EDX - No Excuses: The Violet Edition

Op het Partyflock Recensie Hoofdkwartier gebeuren een heleboel leuke, onvoorspelbare dingen die zorgen voor humor, verdriet en alles wat daar tussenin zit. Iedere recensent kent zijn eigen en natuurlijk ook de gebreken van diens collega's. Vage Nico die het tosti ijzer laat ontploffen, Charly Rocks die de tv laat stuiteren omdat hij de reclameblokken nogal irritant vind. KristofDinh en A-Lex die zo hard hakken dat er een gat in vloer ontstaat. Dan heb je nog de harde werkers Caba en Flat Yari waar we eigenlijk nooit last van hebben. Het zijn gewoon hele brave jongens. Wat ook altijd mooi is het gevecht tussen Iguana_ en MvdJ wie de brievenbus ("met alle nieuwe releases") mag openen (even ter info wij hebben nog een ouderwetse brievenbus aan het einde van de oprijlaan van ons hoofdkwartier). Totdat ze de sleutels van onze lieftallige brievenbus kwijt waren. En dan mag Eldorado met een breekijzer de brievenbus openen. *Zucht* *Kreun* *Steun*. En raad eens wat als eerste uit de brievenbus kwam vliegen… het nieuwe album van EDX. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Maar wie was EDX ook alweer? EDX, beter bekend als Maurizio Colella verscheen in 1994 op de dance radar. Ongeveer zeventien jaar later gaat EDX nog steeds als een speer en heeft een flinke discografie opgebouwd met zijn eigen tracks "Hoover", "Out of The Rain", "Casa Grande" en "Embrace". Ook heeft hij een heel scala aan remixen op zijn naam staan voor onder andere Laidback Luke, Steve Angello en Armin van Buuren. Tevens heeft deze dj/producer een eigen radioshow en natuurlijk een eigen label.

We starten de eerste mix met de Whelan & Di Scala dub van Alisa's "Shine", wat meteen zorgt voor een warm gevoel. De overgang van "Shine" naar "June" van Andrew Bennett is er eentje die zeer soepel verloopt. Andrew Bennett heeft "June" zo opgebouwd dat de melodie in je hoofd blijft hangen na het horen van de track. En dat is bepaald niet onplezierig. De mix wordt een beetje ruiger bij het horen van "Carry Me Home" van Zoë Badwi & Grant Smillie. De Tommy Trash remix weet de juiste snaar te raken en zorgt ervoor dat de mix wat loskomt. Een punt van kritiek is het wat (te) commerciële middenstuk van de mix. Tracks als "Diamonds in The Sky" van TV ROCK, "Running" van Fedde Le Grand en de Avicii remix van "Drowning" van Armin van Buuren komen op zoveel compilaties voorbij. En dan valt te begrijpen dat sommige luisteraars een beetje moe worden van deze tracks. Vanaf track elf gaan we weer terug naar de flow die het begin van de mix ook had. Een speciale vermelding voor "Imagine" van Robbie Rivera. Wat weet deze track goed dat zomergevoel te pakken, wat je op menig doorweekt festival in Nederland een beetje miste. We sluiten de eerste schijf af met "Encoded" van Hardwell.

EDX wil ons omarmen met de tweede schijf en dat doet hij met zijn eigen productie genaamd "Embrace". Een zomerse opening die pas na zeven minuten wordt overgemixt naar de EDX's Indian Summer Remix van Chris Reece's "Right Back". Het gaat hier om een remake van Yuri Kane's "Right Back". Het is een leuke track geworden, maar hij haalt het niet bij het origineel van Yuri Kane. Desalniettemin past de plaat qua sfeer wel in de mix van EDX. Qua opbouw en platenkeuze zit de tweede schijf beter in elkaar dan de eerste. Bij eerste was EDX in het midden van de mix een beetje de weg kwijt. Maar met de tweede mix maakt hij dit ruimschoots goed. Een aparte, maar toch lekkere plaat is de Gregori Klosman remix van "The Flavour" van Dabruck & Klein. Een lekkere swingende plaat! Aan het einde van de tweede mix komen we nog een productie van EDX tegen, genaamd "Angry Heart". Dit is even hele andere koek in vergelijking met "Embrace". Zware basslines, afgewisseld met een melodieus tussenstuk maken het tot een goed verteerbare plaat. We sluiten af met "Violet" van Dinka in de Inpetto remix, een progressive house plaat en tevens een mooi einde van de tweede schijf.

De nieuwe mix-compilatie van EDX kwam als een ware verrassing uit de brievenbus vliegen. De twee schijfjes vertegenwoordigen allebei de sound van EDX. En dat geluid is zeer aangenaam kan ik je wel vertellen. Een minpunt is de het middenstuk van de eerste schijf, wat volgestopt is met platen waar veel mensen al op uitgekeken zijn. Dit is erg jammer, omdat er in het begin van de mix zo'n prima sfeer wordt opgebouwd, die op deze manier ten onder gaat. Met de tweede schijf maakt EDX deze "misstap" meer dan goed. Er rest mij nog een ding te zeggen; "No Excuses, Just Dance!

Score: 78/100


www.edxnoexcuses.com
www.edxradio.com
www.facebook.com/edxmusic
www.armadamusic.com