3XHARD3R

3xhard3r is een nieuwe mix cd van Digidance, een nieuwe serie waarin op elke editie 3 verschillende dj’s een cd zullen samenstellen. Vanwege de variatie van deze cd, hebben we besloten deze recensie door drie verschillende recensenten laten schrijven. verwijderd neemt de hardcore cd onder handen, deze cd is gemixed door Korsakoff. Diedus heeft de hardstyle cd beluisterd van The Prophet afkomt en Vage Nico neemt de door Ruthless gemixte Jump cd voor zijn rekening.



CD1: Hardcore verwijderd

De eerste cd van 3xhard3r wordt voor rekening genomen door een veel besproken dame, namelijk niemand minder dan Korsakoff. Over de draaikunsten van Lindsay van der Eng (oftewel Korsakoff) gaan we het deze keer eens niet hebben. Net zoals we nu ook wel weten wie grotendeels verantwoordelijk is voor haar producties. Laten we ons richten op hetgeen waar ze goed mee bezig, namelijk het vestigen van haar naam binnen de hardcore wereld. Want hoe je het ook wend of keert en of je haar nou aanbidt of verafschuwt; haar populariteit neemt met de dag toe en haar ster is snel reizende. Bewijs hiervan zijn bijvoorbeeld haar boekingen voor Outblast 2005 en Masters of Hardcore 10 years, maar ook het feit dat zij deze cd mag mixen.

De cd kent negentien nummers en liefst acht komen op naam van Korsakoff zelf. Ze maakt dus goed van de gelegenheid gebruik om haar naam te promoten, en geef haar eens ongelijk. Ook Catscan, met wie zij onlosmakelijk verbonden is, is goed vertegenwoordigd met vier tracks. Het betreft hier overigens een cd met alleen newstyle hardcore. Alleen ‘Apocalypse Never’ is een oudje te noemen. De keuze voor dit nummer is overigens wel een goede, deze track is met recht een klassieker te noemen.

Lindsay van der Eng heeft er voor gekozen om met name melodieuze tracks te gebruiken voor haar mix. Vooral nummers als ‘My Empty Bottle’ en ‘Angel’ bewijzen dat hardcore ook mooi kan zijn en zeker verder gaat dan simpel gebeuk zoals sommige mensen wel eens denken. Natuurlijk ontbreken verder nummers als ‘Unleash The Beast’ (samen met Outblast, dit nummer betekende haar doorbraak bij het grote publiek) en ‘Stardom’ (de theme van Thunderdome 2004) niet op deze cd. Aangevuld met nummers van onder andere DJ D en Evil Activities, levert Korsakoff met deze cd een degelijke mix af, die bovendien een goed beeld geeft van waar de merknaam ‘Korsakoff’ voor staat.



CD 2: Hardstyle Diedus

De tweede cd is samengesteld door The Prophet. De cd wordt gedomineerd door overwegend pittige hardstyle met een vrolijke ondertoon, zoals we gewend zijn van The Prophet. Naast producties uit zijn eigen Scantraxx-stal, staan er onder andere een aantal nummers op van het Saifam productieteam.
Persoonlijk signaleer ik niet echt een opbouw in de cd, aangezien het na (het overigens wonderschone) `My Beatz´ meteen flink los gaat.

De cd biedt verschillende stijlen, waaronder natuurlijk een vleugje jump, wat op geen enkele hardstyle cd meer lijkt te ontbreken. Neem bijvoorbeeld de mix van ‘Static Faction’ (Greg C), die mij meer pleziert dan het origineel, simpelweg omdat het net een tikkie harder is.

Voor de liefhebber van hardere Italian-style producties is er ook genoeg leuks te vinden in de tracklist, mede door de bijdragen van het Saifam dj-team (o.a. Technoboy) Ik ben niet altijd even te spreken over de producties uit dit nest, maar bijvoorbeeld ‘Disk Warrior’ (The Raiders) en ‘Rouge’ (Nitro) vind ik erg de moeite waard.

Ongeveer de helft van de cd bestaat uit relatief onbekende producties, wat een groot pluspunt is. Daarnaast ben ik erg te spreken over de diversiteit in de nummers en ook met de originaliteit van de producties is het prima in orde.



CD3: Jump! Vage Nico

De derde en laatste cd van deze compilatie wordt verzorgd door Nederlands bekendste Jump dj, dj Ruthless. Na zijn megahit ‘I Feel Like Dancin’’ (geproduceerd met compagnon Vorwerk) ging het snel bergopwaarts. Ruthless kreeg zijn eigen mixcompilatie (Jump! The New Style 1 & 2) en zette zijn eigen label op: Square Beats. Aan populariteit geen gebrek dus bij deze sympathieke Vlaardinger, die elke week vol overgave zijn kunsten vertoont in Nederland maar ook ver daarbuiten. Een absoluut hoogtepunt was afgelopen december in dé jump/techno-tempel Le Tremplin in Frankrijk, iets dat maar weinig dj’s mogen meemaken in hun carrière.

De mix, bestaande uit maarliefst 20 tracks, gaat al meteen lekker op de oldschool-toer, in ieder geval zo klinkt het. Een sampletje van (ik meen) Snap vormt de basis van een uitstekend klinkende ‘Technobells’ van Ruthless en GJ Warez. Het is één van de nummers dat nog niet gereleased is op vinyl, zoals wel meer tracks op dit schijfje. Opvallend is het nummer ‘My Greatest Wish’ van Royce Lee, dat uitblinkt in een stevig pompende bass en een heerlijk vage melodie.

De wat oudere en bekendere tracks doen hun intrede in de vorm van ‘Hard Sound’ en ‘Tranceball’, die uiteraard nog steeds geldt als één van de beste teklcub platen ooit gemaakt.

De nieuwe track ‘Popcorn’ van GJ Warez bewijst dat Nederlanders weldegelijk een Franse sound kunnen wegzetten. En wat is een Jump-cd tegenwoordig zonder newstyle? Mark V. & Poogie Bear, ditmaal vergezeld door het relatief onbekende Bassdrum Project, mogen dan natuurlijk niet ontbreken. Er volgt zelfs een degelijke jumper van Italiaanse makelij. Uiteraard is ook Greg C weer volop aanwezig dit maal met maarliefst 3 nummers. Vooral de combinatie ‘Speed Talking’ en de harde remix van ‘I Feel Like Dancin’’ zal de verstokte jumpfan uit zijn/haar plaat doen gaan.

Na al dit Franse geweld horen we één van Ruthless’ bekende producties (‘Wake Up’) en de inmiddels welbekende ‘Elektrostatik’ die opbouwend uitstekend te noemen is en de mix meesleept naar een stevige, diverse climax, met onder andere newstyle van Tekno Warriors en een knallend jumpstyle nummer van Zany en Duro.

Ruthless heeft een uitstekende mix afgeleverd! De combinatie van oudere en nieuwe tracks is werkelijk perfect. Daar komt nog eens bij dat er goede, exclusieve tracks in verwerkt zitten. En van elke ‘jump-style’ is er wel wat te vinden op deze cd, wat de diversiteit ten goede komt. De platenkeus is dus zeer sterk en daar komt nog eens bij dat de mix opbouwend goed in elkaar zit en nergens verveelt.
Dus de Jumpfanaten zijn wel even zoet met dit schijfje.