Marco Bailey - High Volume

De muzikale duizendpoot Marco Bailey zit eigenlijk nooit stil. Zo bracht hij in 2012 meerdere Ep's uit op labels als Intec Digital, Bedrock Records, Phobiq Recordings en zijn eigen MB Elektronics. Stuk voor stuk platen die zich een weg wisten te vinden naar de platenkoffers van menig dj en die keer op keer de dansvloer lieten golven in extase. Na het geniale "Dragon Man" album uit 2011 op Bedrock Records is Marco Bailey nu weer terug met een nieuw album genaamd "High Volume" op zijn eigen label MB Elektronics. Tevens een jubileum release, namelijk de 100ste. Betekent dat knallen? Ja. Dit album is gemaakt om af te spelen op een hoog volume. Energie, daar draait het om. Daar waar "Dragon Man" een zeer gevarieerd album was wat muzikaal alle kanten op ging, zo 'straight on techno' is "High Volume". Natuurlijk zijn er enkele tracks op het album, die laten zien dat Bailey nog steeds van het experiment houdt, maar de nadruk ligt nu weer eens op diepe bassen en opbouwende percussie en melodieën.

De cd bevat een twaalftal tracks, waarvan de eerste "Grolzham" een mooie opener van het bal is. Het is een langzame track met veel gevoel voor melodie en ritme; Harmonie gegoten in een zeer subtiel elektrojasje. Met "The Black Crow" gaan we daarna gelijk volledig los. Denk aan de grote zaal van een feest als TimeWarp of het open veld van Awakefest, waar je alleen maar mensen op en neer ziet golven op de klanken van deze track. Keer op keer bouwt Marco de spanning op, waarna je onmogelijk stil kan blijven staan als de bass er weer in stuitert. De volgende track "The Falcon" is wat meer ingetogen en dreigender qua sfeer. De echoënde synthesizer brengt je langzaam in een soort van hypnose, totdat we op driekwart van de track toch die ontlading krijgen waar we op zaten te wachten, waarna deze plaat toch heel dansbaar blijkt te zijn. Tijdens "The Fox" bewijst de oude vos zijn streken nog niet kwijt te zijn. Vooral de tweede zwaardere pompende bass maakt een hoop energie los op de dansvloer. Ideaal om iedereen weer even wakker te schudden. Dat geldt ook voor "The Owl". Wederom een nummer vol zware bassen en opkomende geluiden als een Jet-engine, die tot volle sterkte staat op te warmen.

Het is de trend op dit album. Iedere plaat bevat deze elementen wel zoals bij voorgaande nummers. Echter de ene plaat is wat ritmischer (The Snake) en de andere (Funk That Groove) is weer wat meer recht toe recht aan. Ook het gebruik van ondefinieerbare vocalen oa in "The Owl", "Cash" en "Funk That Groove" komt regelmatig voor, maar zorgt wel voor net dat beetje extra in een nummer. Op negen vinden we het uitermate swingende "Summer Madness" met z'n Latin georiënteerde beats. Deze track is net als de volgende plaat "Horny Tiger" al vorig jaar uitgebracht op Marco's label MB Elektronics en zal hoge ogen gooien op menig feest. Zeer geschikt als je een gevarieerde set wil draaien, met meerdere soorten techno en house. De laatste echte stampplaat "Horny Tiger" laat ons nog éénmaal goed los gaan. Wederom net weer anders dan voorgaande nummers, maar net zo meeslepend en intens. Marco bouwt zijn tracks keer op keer gestaag uit tot een samenspel van beats en synths.

Ook samenwerken is iets wat Marco niet schuwt op zijn albums. Zo was er in 2008 het album "E=MB2" in samenwerking met Tom Hades en op "Dragon Man" produceerde hij 2 tracks samen met Andrew Claes en Thomas Angstrom. Voor de laatste 2 tracks van "High Volume" heeft hij ditmaal gekozen voor Christoph Truecher. Na al het energieke van de voorgaande 9 tracks, brengen zij samen het ultiem chille "The Airport Lounge". Een nog redelijk zware doch langzame breakbeat brengt je gedurende deze koude dagen alvast in zomerse stemmingen. De bijkomende synthesizer melodie en zwaar vervormde vocalen doen de rest. Zet je zonnebril maar vast op en reserveer je tafel bij 1 van de vele lounge-tentjes aan het strand.
De uitsmijter van "High Volume" is een pareltje vol gevoel en emotie. Pure pianokunst aangevuld met subtiele strijkers vormen een pakkend einde van deze bewogen cd. Even 'back to earth', ogen dicht en genieten met "She Leaves". Helaas hadden we niet de beschikking over "Sunday Depress", de bonus track van de digitale versie van het album. Maar Bailey kennende zal ook die track niet teleurstellen.

Wederom heeft Marco Bailey ons een album geschonken waarin hij zijn voorliefde voor diversiteit laat zien. Via het elektronische voorspel van "Grolzham" en de stevig pompende tracks halverwege het album komen we uiteindelijk bij de 2 meest kunstzinnige nummers van het album. Een ware oorgastische climax. Dit is een album voor thuis, als voorbereiding op een avondje stappen, maar ook voor in de auto met het volume op max om bij te komen na een dag werken. Het album is misschien niet zo kleurrijk als zijn voorgangers, maar aangezien de nadruk deze keer ligt op een meer technogerichte beleving en energiekere sound, kunnen we alleen maar concluderen dat Marco wederom is geslaagd in zijn opzet.

Score: 80/100

www.marcobailey.com
www.astralmusic.com