a Voice not an Echo".
Het is het eerste album op Neophyte Records na jaren bij Enzyme gezeten te hebben. We hebben de afgelopen tijd al een hele reeks EP's voorbij zien komen. Dus een groot aantal tracks van beide cd's zullen ieder bekend voor moeten komen. Denk aan "Make some Noise", "Save me", "Progress" en "Raging in The Dancehall". Op de eerste cd vinden we de meeste nieuwe nummers afkomstig van de recent uitgebrachte en dus nog niet grijs gedraaide "Gladiator/Back to Life", "Punk-Ass / Lest I forget" en "Violent Episode/God is a Gangster" EP's. Daarnaast zijn "Stoner", "Reload" wederom een samenwerking met 'Feral is Kinky' en "Antidote" nog niet uitgebracht op EP. Op de tweede cd komen vooral de vele remixen aan bod tezamen met de volledige "Make Some Noise"-EP.
CD1
"Stoner" (ft. Murda) is de eerste track na het intro en begint gelijk met een pakkende melodie vol wendingen en een stoere rap. Het ingetogen en toch euforische "Under your Skin" zet de toon voort en met "Gladiator" hebben we het eerste hoogtepunt te pakken. Hiermee verander je een idyllische Alp in een woeste Vesuvius. "Reload", "Violent Episode", "Back to Life" en "Antidote" zijn meer vocale tracks die stuk voor stuk weten te boeien. Vooral Violent Episode heeft dankzij de teksten van Remy Rond een diepere boodschap, namelijk tegen huiselijk geweld. Misschien toch even nadenken voor je je handjes laat wapperen. Tussen deze tracks vinden we ook het aandoenlijke "Punk-Ass". Een track met lang gerekte strings, een subtiele gitaar-loop en een zwaar vervormde synthline. Zo lieflijk als de track lijkt te beginnen zo heftig explodeert hij als de bassline erin komt. "Antidote" is een track die leunt op een stoere rock-achtige tekst gecombineerd met een vrolijkere synthesizer melodie. Twee samenwerkingen die in het oog springen zijn die met Frequencerz en The Outside Agency. "Inexcusable" is een gruwelijk agressieve track waarbij het dak eraf gaat. Heerlijk duister en angstaanjagend. "Pretty much Fucked" daarentegen komt ondanks de boodschap erg droog over. Deze langzame track zit vol snerpende en haperende synths en heeft een geweldige subtiele piano-melodie. Natuurlijk kan een samenwerking met Art of Fighters niet ontbreken. Wie herinnert zich "Freaks" en "Plastic Surgery" nog? De nieuwe track "God is a Gangster" mag er ook weer wezen. Een ernstig schrapende melodie vormt de basis van deze redelijk up-tempo track. Dat het gebruik van oude computertoontjes razend populair is, wisten we al. Ook hier horen we ze subtiel terug. Via het licht dramatisch klinkende "Lest I forget", waarmee je menig mainstage los kan laten gaan, komen we bij de tweede track met Frequencerz, "Caught in the Fire". Deze naar hardstyle neigende track stuitert er toch maar mooi op los. Als afsluiter van cd1 is gekozen voor de OMI-remix van "Save me". Het contrast tussen de snelle stukken en de veel langzamere break/zangpartij geeft deze plaat veel energie.
CD2
Zoals al eerder gezegd bevat dit schijfje de gehele "Make some Noise"-EP (short edits) aangevuld met de remixen van "Raging in the Dancehall" en "Make some Noise" door The Outside Agency en Furyan. Daarnaast de geweldige, beduidend snellere en gefreakte "Bolivia"-remix die Endymion zelf deed voor Gunz for Hire en de gepimpte versie van "Weekend Warriors" van Frontliner. Ook "Imagine" van DJ D met de mooie vocalen van "I will find you" en "No more Loop" van Roughsketch vinden we nog terug op disc 2. Hierbij heeft Endymion van het zware houterige origineel van "Imagine" een goed lopende track gemaakt. En het gebroken meer dub-achtige "No more Loops" draait nu ook een stuk vloeiender. Natuurlijk staan er nog meer interessante nummers op deze cd. Denk aan "Close your Eyes" met z'n meeslepende en pompende melodielijn en "Rocket" samen met Art of Fighters en Murda. Waarbij vooral bij "Rocket" de effectenbak weer goed gebruikt wordt. Ook op cd2 komen we nog een track tegen van Feral is Kinky. Je houdt ervan of je vindt het vreselijk, maar "Heavy Medication" werkt echt aanstekelijk op de dansspieren, dankzij de dubstep-geluiden en dancehall-stijl van rappen. Één van de snellere platen "I will Remain" zorgt toch nog voor een wat wilde ongecontroleerde noot, iets waar Neophyte Records toch wel om bekend staat. De collabs met Ophidian voor het Hardschock Anthem van vorig jaar "Destination Underground" sluit daarna deze cd passend af.
Voice of Echo
Dankzij de vele samenwerkingen bevat dit album een enorme diversiteit aan geluid. Vooral de vocale tracks springen eruit als zijnde nieuw en verfrissend. De cross-over met hardstyle is apart en zal niet voor iedereen zijn weggelegd. Aan de andere kant trekt het beide stromingen toch weer dichter naar elkaar toe. Be a Voice not an Echo, laat van je horen en wees origineel. Daarin zijn de heren van Endymion zeker geslaagd.
Het enige minpunt van het album is de korte duur van de vele tracks. Net als bij het album "Three" heeft Endymion ervoor gekozen om verkorte album-edits op de cd te zetten. Er zijn echter niet veel mensen die EP's kopen en daardoor dus de langere originele versies moeten missen. Daarnaast zijn 2 cd-tjes van ongeveer een uur toch wat aan de krappe kant. Vul ze dan volledig, of kies voor 1 volle cd met volledige versies van echt nieuwe tracks.
Score: 83/100
www.endymion.nl/
]
"Stay focussed" als je niks wilt missen.
Dit is niet voor "Pussy Motherfuckerz".
"Causin' Confusion" waar ze kunnen.
Je "Paranoid" achterlatend.
Een stelletje "Outcasts" die met plezier "The Core" op je los laten.
"None to Give", kennen ze niet, gezien hun lijst met releases.
Hun muziek: "Art" voor de één, "Chaos" voor de ander.
Echter "You are not in Control".
Geen "Emotional Relapse" vol "Anger" of "Drunk with a Gun".
Gewoonweg los gaan, "Wild" en zonder "Sanity".
Een "Involuntary Intoxication" getriggerd door een "Chemical Implant".
Een "Abduction" terug naar "My Music World".
Op het moment dat de eerste klanken verschijnen als een "Cry of Distress".
Live "In the Dark" zijn ze op hun best. Tijd voor "Contact" met het publiek.
Na "Three" jaren van stilte is het nu weer time to "Rock the Part-E".
Nog steeds "Mind and Body as One" klaar "To claim the Future".
"Failure" kennen ze niet, hun ster gaat nog steeds "All the way up".
Wat ze ook uitbrengen "It's all Music".
Dus "Let's get it on", "Payback" met hun nieuwe album "Be a Voice not an Echo".
Het is het eerste album op Neophyte Records na jaren bij Enzyme gezeten te hebben. We hebben de afgelopen tijd al een hele reeks EP's voorbij zien komen. Dus een groot aantal tracks van beide cd's zullen ieder bekend voor moeten komen. Denk aan "Make some Noise", "Save me", "Progress" en "Raging in The Dancehall". Op de eerste cd vinden we de meeste nieuwe nummers afkomstig van de recent uitgebrachte en dus nog niet grijs gedraaide "Gladiator/Back to Life", "Punk-Ass / Lest I forget" en "Violent Episode/God is a Gangster" EP's. Daarnaast zijn "Stoner", "Reload" wederom een samenwerking met 'Feral is Kinky' en "Antidote" nog niet uitgebracht op EP. Op de tweede cd komen vooral de vele remixen aan bod tezamen met de volledige "Make Some Noise"-EP.
CD1
"Stoner" (ft. Murda) is de eerste track na het intro en begint gelijk met een pakkende melodie vol wendingen en een stoere rap. Het ingetogen en toch euforische "Under your Skin" zet de toon voort en met "Gladiator" hebben we het eerste hoogtepunt te pakken. Hiermee verander je een idyllische Alp in een woeste Vesuvius. "Reload", "Violent Episode", "Back to Life" en "Antidote" zijn meer vocale tracks die stuk voor stuk weten te boeien. Vooral Violent Episode heeft dankzij de teksten van Remy Rond een diepere boodschap, namelijk tegen huiselijk geweld. Misschien toch even nadenken voor je je handjes laat wapperen. Tussen deze tracks vinden we ook het aandoenlijke "Punk-Ass". Een track met lang gerekte strings, een subtiele gitaar-loop en een zwaar vervormde synthline. Zo lieflijk als de track lijkt te beginnen zo heftig explodeert hij als de bassline erin komt. "Antidote" is een track die leunt op een stoere rock-achtige tekst gecombineerd met een vrolijkere synthesizer melodie. Twee samenwerkingen die in het oog springen zijn die met Frequencerz en The Outside Agency. "Inexcusable" is een gruwelijk agressieve track waarbij het dak eraf gaat. Heerlijk duister en angstaanjagend. "Pretty much Fucked" daarentegen komt ondanks de boodschap erg droog over. Deze langzame track zit vol snerpende en haperende synths en heeft een geweldige subtiele piano-melodie. Natuurlijk kan een samenwerking met Art of Fighters niet ontbreken. Wie herinnert zich "Freaks" en "Plastic Surgery" nog? De nieuwe track "God is a Gangster" mag er ook weer wezen. Een ernstig schrapende melodie vormt de basis van deze redelijk up-tempo track. Dat het gebruik van oude computertoontjes razend populair is, wisten we al. Ook hier horen we ze subtiel terug. Via het licht dramatisch klinkende "Lest I forget", waarmee je menig mainstage los kan laten gaan, komen we bij de tweede track met Frequencerz, "Caught in the Fire". Deze naar hardstyle neigende track stuitert er toch maar mooi op los. Als afsluiter van cd1 is gekozen voor de OMI-remix van "Save me". Het contrast tussen de snelle stukken en de veel langzamere break/zangpartij geeft deze plaat veel energie.
CD2
Zoals al eerder gezegd bevat dit schijfje de gehele "Make some Noise"-EP (short edits) aangevuld met de remixen van "Raging in the Dancehall" en "Make some Noise" door The Outside Agency en Furyan. Daarnaast de geweldige, beduidend snellere en gefreakte "Bolivia"-remix die Endymion zelf deed voor Gunz for Hire en de gepimpte versie van "Weekend Warriors" van Frontliner. Ook "Imagine" van DJ D met de mooie vocalen van "I will find you" en "No more Loop" van Roughsketch vinden we nog terug op disc 2. Hierbij heeft Endymion van het zware houterige origineel van "Imagine" een goed lopende track gemaakt. En het gebroken meer dub-achtige "No more Loops" draait nu ook een stuk vloeiender. Natuurlijk staan er nog meer interessante nummers op deze cd. Denk aan "Close your Eyes" met z'n meeslepende en pompende melodielijn en "Rocket" samen met Art of Fighters en Murda. Waarbij vooral bij "Rocket" de effectenbak weer goed gebruikt wordt. Ook op cd2 komen we nog een track tegen van Feral is Kinky. Je houdt ervan of je vindt het vreselijk, maar "Heavy Medication" werkt echt aanstekelijk op de dansspieren, dankzij de dubstep-geluiden en dancehall-stijl van rappen. Één van de snellere platen "I will Remain" zorgt toch nog voor een wat wilde ongecontroleerde noot, iets waar Neophyte Records toch wel om bekend staat. De collabs met Ophidian voor het Hardschock Anthem van vorig jaar "Destination Underground" sluit daarna deze cd passend af.
Voice of Echo
Dankzij de vele samenwerkingen bevat dit album een enorme diversiteit aan geluid. Vooral de vocale tracks springen eruit als zijnde nieuw en verfrissend. De cross-over met hardstyle is apart en zal niet voor iedereen zijn weggelegd. Aan de andere kant trekt het beide stromingen toch weer dichter naar elkaar toe. Be a Voice not an Echo, laat van je horen en wees origineel. Daarin zijn de heren van Endymion zeker geslaagd.
Het enige minpunt van het album is de korte duur van de vele tracks. Net als bij het album "Three" heeft Endymion ervoor gekozen om verkorte album-edits op de cd te zetten. Er zijn echter niet veel mensen die EP's kopen en daardoor dus de langere originele versies moeten missen. Daarnaast zijn 2 cd-tjes van ongeveer een uur toch wat aan de krappe kant. Vul ze dan volledig, of kies voor 1 volle cd met volledige versies van echt nieuwe tracks.
Score: 83/100
www.endymion.nl/
]
Tracklists
CD01
- Endymion – Be a Voice not an Echo (intro)
- Endymion ft. Murda – Stoner
- Endymion & Pandorum ft. Frankie McCoy – Under your Skin
- Endymion – Gladiator
- Endymion ft. FERAL is KINKY – Reload
- Endymion ft. Remy Rond – Violent Episode
- Endymion – Punk-Ass
- Endymion – Back to Life
- Endymion & Frequencerz – Inexcusable
- Ran-D & Endymion – Antidote
- Endymion & Art of Fighters – God is a Gangster
- Endymion & The Outside Agency – Pretty much fucked
- Endymion ft. Ellie – Lest I forget
- Endymion & Frequencerz ft. DV8 Rocks! – Caught in the Fire
- Endymion ft. Eva Blom – Save me (OMI Remix)
CD02
- Endymion & The Viper ft. FERAL is KINKY – Raging in the Dancehall
- Art of Fighters & Endymion ft. Murda – Rocket
- DJ D – Imagine (Endymion Remix)
- Endymion – Make some Noise
- Gunz for Hire – Bolivia (Endymion Remix)
- Endymion – Close your Eyes
- Frontliner – Weekend Warriors (Endymion Remix)
- Endymion – Progress
- Endymion & The Viper ft. FERAL is KINKY – Raging in the Dancehall (The Outside Agency Remix)
- Endymion ft. Eva Blom – Save me
- Roughsketch – No more Loop (Endymion Remix)
- Endymion – Make some Noise (Furyan Remix)
- Punx Soundcheck ft. FERAL is KINKY – Heavy Medication (Endymion Remix)
- Endymion & Neophyte ft. Alee – I will remain
- Endymion & Ophidian – Destination Underground
34 opmerkingen
''De cross-over met hardstyle is apart en zal niet voor iedereen zijn weggelegd. Aan de andere kant trekt het beide stromingen toch weer dichter naar elkaar toe'''
klopt en ik vindt het een goed iets,zo blijft muziek zich vernieuwen.al zullen de meningen over dit altijd verdeelt blijven.
klopt en ik vindt het een goed iets,zo blijft muziek zich vernieuwen.al zullen de meningen over dit altijd verdeelt blijven.
Endymihong!!! ekte eindbaas. NOW IM BROKEN!! 
altijd fissa met de hard boys.
altijd fissa met de hard boys.
"De cross-over met hardstyle is apart en zal niet voor iedereen zijn weggelegd."
Er zijn toch niet voor niets verschillende muziek stijlen, dus waar is die cross-over dan voor nodig?
Er zijn toch niet voor niets verschillende muziek stijlen, dus waar is die cross-over dan voor nodig?
Uitspraak van verwijderd op zondag 25 mei 2014 om 19:27:Omdat altijd maar binnen de hokjes werken ook zo saai is... Dat is iets voor oncreatieve mensen.
Je zou het ook kunnen zien als met meerdere winden mee willen draaien voor een zo groot mogelijk commercieel bereik
Lijkt me trouwens wel een vette cd
laatste aanpassing
Uitspraak van Psychonaut op zaterdag 24 mei 2014 om 17:56:Endymihong!!! ekte eindbaas. NOW IM BROKEN!!
Eeh broken is van EA
Uitspraak van verwijderd op maandag 26 mei 2014 om 08:35:Eeh broken is van EA
ons fan toppa is allang dood. Ben het een beetje kwijt 
Uitspraak van verwijderd op zondag 25 mei 2014 om 19:27:Er zijn toch niet voor niets verschillende muziek stijlen, dus waar is die cross-over dan voor nodig?
Omdat altijd maar binnen de hokjes werken ook zo saai is... Dat is iets voor oncreatieve mensen.
Oke, maar Endymion is zeg, maar zo'n beetje de slechtste Hardcore producer van het moment.
Uitspraak van verwijderd op maandag 26 mei 2014 om 14:36:Oke, maar Endymion is zeg, maar zo'n beetje de slechtste Hardcore producer van het moment
omdat het je smaak niet is zeker!!
Uhhh ja ook
Maar denk dat het grootste deel van het Hardcore publiek het daar wel mee eens is. Het zijn vooral Hardstylers die nog naar Endymion zijn "Hardcore" luisteren. Hij moet het gewoon lekker bij zijn Raw Hardstyle houden en geen Hardcore wat het niet eens echt is produceren.
Slechtse hardcore plaat van de eeuw komt van de hand van Endymion (red. A New Today met dat lelijke gedrocht) dus dit album is opzich wel prima 
Voor mij klinkt het allemaal net wat te soft!
Voor mij klinkt het allemaal net wat te soft!
Smaken verschillen inderdaad, ik vind Endymion zeker geen slechte producer(s) en kan ook nog horen aan hun muziek dat ze er zeker nog liefde in stoppen... Een producer als Angerfist is juist meer iemand die het voor het geld doet, alles wat hij maakt klinkt precies hetzelfde, allemaal volgens dezelfde succesformule, durft nauwelijks te experimenteren omdat hij weet dat wat hij nu maakt goed verkoopt. Terwijl ik juist die experimentjes van hem zo af en toe een stuk vetter vind (zoals Strangle & Mutilate en Temple of Disease). Endymion zit nu wel dichter bij de Hardstyle ja, maar vind het zeker geen verkeerde muziek. Wat slechtste (bekende) Hardcore producer betreft zou ik daar DJ Paul voor nomineren, slaat echt iedere keer de plank mis met zijn muziek, totaal geen gevoel voor atmosfeer lijkt wel, heeft ie een mooie (gejatte) break, zet ie daar een uberblije melodie achter die er qua mood totaal niet bij past 
Alleen in Happy Hardcore maken is ie dan wel goed, maar Mainstream Hardcore... 
Dat doet Endymion dan juist wel heel goed, hun nummers zijn qua mood één geheel en op het album zit ook genoeg variatie.
Alleen in Happy Hardcore maken is ie dan wel goed, maar Mainstream Hardcore... Dat doet Endymion dan juist wel heel goed, hun nummers zijn qua mood één geheel en op het album zit ook genoeg variatie.Endymiong is leuk voor op de xboks als je zit te gameng maar voor op een ekte fissa no thanks.
Uitspraak van verwijderd op maandag 26 mei 2014 om 15:20:Een producer als Angerfist is juist meer iemand die het voor het geld doet, alles wat hij maakt klinkt precies hetzelfde, allemaal volgens dezelfde succesformule, durft nauwelijks te experimenteren omdat hij weet dat wat hij nu maakt goed verkoopt. Terwijl ik juist die experimentjes van hem zo af en toe een stuk vetter vind (zoals Strangle & Mutilate en Temple of Disease).
Daar ben ik het dus totaal niet mee eens. Angerfist heeft juist zijn eigen stijl en is daar nooit van afgeweken. Ook al zijn veel Mainstream dj's van die softe jank muziek gaan maken om met de tijd mee te gaan is hij altijd zijn eigen stijl blijven aanhouden. En met misschien ook al weer niet meer zulke recente nummers als buckle up & kill en Streetfighter heeft hij 2 dikke knallers die er wel vanaf wijken. Zijn melodieen zijn dan wel iets meer naar nu stijl gegaan, maar alles wat hij uitbrengt is altijd nog steeds hard. En ja "hard" is in mijn ogen toch echt nog steeds waar Hardcore om draait en geen aanstekers en hartjes maak muziek, zoals Endymion uitbrengt.
Uitspraak van verwijderd op maandag 26 mei 2014 om 15:20:Wat slechtste (bekende) Hardcore producer betreft zou ik daar DJ Paul voor nomineren, slaat echt iedere keer de plank mis met zijn muziek, totaal geen gevoel voor atmosfeer lijkt wel, heeft ie een mooie (gejatte) break, zet ie daar een uberblije melodie achter die er qua mood totaal niet bij past
Wat dj Paul betreft heb ik eigenlijk geen idee wat hij tegenwoordig nog uitbrengt. De meest recente (denk alweer 2011) is dan I'm not an addict die ik opzich wel vet vind, maar die idd vocalen van een al bestaand nummer heeft met een melodietje erin. Zijn album Blood Sweat Hardcore is wel echt goed, maar die is alweer van 2008 ofzo XD in die tijd was Endymion ook nog een baas.
laatste aanpassing
Daar ben ik het dus totaal niet mee eens. Angerfist heeft juist zijn eigen stijl en is daar nooit van afgeweken. Ook al zijn veel Mainstream dj's van die softe jank muziek gaan maken om met de tijd mee te gaan is hij altijd zijn eigen stijl blijven aanhouden. En met misschien ook al weer niet meer zulke recente nummers als buckle up & kill en Streetfighter heeft hij 2 dikke knallers die er wel vanaf wijken. Zijn melodieen zijn dan wel iets meer naar nu stijl gegaan, maar alles wat hij uitbrengt is altijd nog steeds hard. En ja "hard" is in mijn ogen toch echt nog steeds waar Hardcore om draait en geen aanstekers en hartjes maak muziek, zoals Endymion uitbrengt.
Nee, inderdaad Buckle up & Kill en Streetfighter zijn ook al weer wat anders ja, al zou je daar kunnen zeggen dat hij van de crossbreed hype een graantje mee probeert te pikken. Maar wat mijn opmerking betreft baseerde ik me vooral op zijn laatste album (weet niet hoeveel jaar dat al weer geleden is), maar die had ik na 8 tracks ofzo afgezet omdat het gewoon iedere keer hetzelfde was
Alles volgens dezelfde succesformula, steeds weer dezelfde synth, zelfde opbouw... Laatste tijd is hij wel wat beter bezig daarin ja. En dat harde is ook wel iets wat hij goed blijft doen. Die aanstekertjes shit vind ik ook geen bal aan en op zich vond ik Endymion's oude stijl wel vetter, maar wat ze nu maken vind ik ook niet verkeerd. + wat ik al zei, ze hebben nog variatie op hun album en ik kan horen dat ze er wel liefde in stoppen, niet dat ze iets tegen hun zin in maken voor de centen. Maar ik kan sowieso ook Hardstyle ook goed waarderen. Maar de rest van die aanstekershit vind ik over het algemeen geen bal aan, EA vind ik helemaal niks meer, terwijl dat vroeger me favoriete artiest was. En ook bij Hardcore Blasters gaan ze helemaal de verkeerde kant op vind ik... Daar zit ook helemaal geen ziel in, wat ik Endymion dus nog wel vind hebben.Wat dj Paul betreft heb ik eigenlijk geen idee wat hij tegenwoordig nog uitbrengt.
Ik laatste jaren eigenlijk ook vrijwel niet meer, weet nu dat ik zijn muziek toch echt geen ruk aan vind, maakt niet uit hoeveel kansen ik het geef
Uitspraak van verwijderd op maandag 26 mei 2014 om 22:22:Nee, inderdaad Buckle up & Kill en Streetfighter zijn ook al weer wat anders ja, al zou je daar kunnen zeggen dat hij van de crossbreed hype een graantje mee probeert te pikken. Maar wat mijn opmerking betreft baseerde ik me vooral op zijn laatste album (weet niet hoeveel jaar dat al weer geleden is), maar die had ik na 8 tracks ofzo afgezet omdat het gewoon iedere keer hetzelfde was
Nee daar heb je op zich wel gelijk in, als het nummer van Angerfist is hoor je dat altijd gelijk en is het soms niet heel gevarieerd, maar iig nooit soft. En ja wat die Crossbreed hype betreft is idd wel waar dat iedereen op eens een drum en een snare in ze nummers moest hebben. Wat dat betreft ben ik weer teleurgesteld in Lowroller die juist vette Industrial en Crossbreed maakte, maar sinds hij bij MOH zit echt gare muziek maakt en nog steeds doet alsof hij helemaal hard en de shit is waar ik me echt mateloos aan irriteer. Het is weer andere soort Hardcore, maar het spreekt me totaal niet aan. En ja Endymion ze zijn gevarieerd en het is niet meer echt aansteker bende, maar wel te traag en te niet Hardcore
. Als Raw Hardstyle dj zijn ze dan wel weer best goed en dat luister ik nu ook een stuk meer aangezien ik vind dat er qua Hardcore bij alle genres niet echt heel veel meer uitkomt wat ik echt vet vind. En nee EA vind ik ook helemaal niks meer. Hij was ook mijn favoriete artiest met nummers als Never Fall Asleep, The Way I Am en Nothing en heel Evilution, maar sinds Evil Inside is dat helemaal berg afwaarts gegaan.Hardcore Blasters weet ik ook niet precies wat er uitkomt, maar daar hoor ik niemand positief over. Korsakoff, Kasparov, Outblast, Anime(deels) Re-Style vind ik ook echt niks meer. Wat dat betreft is veel Raw Hardstyle harder dan gemiddelde Mainstream plaat wat gewoon heel jammer is.
Of tenminste tegenwoordig valt dat wel weer mee alleen vind ik dat bij Hardcore de inspiratiebron qua melodieën gewoon echt op is. De succes formule bij Mainstream was echt altijd intro, break, vette melodie middenstuk, korte break, weer vette melodie middenstuk, outro (en natuurlijk altijd fucking dikke vocals). En Mainstream met vette melodielijnen dat is echt gewoon verdwenen en als ze er zijn, zijn ze meestal heel cheesy. Tegenwoordig is het vooral een beatje, deuntje of geluidje wat zich herhaald net als bij Raw Hardstyle en House alleen vind ik dat dus niet in Hardcore passen met wat uitzonderingen.
laatste aanpassing
Uitspraak van Pascal_1974 op maandag 26 mei 2014 om 15:19:Slechtse hardcore plaat van de eeuw komt van de hand van Endymion (red. A New Today met dat lelijke gedrocht) dus dit album is opzich wel prima
No More is echt wel nog 10 tandjes verschrikkelijker.
Lowroller
Heb ik eigenlijk nooit echt iets gevonden
Al ben ik niet zo super goed bekend met zijn oudere spul, maar vind wat ie nu uitbrengt allemaal zo zielloos klinken... In tegenstelling tot DJ Paul blijf ik Lowroller wel nog de nieuwe releases luisteren, in de hoop dat ie het toch nog een keer onder de knie krijgt, maar tot nu toe heeft ie me toch iedere keer teleurgesteld Als Raw Hardstyle dj zijn ze dan wel weer best goed en dat luister ik nu ook een stuk meer aangezien ik vind dat er qua Hardcore bij alle genres niet echt heel veel meer uitkomt wat ik echt vet vind.
Ja, precies. Maar van de andere kant hoor ik ook weer geluiden vanuit de Hardstyle scene dat mensen zoiets hebben van wtf moet Endymion hier met hun Hardcore, die zien het juist weer als Hardcore
Maar Hardstyle en Hardcore beginnen idd steeds dichter bij elkaar te groeien, het viel me laatst al op bij een Raw Hardstyle track dat die eigenlijk 10 jaar geleden, in de millennium periode, gewoon onder Hardcore zou vallen. Dus vind ook zelf die discussies bij Dominator en MOH wel grappig als ze weer klagen over een Raw Hardstyle area daar, terwijl veel van die Raw Hardstyle al een stuk harder is dan wat er op de Main staat Wat Hardcore betreft volg ik de laatste tijd heel erg de Doomcore en Industrial scene... Ook niet gek natuurlijk met het label waar ik bij zit, maar kan wel merken dat die stijlen weer langzaam populairder aan het worden zijn. Vooral als Raw Hardstyle artiesten zoals Wavolizer vaker uitstapjes maken naar Industrial zou het denk ik nog goed wel eens kunnen dat dat (te) populair gaat worden.Hij was ook mijn favoriete artiest met nummers als Never Fall Asleep, The Way I Am en Nothing en heel Evilution, maar sinds Evil Inside is dat helemaal berg afwaarts gegaan.
Precies, dat was nog vet, tracks zoals We're Gonna Get You
Maar nu is het meer Happy Clap Your Hands Activities Hardcore Blasters
Ik vond het laatste album van Nitrogenetics en Hellsystem (en ook Lowroller zit daarbij trouwens) nog wel lekker, maar zij lijken nu ook meer die kant van EA enzo op te gaan, maar dan nog slechter...
Verschil met Endymion vind ik dat Endymion dan tenminste nog op een volwassenen publiek lijkt gericht, terwijl dit echt klinkt als de opening van een tekenfilm op Fox Kids met een slappe kick eronder
Heel verschil met zijn oudere tracks als True Rebel enzo... En Hellsystem slaat hierin de plank ook echt volledig mis...Of tenminste tegenwoordig valt dat wel weer mee alleen vind ik dat bij Hardcore de inspiratiebron qua melodieën gewoon echt op is. De succes formule bij Mainstream was echt altijd intro, break, vette melodie middenstuk, korte break, weer vette melodie middenstuk, outro (en natuurlijk altijd fucking dikke vocals). En Mainstream met vette melodielijnen dat is echt gewoon verdwenen en als ze er zijn, zijn ze meestal heel cheesy.
Ik moet zeggen dat ik wat dat betreft wel heel positief ben over de opkomende artiesten van Adrenaline Tracks en Next Cyclone, die tracks die zij oa op die laatste This Is Hardcore release hadden gemaakt vond ik erg lekker en over het algemeen beter dan die van de gevestigde orde
Zij houden wel een beetje die oude opbouw aan... Nu vind ik persoonlijk zeker niks verkeerds met experimenteren, maar bij veel tracks van de gevestigde artiesten lijkt het nu wel dat ze er haast dwangmatig anti-climaxen inbouwen, terwijl veel tracks veel vetter waren geweest met een normale climax. Afwisseling is de sleutel. Wat dat betreft vind ik Endymion trouwens ook goed bezig, zij wisselen daar ook goed in af, dan weer een track met anti-climax, dan weer een zonder. Niet telkens hetzelfde trucje blijven herhalen, maar de luisteraar een beetje verrassen.
Redelijk album, zeker als je in ogenschouw neemt, de beroerde staat waar in mainstream hardcore zich al jaren bevindt. Zie alleen maar de monothematische sets; veelal van de producer zelf en/of van het label. Weinig variatie in snelheid of intensiteit. Armoedig. Vergelijk dat eens met begin jaren 90. Toen een tracklist bestond uit platen van veel verschillende labels, en er veel meer gespeeld werd met verschillende sferen, ritmes enz.
Voor mij zijn dit de beste tracks van deze release.
Endymion – Be a Voice not an Echo (intro)
Endymion ft. Murda – Stoner
Endymion & Pandorum ft. Frankie McCoy – Under your Skin
Endymion – Punk-Ass
Endymion & The Outside Agency – Pretty much fucked
Voor mij zijn dit de beste tracks van deze release.
Endymion – Be a Voice not an Echo (intro)
Endymion ft. Murda – Stoner
Endymion & Pandorum ft. Frankie McCoy – Under your Skin
Endymion – Punk-Ass
Endymion & The Outside Agency – Pretty much fucked
Uitspraak van verwijderd op woensdag 28 mei 2014 om 01:58:Lowroller
Heb ik eigenlijk nooit echt iets gevonden
Ja ik vond hem echt wel vette muziek maken, maar zijn laatste goede nummer wat ik me kan herinneren is met Negativa A - The Fallen die wel echt, echt dik is.
Maarja wat hij nu idd uitbrengt vind ik ook niks het is Industrial en Crossbreed met Mainstream combineren ofzo weer zo'n samensmelting waar ik niet van houd XD.
En volg hem nog steeds op Facebook en daar doet hij nog steeds alsof hij de koning van de Crossbreed is ofzo terwijl wat hij maakt geen Crossbreed meer is.
Uitspraak van verwijderd op woensdag 28 mei 2014 om 01:58:Als Raw Hardstyle dj zijn ze dan wel weer best goed en dat luister ik nu ook een stuk meer aangezien ik vind dat er qua Hardcore bij alle genres niet echt heel veel meer uitkomt wat ik echt vet vind.
Ja, precies. Maar van de andere kant hoor ik ook weer geluiden vanuit de Hardstyle scene dat mensen zoiets hebben van wtf moet Endymion hier met hun Hardcore, die zien het juist weer als Hardcore
Ja Millenium Hardcore vond ik ook niet echt super vet, omdat het dus trager was, maar dat vond ik wel weer beter dan die tragere Mainstream van nu. Ja en over die Raw Hardstyle area's valt natuurlijk een hoop te twisten, maarja het is "The Hardcore Festival" en "Masters of Hardcore" dus vind ik dat het er gewoon niet thuis hoort. Ze moeten die gevestigde softies gewoon is een keer van die Mainstage aftrappen. Kijk naar Hardshock daar is bijna geen softie te bekennen en daar hebben ze de Raw Hardstyle area weggehaald en er een DnB & Crossbreed area neer gezet, zo hoort het haha.
Oke nice dus je draait zelf ook? Ja ik vond Industrial altijd al de shit alleen er moet tegenwoordig ook weer zoveel een drum en een snare inzitten en ik heb het idee dat Industrial op dit moment een beetje dood is aangezien al veel goede Industrial feestjes verdwenen zijn op sommige na. En ik hoop dat wat jij zegt dat ze weer populairder worden dat, dat ook zo is. Wat nu qua Industrial uitkomt vind ik ook niet zo heel interessant. En ja Wavolizer zat ik laatst ook te luisteren, toen dacht ik echt van huh? Hoeze Raw Hardstyle dj dit is gewoon meer Industrial/Crossbreed het klonk iig heel erg vet. Zeker wat positiefs.
Uitspraak van verwijderd op woensdag 28 mei 2014 om 01:58:Ik vond het laatste album van Nitrogenetics en Hellsystem (en ook Lowroller zit daarbij trouwens) nog wel lekker, maar zij lijken nu ook meer die kant van EA enzo op te gaan, maar dan nog slechter...
Verschil met Endymion vind ik dat Endymion dan tenminste nog op een volwassenen publiek lijkt gericht, terwijl dit echt klinkt als de opening van een tekenfilm op Fox Kids met een slappe kick eronder
Wat een verschrikkelijk nummer zeg XD. Ja idd alsof ik het openings nummer van The Power Rangers zit te luisteren ofzo haha. Ja het laatste vette van Nitrogenetics was Nothing Personal, maar dit is echt het perfecte voorbeeld van hoe een Hardcore track dus totaal niet in elkaar moet zitten. Dit klinkt echt van: ja we moeten, maar weer ff een nummertje uitbrengen totaal inspiratieloos idd. Ja en over kicks gesproken die vind ik bij veel nummers nog steeds wel slap. Ze zijn niet zo door dreunend als vroeger en in Raw Hardstyle klinken ze ook vaak echt te hol.
Uitspraak van verwijderd op woensdag 28 mei 2014 om 01:58:Ik moet zeggen dat ik wat dat betreft wel heel positief ben over de opkomende artiesten van Adrenaline Tracks en Next Cyclone, die tracks die zij oa op die laatste This Is Hardcore release hadden gemaakt vond ik erg lekker en over het algemeen beter dan die van de gevestigde orde
Oke dat is wel beter, want This is Hardcore vind ik dus helemaal niks. Als ik dan een cd kocht van een festival stond er altijd #TIH bij de eerste tracks en dat waren altijd de tracks die veels te erg op Raw Hardstyle leken. En ja de nieuwe namen in de Hardcore zijn idd toch ook echt diegene die snappen hoe Hardcore weer moet zijn. Goede kick, bass en melodie. Af en toe idd nog te vaak een anti climax wat ik dus gewoon niet echt in Hardcore vindt passen. In Raw Hardstyle past dat uitstekend en vind ik anti climaxxen weer vetter dan doorlopende melodielijnen. Maarja ik ben vooral onder de indruk van: Crossfiyah, Bodyshock, Decipher, Shinra, Koozah, Tensor, Re-Direction, N-Vader en de Spanjaarden doen echt ook heel goed: Javiboss, Juanma, Rayden en Wasted Mind. Dit zijn de nieuwe namen die echt achter elkaar vette tracks uitbrengen en ook gewoon harde boeiende tracks. Van mij apart draaien zij de gevestigde namen gewoon lekker de scene uit, want het is gewoon tijd voor vernieuwing. Gelukkig zie je dat al aan sommige cd's die uitkomen, zoals bij de MOH en Q-BASE cd van afgelopen edities staan een stuk meer van deze namen dan dat de gevestigde namen erop staan. De echte cheesy nummers vind je ook nog vrij weinig op Hardcore cd's van feesten (misschien wel bij Defqon en Decibel, maar die koop ik nooit meer) alleen de eerste 5 nummers van de Q-BASe cd vind ik helemaal niks.
laatste aanpassing
Uitspraak van verwijderd op maandag 26 mei 2014 om 15:20:Wat slechtste (bekende) Hardcore producer betreft zou ik daar DJ Paul voor nomineren
Laar jonge ben je op je hoofd gevallen! Met zowel zijn ouwe Rotterdam hardcore-sound als zijn nieuwere werk (tm 2010 in ieder geval) behoort hij tot een van de besten van de mainstream.
Een Angerfist of Partyraiser komt bij lange na niet in de buurt van zijn niveau.. om nog maar niet over het verschil in draaikunsten te beginnen, maar dat is een ander verhaal
Negativa A - The Fallen
Die vind ik idd ook wel vet van hem ja
En ook die andere met Negative A, Suckerz is erg vet En niet te vergeten Pagans met Angerfist Maar dat ligt waarschijnlijk vooral aan degene waar die mee heeft samengewerkt alsof hij de koning van de Crossbreed is ofzo terwijl wat hij maakt geen Crossbreed meer is.
Beetje jammer idd. Vind het ook maar raar dat hij volgens mij populairder is in de Crossbreed dan The Outside Agency, terwijl ik hun zo veel vetter en ook zo veel beter vind...
Oke nice dus je draait zelf ook?
Nog niet op feestjes in elk geval, heb nu net een simpel controllertje aangeschaft om het mezelf wat te leren
Ben meer van het producen, al denk ik dat ik draaien ook nog wel leuk ga vinden, vooral als ik het beter onder de knie heb.Ja ik vond Industrial altijd al de shit alleen er moet tegenwoordig ook weer zoveel een drum en een snare inzitten en ik heb het idee dat Industrial op dit moment een beetje dood is aangezien al veel goede Industrial feestjes verdwenen zijn op sommige na.
Ja, Crossbreed ligt er natuurlijk wel dichtbij, dus heeft er op het moment ook veel invloed op. Moet zeggen dat ik dat zelf ook wel vaker doe op het moment in me industrial tracks
Maar het is eigenlijk altijd wel een beetje ondergronds geweest, en dat moet het ook wel blijven vind ik. Misschien nu iets meer naar de achtergrond verdwenen ja, mede door de populariteit van crossbreed, net als darkcore, dat begint ook een beetje te verdwijnen... Maar ik denk dat het weer terugkomt, vooral ook nu een label als Dark.Descent (volgens mij) populairder begint te worden. De crossbreed hype is zo'n beetje over z'n hoogtepunt heen en met hoe cheesy veel mainstream is denk ik dat de oudere hardcore fans toch weer naar iets nieuws duisters aan het zoeken zijn en dat ze dat nu in die stijlen vinden, eerst in crossbreed, nu denk ik in doomcore.alsof ik het openings nummer van The Power Rangers zit te luisteren ofzo
Precies ja
Al vind ik die van The Power Rangers zelfs nog vetter Dit klinkt echt van: ja we moeten, maar weer ff een nummertje uitbrengen totaal inspiratieloos idd.
Precies
Dat heb ik dus niet bij Endymion, daar klinkt het nog alsof ze er in elk geval wel zin in hadden en dat ze voor hun plezier zich afvroegen hoe ze bepaalde elementen met elkaar konden combineren om tot iets nieuws te komen. Terwijl je bij deze plaat echt hoort van, ehm, ja, dit is hip, laten we het dan ook maar doen, eigenlijk heb ik er geen zin in, maarja, het moet maar Zal misschien niet helemaal zo zijn, maar zo'n gevoel krijg ik hierbij Af en toe idd nog te vaak een anti climax wat ik dus gewoon niet echt in Hardcore vindt passen.
Mwa, op zich vind ik het wel passen, toen ze er net mee begonnen waren er ook best vette tracks daarmee (die de hype ook gestart hebben), zoals Criminal van Tommyknocker en Worldwide Crisis van Amnesys, maar om het nu echt in bekant elke track te doen is weer een beetje te veel van het goede, dan snak je echt weer naar die oude stijl zoals de nieuwe garde het nu maakt.
de Spanjaarden
Omi vind ik daarin ook heel vet
Angelous, heerlijke track 
Van mij apart draaien zij de gevestigde namen gewoon lekker de scene uit, want het is gewoon tijd voor vernieuwing.
Zal denk ik ook wel langzaam zo gebeuren, krijg bij veel van de oude garde een beetje het gevoel dat de inspiratie op begint te raken
Al hebben ook zij zo af en toe nog wel echt wat vets, zoals die nieuwe Fracture van Meccano Twins, heerlijke track 
Laar jonge ben je op je hoofd gevallen! Met zowel zijn ouwe Rotterdam hardcore-sound als zijn nieuwere werk (tm 2010 in ieder geval) behoort hij tot een van de besten van de mainstream.
Een Angerfist of Partyraiser komt bij lange na niet in de buurt van zijn niveau.. om nog maar niet over het verschil in draaikunsten te beginnen, maar dat is een ander verhaal
Ben ik het dus echt niet mee eens
Zelfs in mijn 100% hardcore tijd 10 jaar geleden was hij de eerste waarvan ik zoiets had van, meh Heel af en toe had ie nog wel een vette track, zoals Enemies for life, maar voor de rest... Partyraiser z'n producties vind ik verder trouwens ook niet echt bijzonder, op een enkele na... Maar Angerfist vind ik stukken beter in produceren, veel betere kwaliteit. Wat draaien betreft weet ik niet, heb DJ Paul nog nooit zien/horen draaien... Heb ik ook niet zo'n behoefte aan Uitspraak van verwijderd op woensdag 28 mei 2014 om 01:58:het viel me laatst al op bij een Raw Hardstyle track dat die eigenlijk 10 jaar geleden, in de millennium periode, gewoon onder Hardcore zou vallen.
Dat is toevallig, want paar dagen terug hoorde ik een track en dacht precies hetzelfde.
De artiestennaam High Voltage (alias Nosferatu) staat voor hardstyle/raw hardstyle, maar dit is eigenlijk (zoals je zelf ook zegt) gewoon hardcore style van rond millennium
Ik begrijp verder wel dat sommige hardcore-producers ook raw-hardstyle uitbrengen. Ten eerste is raw-hardstyle in ons land op dit moment commercieel gezien gewoon veel interessanter dan main hardcore. Ten tweede is de mainstream hardcore -sound zoals we die kennen van de laatste jaren qua inspiratie en creativiteit gewoon een beetje op. Dat is ook niet zo gek, want elke muziekstyle/sound is na een jaartje of zeven wel een beetje uitgewerkt.
Raw-hardstyle klinkt weer wat puurder en sfeervoller dan de meeste main-hardcore van de laatste vijf jaar. Eigenlijk is het raw-hardstyle publiek van nu zo'n beetje hetzelfde soort publiek als main hardcore tien jaar geleden. Het is allemaal weer wat langzamer , de melodieen zijn muzikaal weer pakkend en de kicks beuken weer als vanouds
Op hardcoregebied vind ik op dit moment veel producties van The third movement wel goed. Niet zo gek ook dat artiesten als ophidian en outside Agency zich bij dit label hebben aangesloten. Die maken ook nog hardcore puur uit liefde voor het genre. Dat hoor je gewoon.
Verder wil ik Endymion niet te kort doen, want mensen kunnen zeggen wat ze willen, maar zijn sets maken op de dansvloer wel veel los. Er zijn veel mensen die altijd lopen te zaniken op hem, maar paar jaar terug (en misschien nu ook nog wel) bleek hij statistisch gezien de meest gewaardeerde hardcore artiest.
laatste aanpassing
Uitspraak van verwijderd op vrijdag 30 mei 2014 om 00:10:Ben ik het dus echt niet mee eens
't ligt meer aan je smaak dan
Je zult sws niet van die rauwe Rotterdam sound gehouden hebben dan denk ik? En het is best impressive om iemand live met vinyl drie platen door elkaar te zien mixen terwijl het klinkt als één dikke track. Vergeet ook zijn collabs en dj-teams niet btw niet mee te tellen..'t ligt meer aan je smaak dan
Kan misschien ja, ook al die andere artiesten bij Offensive vind ik niet veel aan... Al is voor mij die sound niet echt rauw, meer saai
Wat dj teams betreft vond ik destijds 98 to piano ook nog wel vet ja, maar het meeste van hem vond ik niet veel aan. En als je zoiets met mixen kan is wel vet ja Dat is toevallig, want paar dagen terug hoorde ik een track en dacht precies hetzelfde.
De artiestennaam High Voltage
Volgens mij was dat ook precies de track waarbij ik dat dacht
Raw-hardstyle klinkt weer wat puurder en sfeervoller dan de meeste main-hardcore van de laatste vijf jaar. Eigenlijk is het raw-hardstyle publiek van nu zo'n beetje hetzelfde soort publiek als main hardcore tien jaar geleden. Het is allemaal weer wat langzamer , de melodieen zijn muzikaal weer pakkend en de kicks beuken weer als vanouds
Klopt wel ja
The third movement wel goed. Niet zo gek ook dat artiesten als ophidian en outside Agency zich bij dit label hebben aangesloten.
Hmm, TOA en Ophidian releasen beide toch nog het meest op Enzyme/Genosha... Wist eigenlijk niet eens dat Ophidian iets bij TTM heeft gedaan...
Verder wil ik Endymion niet te kort doen, want mensen kunnen zeggen wat ze willen, maar zijn sets maken op de dansvloer wel veel los. Er zijn veel mensen die altijd lopen te zaniken op hem, maar paar jaar terug (en misschien nu ook nog wel) bleek hij statistisch gezien de meest gewaardeerde hardcore artiest.
Dat is ook ja. Voor DJ's is het ook altijd even testen bij een nieuwe plaat hoe die het op de dansvloer doet, en zoiets heeft Endymion ook al eens gezegd ja, dan hebben ze nieuwe platen waar iedereen keihard op losgaat op de dansvloer, alleen op een paar duistere fora zitten wat mensen die de tracks helemaal afkraken... Dan vragen ze zich ook af voor wie ze het doen...
Uitspraak van verwijderd op zaterdag 31 mei 2014 om 16:14:Kan misschien ja, ook al die andere artiesten bij Offensive vind ik niet veel aan... Al is voor mij die sound niet echt rauw, meer saai
Bedoel zijn rotterdam records en megarave records shit. Offensive is inderdaad veel vrij lompe shit met veel geschreeuw
Bedoel zijn rotterdam records en megarave records shit. Offensive is inderdaad veel vrij lompe shit met veel geschreeuw
Es checken dan, heb sowieso nooit de behoefte gehad me zo in hem te verdiepen dat ik precies de labels weet waarop hij platen heeft uitgebracht
Maar in elk geval vrijwel geen platen die ik daar zie die destijds echt indruk op me hebben gemaakt. Alleen Enemies for life dus en There is no heaven vond ik ook wel vet.
De artiestennaam High Voltage (alias Nosferatu) staat voor hardstyle/raw hardstyle, maar dit is eigenlijk (zoals je zelf ook zegt) gewoon hardcore style van rond millennium
Ben ik het niet mee eens. Millennium hardcore is veel harder, sfeervoller en origineler dan raw hardstyle. Een plaat van bijvoorbeeld Meagashira uit die tijd gaat veel harder dan welke raw hardstyle dan ook vind ik. Bij raw hardstyle hoor je alleen distrotion wat dan lijkt alsof de kick hard is maar er zit heel weinig laag in. Kickjes hebben totaal geen impact. Vind het totaal niet te vergelijken met millennium hardcore
Uitspraak van verwijderd op maandag 2 juni 2014 om 15:40:Ben ik het niet mee eens. Millennium hardcore is veel harder, sfeervoller en origineler dan raw hardstyle.
Dat nummer wat ik erbij heb gezet lijkt dus qua bpm en kicks echt wél op hardcore uit de begintijd van de 'tweede generatie' hardcore. Ik heb hier cd's liggen met dezelfde soort nummers.
en raw hardstyle in het algemeen lijkt ook niet echt op mileemium hardcore, maar het neigt wel steeds dichter bij elkaar te komen. raw hardstyle -->hardcore
En wat je zegt over originaliteit en sfeerbeleving: Die vind ik meer in de raw hardstyle terug, dan heel de (mainstream) hardcore van de laatste (pak weg) vijf jaar.
En ja, mijn roots zal altijd blijven liggen in hardcore '98 - 2001, omdat die tijd ook heel veel indruk heeft gemaakt