Ronski Speed – Second World

Dat had hij bij de start van zijn muzikale carrière snel door, de (Oost) Duitse producer en DJ Ronny Schneider, dat hij onder die naam nooit veel verder zou komen dan het opleggen van plaatjes bij de schooldisco en het eindejaarsfeest van de jeugdsoos. Het is het jaar 1997, hij meet zichzelf de artiestennaam Ronski Speed aan en een kleine vijftien jaar later heeft hij meer dan 80 landen van de wereld gezien. Niet door die naam alleen, zo simpel zit het leven ook weer niet in elkaar, maar door hard werken en heel veel talent. Talent dat vanaf 2003 door Euphonic wordt erkend, en zijn samenwerking met dit legendarische Duitse platenlabel leidt tot een lange en succesvolle reeks singles, samenwerkingen en remixen. Producties die twee dingen gemeen hebben: het is trance en er wordt in gezongen. Melodieuze vocal trance, het is de stijl waar Ronski Speed zijn hele loopbaan onlosmakelijk mee verbonden is.

Second World
Met Second World brengt Ronski Speed zijn tweede artiestenalbum uit, als opvolger van het in 2008 verschenen Pure Devotion. Duidelijke naamgeving, soms zit het leven weldegelijk simpel in elkaar. Maar er is meer: de titel verwijst eveneens naar het afwijkende leven dat Ronny leidt, de wereld van hotels en vliegvelden, elke dag ontwaken in een andere stad, ver weg van huis, levend vanuit uit een koffer. Zijn tweede wereld, hij klaagt er niet over maar wil het wel even gezegd hebben.

Geen draai
Breekt Ronski Speed op Second World met zijn vocale trance traditie? Wie de tracklist bekijkt krijgt al een aardig vermoeden van het antwoord. En wie het album beluistert weet het zeker. Nee, Speed draait niet. Ja, platen, volop. Maar een draai in beleid, zoals een politicus op zoek naar oppositiesteun voor zijn begrotingsplannen, die maakt Ronski Speed niet.

Neem openingstrack Rise Again, een warme plaat met een mooie melodie, gevoelig bezongen door Lucy Saunders. Neem Lasting Light, prima trancy (pop)song, ondersteund door de bekende en fijne stem van Emma Hewitt. Neem Pink Skye, als enige niet-Euphonic productie begenadigd met het betoverende Anjunabeats geluid, een zwoele tranceplaat met zang van Renee Stahl. En neem eigenlijk alles wat volgt. Of het nu de single Sanity is die Speed met Melissa Loretta uitbracht of de uit de Nederlandse Adrian & Raz stal afkomstige zomerplaat Afterglow met de steeds beroemder wordende Ana Criado (tevens te horen op A Sign): het gros van de bijdragen koppelt een rustige beat aan een warme melodie en wordt begeleid door een sympathieke vrouwenstem. Er zijn uitzonderingen zoals de niet-vocale tracks Glueck en Ambrosia, en de tracks Proton 12 en Euphonia (met Kyau & Albert) waarin eindelijk het tempo eens lekker wordt opgeschroefd. Maar deze paar welkome buitenbeetjes weten het gebrek aan variatie niet te verbloemen.

Need for Speed?
Zoals gezegd, met Second World blijft Ronski Speed zijn principes trouw. De man staat voor melodieuze vocal trance en daar wijkt hij niet van af. Purisme dat te prijzen valt, zeker wanneer je van het genre houdt. Maar wie afwisseling zoekt zal er op dit album weinig van vinden. En daar schuilt mijn inziens een zwakte: Second World biedt kwalitatief goede songs, maar biedt eveneens teveel van hetzelfde.

Score: 65/100

www.ronskispeed.com
www.euphonic.de