A State Of Trance 550 – Invasion

Nu hét Nederlandse (maar qua opzet zeker ook mondiale) indoor trance event voor het tweede jaar op rij niet (Trance) Energy maar A State Of Trance heet, kan iedereen met goed werkende receptoren voor de huidige mainstream trance buitenshuis weer optimaal genieten van deze nog altijd smedige muziekstroming. De Brabanthallen in Den Bosch waren op de laatste dag van maart dit jaar andermaal het wereldtoneel voor de grande finale van een ASOT wereldtoer. En daarbij zat niet alleen de crème de la trancecrème uit de Armada vloot maar ook genoeg bevriende helden en talentvolle beloftes die door ASOT-vader Armin van Buuren een warm hart wordt toegedragen. We mogen nu wel concluderen dat naast de onwijs populaire radioshow en compilaties nu ook het bijbehorende ASOT event stevig op de globekaart staat. Vorig jaar vierde de community de vijfhonderdste episode van Armin's radioshow, dit jaar raakte de ASOT-abacus op vijfhondervijftig afleveringen en eveneens elf jaar onophoudelijk trouw en onverzettelijk dienst voor diens oprichter. Proficiat nog!

Als dank terug naar de fans is er, net als vorig jaar, een goedgevulde compilatie voor handen die de festiviteiten kracht bij mag zetten. Maar pas op! Met opnieuw maarliefst vijf gebundelde cd's is de kans aanwezig dat deze doos niet door de gleuf van je brievenbus past. Klinkende en geruststellende namen als de weekmaker Dash Berlin, de pompende John O'Callaghan, aangestormd Russisch wonderkind Arty en de volgroeide pupil Ørjan Nilsen en zijn leermeester Armin van Buuren staan ieder met een mix voor je klaar. Feest it is!

550 x ASOT

Een opvallend gegeven is dat de lay-out een roze nuance kent, maar hierin geen verwijzing is naar de 'a state of pink area' van het feest zelf, alwaar uitsluitend draaiende en zingende dames het podium betraden. De zoete pink ladies spelen vrijwel geen rol bij deze release, wat overigens verder geen zure appel hoeft te betekenen natuurlijk. Maar waarom zou je als geïnteresseerde deze box moeten aanschaffen? Alle aangetreden artiesten verdeeld over de maarliefst vijf zalen werden immers op die bewuste laatste dag van maart integraal uitgezonden, waardoor werkelijk alle livesets de volgende dag al voor nop op te halen waren op het wereld wijde web. Wat het betreffende vijftal voor je in petto heeft in deze extra dikke box komt ook inhoudelijk niet bepaald overeen met wat de mannen in kwestie in hun wereldtour op de bezoeker en luisteraar hebben losgelaten. Deze release is veel meer een ode aan elf jaar ASOT en de 550 'radio' afleveringen dan aan alleen de vier weken durende ASOT550 wereldtournee die net achter de rug is. Het zijn dan ook veelal platen uit de 'good old days' die de show stelen.

Armin van Buuren, als vader en hoeder van alles wat ASOT is, mag vanzelfsprekend als eerste van zich laten horen en doet een bescheiden greep uit het rijke ASOT database. Armin prepareerde een uitermate aangename aaneenschakeling van trance klassiekers uit de 'zero's' (de laatste plaat en tevens de anthem van ASOT550 uitgezonderd). Met in het oog en oor springende platen als de magische James Holden remix van Accadia's "Into The Dawn", Andy Ling's "Fixation" in de Airwave remix en Vincent de Moor als Questia – "Nexus Asia" wordt er wat bijzonders geboden, naast het andere welbekende classic materiaal dat soms wat gewoontjes overkomt. Kortom, een harmonieus, nostalgisch en oud vertrouwd aanvoelend geheel van de hand van de ASOT aanvoerder.

Het drietal van het nog altijd zeer populaire Dash Berlin brengt hun vertrouwde weekmakend vocale trance met een zoete laag dat sinds hun voortvarend debuut "Till The Sky Falls Down" zo goed als niet veranderd is. Het eerste deel van hun mix kent veelal Dash Berlin nummers, al dan niet in een prima remix, die de groep razendsnel op de kaart zette. Uiteraard komt er in hun mix een tweetal tracks voorbij afkomstig van hun nieuwe album "Music Is Life". De tweede helft is voornamelijk gereserveerd voor tranceclassics wat de DB identiteit snel uit de mix doet stoten en je weer in die generieke classic vibe doet belanden.

De gedroomde en voorbestemde afsluiter van de ASOT550 toer was natuurlijk John O'Callaghan én hij deed het ook naar behoren. De Ier met zijn uplifting en energieke stijl stopte vanzelfsprekend de gelijkgestemde mix voor je in deze box. Vanaf de eerste beat zit de vaart er lekker in en de (nu eens) goed verdeelde gouden oude platen, die overduidelijk JOC hebben geïnspireerd in de vorming van zijn stijl, worden netjes afgewisseld met vers materiaal van deze kale held. Clichés en vullers worden gemeden. Johnny doet zijn ding op een goede melodieuze en gedreven flow en laat plaat na plaat meer van zijn UK-trance karakter horen. Hoogtepunt is natuurlijk zijn versie van "Concrete Angel", dat zowel hier als op het feest niet uit mócht blijven.

Opvallend is de keuze om de bij Anjunabeats gestalde Arty zevenenzeventig minuten lang door een groot deel van zijn snel opgebouwde discografie vol kosmonautische trance te loodsen. Of het nu zelfgebakken zweefmateriaal of een remix is, alles wat deze jonge twintiger onder handen neemt, verandert in weelde voor de oren. Ieder nummer heeft iets met deze Rus en dat betekent dat er in zijn mix geen trance oudjes voorbij komen maar eerder classics in wording. Zoals "Rebound" (met Mat Zo), "Away From Here" en "Absolute Reality" (beiden in de Arty remix) waarmee hij snel geschiedenis heeft geschreven. Alleen het mixwerk is bij vlagen wat stijfjes. Verder is dit een mooie verzameling aan Arty hits voor de fans.

Tranceviking Ørjan Nilsen completeert het vijftal mixen met een schijf die nogal wat ondergesneeuwde (eigen) pareltjes herbergt. Voor hen die niet (meer) weten hoe onderscheidend de Marco V-sound van begin deze eeuw was, is de opener hierin een goede eye-opener. Ja, smaak heeft Noorman Ørjan zeker, getuige de door hem neergezette diepere progvibe van James Holden en King Unique. Leuk en erg aangenaam om te horen zijn de eerste platen onder diverse aliassen van de man in kwestie, welke overigens nog altijd staan als huis dat negenentwintig Noorse winters moeiteloos heeft doorstaan. Zeker Ørjan's kneiters als "Red Woods" (2006) en "Arctic Globe" (2008) zijn toentertijd als een onontkoombare gletsjer door het trancelandschap gestroomd. Nee, schijf vijf doet het qua inhoud, nostalgie, afwisseling en persoonlijke ontwikkeling heel erg goed.

ASOT 550

De ASOT550 box is niet zoals je bij voorbaat zou verwachten een vijf-cd compilatie gefocust op het betreffende event zelf, maar meer een persoonlijke beschouwing op de carrière van de artiesten in kwestie en hun rol in de ASOT wereld. Iedere mix weet grotendeels de eigen identiteit van de artiest in kwestie prima te vangen en elke cd kent wel andere insteek (van Armin met alleen ASOT classics tot Arty met enkel eigen (en dus) recenter werk). Daar staat tegenover dat de (voor de hand liggende) classics er zo nu en dan voor zorgen dat de eigenheid/authenticiteit de mix verlaat. Vooral de schijf van Dash Berlin heeft hier na het tweede gedeelte last van. Toch klinken de vijf mixen clean, verzorgd en aangenaam. Dus wil je als geïnteresseerde mooie herinneringen ophalen van het betreffende feest dan moet je het gewoon bij de livesets houden. Heb je zin in een shitload aan tranceclassics aangelengd met wat nieuwer en authentiek zweefspul dan heb je aan deze 5-cd box een goede koop. Als gangbare classics mix met wat vers en persoonlijk bloed krijgt dit product een 85/100, als ASOT550 resumé voor in huiselijke kring een 65/100.

Score: 75/100

www.arminvanbuuren.com
www.dashberlin.com
www.johnocallaghan.com
www.artymusic.net
www.orjannilsen.com