Deadmau5 - 4x4=12
29 december 2010
| Artiest | deadmau5  |
The Mau5 is back! Na zijn twee eerdere albums, is4x4=12 het nieuwste project dat Deadmau5 heeft uitgebracht. Eén muis, elf tracks, en het enige dat je nodig hebt, zijn een cd-speler en twee oren.
Eens in de zoveel tijd staat er een artiest op die alle regels aan z’n laars lapt, doet wat ‘ie zelf wil en daarmee de wereld verovert. Inmiddels is de naam deadmau5 een begrip, hij klom immers naar de vierde plek van de DJ Mag Top 100. Helaas voor hem was dit niet zijn bedoeling, omdat hij zichzelf niet als DJ ziet. Hiermee krijg je al een beetje een inkijk in hoe ‘apart’ The Mau5 is; ik heb verhalen gelezen over de man waar uit blijkt dat hij een behoorlijke tik van de molen heeft gehad, wat in combinatie met overtollige arrogantie een minder leuke persoonlijkheid als gevolg heeft. Geen idee of dit echt waar is, ik heb hem nooit ontmoet, maar zolang hij als een beest tekeer blijft gaan in zijn studio, hoor je mij niet klagen.
Het nieuwe album heet ‘4x4=12’ en bevat elf nieuwe tracks, rekenen zal misschien dus niet zijn sterkste kant zijn. Produceren des temeer, want als eerste krijgen we Some Chords voorgeschoteld. Zelden heb ik zo’n eenvoudig nummer gehoord wat zó briljant in elkaar zit. Deze track zit toevallig in de musicplayer die ik op mijn werk dagelijks aan moet horen (wat over het algemeen echt een straf is), maar als Some Chords voorbij komt, ben ik zeven minuten en vierentwintig seconden zielsgelukkig. De vette sounds gaan hierna gewoon door op het album, allemaal overgoten met knalharde electrobassen en ik kan niks anders doen dan genieten. Veel tracks lijken heel eenvoudig in elkaar te zitten, maar ik kan me niet voorstellen dat hij minder dan een week per track bezig is geweest. Alles klinkt onvoorstelbaar helder en clean, elke frequentie komt op exact het juiste volume je oren binnen.
Na al het lekkere electrogeweld, is het tijd voor iets anders. Right This Second is helemaal in een driekwartsmaat gemaakt en dat is redelijk revolutionair te noemen. Voor de mensen die niet weten wat een driekwartsmaat is: de meeste dancemuziek wordt in een vierkwartsmaat gemaakt, waarbij je dus steeds vier tellen hebt van de ene kick tot de volgende, terwijl dat bij een driekwartsmaat dus maar drie tellen zijn van kick tot kick. En net als je dit gewend bent, gooit deadmau5 er doodleuk (sorry voor de woordgrap, kon het niet laten) een vocale track in a la Armin. Maar ook dit zet je op het verkeerde been, want halverwege gaat de track verder met pompende dubstepritmes. Bizar hoe hij dit voor elkaar heeft gekregen en hoe hij er nog mee wegkomt ook. Voor het gemak doet hij hierna nog maar een 'dubsteppertje', die wat mij betreft wel weggelaten had mogen worden.
4x4=12 is een album dat mij persoonlijk goed heeft vermaakt, maar misschien is het voor sommige mensen allemaal iets te veel van het goede. Je wordt doodgegooid met allerlei geluidjes en gefreakte sounds, waardoor het soms nogal druk in je oren kan klinken. Nou hou ik daar wel van, er kunnen wat mij betreft niet genoeg geluiden in een plaat zitten, maar ik snap dat niet iedereen daar vrolijk van wordt. Houd je echter van stevige electro(house) en van afwisseling, dan is dit echt een aanrader. Ook voor iedereen die housemuziek produceert, is dit een album om te checken. Zo hoort het namelijk te klinken, ook al heb ik zelf echt geen idee hoe hij dit allemaal zo uit zijn Mac heeft getoverd. Minpuntje is dat de beste track aan het begin zit, die had misschien beter als toegift gebruikt kunnen worden. Maar ik ben toch bang dat de verhalen over deadmau5 zomaar waar kunnen zijn, geniale mensen hebben altijd iets geks over zich. En om dit te bewijzen: zie het onderstaande Youtubefilmpje van zijn liveoptreden op Ultra Music Festival. Kippenvel.
Score: 77/100
www.deadmau5.com
Het nieuwe album heet ‘4x4=12’ en bevat elf nieuwe tracks, rekenen zal misschien dus niet zijn sterkste kant zijn. Produceren des temeer, want als eerste krijgen we Some Chords voorgeschoteld. Zelden heb ik zo’n eenvoudig nummer gehoord wat zó briljant in elkaar zit. Deze track zit toevallig in de musicplayer die ik op mijn werk dagelijks aan moet horen (wat over het algemeen echt een straf is), maar als Some Chords voorbij komt, ben ik zeven minuten en vierentwintig seconden zielsgelukkig. De vette sounds gaan hierna gewoon door op het album, allemaal overgoten met knalharde electrobassen en ik kan niks anders doen dan genieten. Veel tracks lijken heel eenvoudig in elkaar te zitten, maar ik kan me niet voorstellen dat hij minder dan een week per track bezig is geweest. Alles klinkt onvoorstelbaar helder en clean, elke frequentie komt op exact het juiste volume je oren binnen.
Na al het lekkere electrogeweld, is het tijd voor iets anders. Right This Second is helemaal in een driekwartsmaat gemaakt en dat is redelijk revolutionair te noemen. Voor de mensen die niet weten wat een driekwartsmaat is: de meeste dancemuziek wordt in een vierkwartsmaat gemaakt, waarbij je dus steeds vier tellen hebt van de ene kick tot de volgende, terwijl dat bij een driekwartsmaat dus maar drie tellen zijn van kick tot kick. En net als je dit gewend bent, gooit deadmau5 er doodleuk (sorry voor de woordgrap, kon het niet laten) een vocale track in a la Armin. Maar ook dit zet je op het verkeerde been, want halverwege gaat de track verder met pompende dubstepritmes. Bizar hoe hij dit voor elkaar heeft gekregen en hoe hij er nog mee wegkomt ook. Voor het gemak doet hij hierna nog maar een 'dubsteppertje', die wat mij betreft wel weggelaten had mogen worden.
4x4=12 is een album dat mij persoonlijk goed heeft vermaakt, maar misschien is het voor sommige mensen allemaal iets te veel van het goede. Je wordt doodgegooid met allerlei geluidjes en gefreakte sounds, waardoor het soms nogal druk in je oren kan klinken. Nou hou ik daar wel van, er kunnen wat mij betreft niet genoeg geluiden in een plaat zitten, maar ik snap dat niet iedereen daar vrolijk van wordt. Houd je echter van stevige electro(house) en van afwisseling, dan is dit echt een aanrader. Ook voor iedereen die housemuziek produceert, is dit een album om te checken. Zo hoort het namelijk te klinken, ook al heb ik zelf echt geen idee hoe hij dit allemaal zo uit zijn Mac heeft getoverd. Minpuntje is dat de beste track aan het begin zit, die had misschien beter als toegift gebruikt kunnen worden. Maar ik ben toch bang dat de verhalen over deadmau5 zomaar waar kunnen zijn, geniale mensen hebben altijd iets geks over zich. En om dit te bewijzen: zie het onderstaande Youtubefilmpje van zijn liveoptreden op Ultra Music Festival. Kippenvel.
Score: 77/100
www.deadmau5.com
Tracklist
- Some Chords
- Sofi Needs A Ladder
- A City In Florida
- Bad Selection
- Animal Rights
- I Said (Michael Woods Remix)
- Cthulhu Sleeps
- Right This Second
- Raise Your Weapon
- One Trick Pony
- Everything Before
68 opmerkingen
in mijn ogen, 1 van zijn beste 
Had wat meer van dit album verwacht, zeker na het sublieme 'For lack of a better name' 
Toch is dit album zeker wel goed te doen en kent het een sterke uitschieters, maar net zo goed ook wat standaard Deadmau5 nummers.
Procuderen kan hij echter als de beste, hij weet wel hoe je solide tracks in elkaar moet zetten
Het dubstyle uitstapje had van mij overigens niet gehoeven.
Ik zou hem een score van ongeveer 72-75 hebben gegeven.
Toch is dit album zeker wel goed te doen en kent het een sterke uitschieters, maar net zo goed ook wat standaard Deadmau5 nummers.
Procuderen kan hij echter als de beste, hij weet wel hoe je solide tracks in elkaar moet zetten
Het dubstyle uitstapje had van mij overigens niet gehoeven.
Ik zou hem een score van ongeveer 72-75 hebben gegeven.
laatste aanpassing
vond het tegenvallen, alleen 1 en 5 vond ik echt mooi
Ik had er ook wat meer van verwacht. Wel prima album verder.
Het dubstep stukje vind ik juist wél een leuke toevoeging. Zorgt voor een beetje afwisseling.
Het dubstep stukje vind ik juist wél een leuke toevoeging. Zorgt voor een beetje afwisseling.
sorry voor de woordgrap, kon het niet laten
Zeg nooit sorry voor een woordgrap
Prima review en goed uitgewerkt verhaal gozert!
Haha thanks maat, en sorry voor de sorry dan maar 
Maar die in de review was net ff te obvious, maar ja kan het gewoon niet laten
Maar die in de review was net ff te obvious, maar ja kan het gewoon niet laten 
ik vond em ook tegenvallen jammer! Some Chords is natuurlijk wel een klapper van jewelste
Coole cd
Lekkere variatie ...
Lekkere variatie ...
Leuke CD met een paar toppers en wat opvulling.
Ik heb niet zo veel verstand van muziektheorie, maar Right This Second leek me gewoon een vierkwartsmaat te zijn. Alleen die 'arpeggio' van de eerste tweeenhalve minuut lijkt je op het verkeerde been te zetten. Daar kun je best op hetzelfde tempo als in het tweede deel een vierkwartsmaat meetellen die uitkomt met de muziek. Misschien lijken de 4 x vierkwartsmaten daarom bij Deadmau5 wel op 4 driekwartsmaten en is dus 4x4=12
Ik heb niet zo veel verstand van muziektheorie, maar Right This Second leek me gewoon een vierkwartsmaat te zijn. Alleen die 'arpeggio' van de eerste tweeenhalve minuut lijkt je op het verkeerde been te zetten. Daar kun je best op hetzelfde tempo als in het tweede deel een vierkwartsmaat meetellen die uitkomt met de muziek. Misschien lijken de 4 x vierkwartsmaten daarom bij Deadmau5 wel op 4 driekwartsmaten en is dus 4x4=12
Lekker album al paar keer geluisterd in de auto.
Leuke recensie
Leuke recensie
Inderdaad cd van ongekend hoge kwaliteit. Jammer alleen dat er geloof ik zes tracks op staan die al eerder zijn uitgebracht, maar daar heeft hij zelf ook al excuses voor aangeboden. Dubstep = vernieuwend, hopen dat het volgende album niet zo lang op zich laat wachten.
Review doet vermoeden dat de auteur weinig van deadmau5 kent... zonde
Als er één iets is waar de mau5 wel goed in is, is het tracks maken die niet te druk zijn en waar alles goed zit. Die kritiek begrijp ik dan ook niet echt.
Voor de rest goeie recensie en prima cd, kheb hem al gekocht
Als er één iets is waar de mau5 wel goed in is, is het tracks maken die niet te druk zijn en waar alles goed zit. Die kritiek begrijp ik dan ook niet echt.
Voor de rest goeie recensie en prima cd, kheb hem al gekocht
Raise your weapon is leuk, voor de rest niet zo boeiend en meer van hetzelfde.
Uitspraak van verwijderd op donderdag 30 december 2010 om 18:55:Als er één iets is waar de mau5 wel goed in is, is het tracks maken die niet te druk zijn en waar alles goed zit. Die kritiek begrijp ik dan ook niet echt.
Als je goed leest, zie je dat ik zeg dat ik me voor kan stellen dat mensen het te druk vinden. Niet dat ik het zelf te druk vind. Dus wat voor jou geldt, hoeft niet voor iedereen te gelden
Uitspraak van VonMunchousen op donderdag 30 december 2010 om 14:58:Ik heb niet zo veel verstand van muziektheorie, maar Right This Second leek me gewoon een vierkwartsmaat te zijn. Alleen die 'arpeggio' van de eerste tweeenhalve minuut lijkt je op het verkeerde been te zetten. Daar kun je best op hetzelfde tempo als in het tweede deel een vierkwartsmaat meetellen die uitkomt met de muziek. Misschien lijken de 4 x vierkwartsmaten daarom bij Deadmau5 wel op 4 driekwartsmaten en is dus 4x4=12
Nope, het is echt een driekwartsmaat in de hele track. Luister maar naar 2:37 als de kick er in komt. Je hoort 'kick bass bass kick bass bass', en dat is echt een driekwartsmaat. Normaal hoor je 'kick niks bass niks kick niks bass niks' en dat is een vierkwartsmaat, zoals praktisch alle dancetracks zijn geschreven.
Ik blijf het jammer vinden dat ie niet meer van deze tracks maakt. En met deze bedoel ik die hieronder
Not exactly en arguru blijven toch 2 van mijn favo plaatjes van hem. Die nieuwe CD, klinkt wel oke, maar mijn ding is het niet.
Not exactly en arguru blijven toch 2 van mijn favo plaatjes van hem. Die nieuwe CD, klinkt wel oke, maar mijn ding is het niet.
Van zijn 'trance achtige' tracks blijft voor mij persoonlijk de remix van 'Not Alone' (Gianlucca Motta) torenhoog favoriet ! Die luister ik nu al een jaar of 3 bijna wekelijks. Geweldig mooi nummer.
En dit album bevalt ook weer prima. Keihard knallen. Aan de ene kant klinken zijn nummers simpel, maar aan de andere kant blijven ze des te langer hangen. Hij krijgt dat toch elke keer weer voor elkaar !
En dit album bevalt ook weer prima. Keihard knallen. Aan de ene kant klinken zijn nummers simpel, maar aan de andere kant blijven ze des te langer hangen. Hij krijgt dat toch elke keer weer voor elkaar !
Ik kan begrijpen dat de muziek van deze man mensen aanspreekt, maar ik snap niet hoe sommige het woordje "geniaal" uit hun mond kunnen later rollen. Artiesten als Boards of Canada zijn geniaal. Wat deadmau5 maakt is eenheidsworst, waarmee je overspoelt word de laatste jaren. Sterker nog; sommige van deze sounds hoorde je 13 jaar terug ook al. Hoezo geniaal?
Deze man krijgt echt veel te veel credits, maarja "music for the masses" he?
Deze man krijgt echt veel te veel credits, maarja "music for the masses" he?
Uitspraak van VonMunchousen op donderdag 30 december 2010 om 14:58:k heb niet zo veel verstand van muziektheorie, maar Right This Second leek me gewoon een vierkwartsmaat te zijn. Alleen die 'arpeggio' van de eerste tweeenhalve minuut lijkt je op het verkeerde been te zetten. Daar kun je best op hetzelfde tempo als in het tweede deel een vierkwartsmaat meetellen die uitkomt met de muziek. Misschien lijken de 4 x vierkwartsmaten daarom bij Deadmau5 wel op 4 driekwartsmaten en is dus 4x4=12
Sluit ik me bij aan. Volgens mij gewon vierkwartsmaten
Vind het echt een top cd. Zijn beste tot nu toe.
Eerste twee tracks zijn mega. Overgang van nr 1 naar 2 is ook heerlijk.
Track 7 t/m 10 zijn ook super. Laatste track is ok, maar geen echte topper. Dat vind ik wel jammer.
Dubstep nr is subliem. Zo gaaf gedaan
Eerste twee tracks zijn mega. Overgang van nr 1 naar 2 is ook heerlijk.
Track 7 t/m 10 zijn ook super. Laatste track is ok, maar geen echte topper. Dat vind ik wel jammer.Dubstep nr is subliem. Zo gaaf gedaan
laatste aanpassing
Sluit ik me bij aan. Volgens mij gewon vierkwartsmaten
Uitspraak van Charly Rocks op donderdag 30 december 2010 om 19:37:Nope, het is echt een driekwartsmaat in de hele track. Luister maar naar 2:37 als de kick er in komt. Je hoort 'kick bass bass kick bass bass', en dat is echt een driekwartsmaat. Normaal hoor je 'kick niks bass niks kick niks bass niks' en dat is een vierkwartsmaat, zoals praktisch alle dancetracks zijn geschreven.
Zal het zelfs nog sterker vertellen: officieel is het een 12 16e maat, maar dat wordt te moeilijk denk ik. Maar geloof me nou maar dat het absoluut geen vierkwartsmaat is, vergelijk het ritme maar met elke andere track op de cd
Meningen mag iedereen hebben, maar hier is weinig mening over te vormen, muzikaal gezien is dit gewoon zoals ik het zeg 
Lekker hoor, er staan een hoop dikke, pounding tracks op dit album.
Cthulhu Sleeps
Heerlijk hoe die track speelt met de tijd en ontzettend lekker los gaat.
Cthulhu Sleeps
Heerlijk hoe die track speelt met de tijd en ontzettend lekker los gaat.
laatste aanpassing
Ik ga het niet nog een keer uitleggen.
Ik kan begrijpen dat de muziek van deze man mensen aanspreekt, maar ik snap niet hoe sommige het woordje "geniaal" uit hun mond kunnen later rollen.
+1
Maar dan heb ik het niet over dat het een eenheidsworst is. Er zitten tussen zijn oevre toch wel HEEL erg uiteenlopende traxx. Het is imo qua sounddesign heel knap wat ie doet. Petje af. Ook hoe hij traxx laat klinken qua afmix (en mastering, als ie dat zelf zou doen iig) is NIETS op aan te merken.
MAAR: melodisch vind ik al zijn platen, met name de trance achtige dingen, net-niet. Hij is geen Ace da Brain/Hardliner/Wavetraxx/Mat Silver/Space Raven of ander melodisch genie die met droge ogen een schitterende klassieke muziek-achtige melodie over 16 bars, uit hun mouw schudden, maar iemand met hele simpele idee"en die muzikaal gezien vrij simpele traxx maakt. Kan je het wel super gelikt laten klinken met allerlei soundeffects, glitches, ring modulatie etc.
Maar muzikaal blijft de basis simpel en sommigen vinden dat geniaal juist omdat het simpel is. Ik niet. Net zoals velen minimal techno vette techno vinden, en ik liever trommeltechno a la Oscar Mulero/Reeloop/Sterling Moss hoor.
laatste aanpassing
Uitspraak van Charly Rocks op zondag 2 januari 2011 om 00:03:Zal het zelfs nog sterker vertellen: officieel is het een 12 16e maat, maar dat wordt te moeilijk denk ik.
Ligt eraan welke beats de nadruk krijgen, en in hoe kleine stukjes qua noten de beats worden opgeknipt.
driekwartsmaat revolutionair.. 
77/100 vind ik te laag... Ik ga voor 90/100
De ietwat rommelige lijn weerhoudt hem van de perfecte score...
Cthulhu Sleeps en Animal Rights zijn i.m.h.o. de onbetwiste uitschieters van deze schijf!
doodl3uk bedoel je?!
De ietwat rommelige lijn weerhoudt hem van de perfecte score...
Cthulhu Sleeps en Animal Rights zijn i.m.h.o. de onbetwiste uitschieters van deze schijf!
...gooit Deadmau5 er doodleuk (sorry voor de woordgrap, kon het niet laten)
doodl3uk bedoel je?!
laatste aanpassing
Waarom moet een album 'lijn' bevatten? Het is toch maar een zooi platen die opzich niks met elkaar te maken hebben? Kijk als het nu een symfonie in meerdere delen is, daar moet lijn in zitten. Dit is toch gewoon een schijfje met de traxx die hij recent het vetste vond van wat ie gemaakt heeft?
heerlijke cd voor in de auto; Some Chords en Right This Second zijn wat mij betreft de klappers van dit album
Goed geproduceerd, maar weinig opzienbarend. Persoonlijk vind ik zijn proggy platen beter, maar desalniettemin respect dat Deadmau5 op dit album zijn horizon verbreedt.
De recensie slaat de spijker op zijn kop
De recensie slaat de spijker op zijn kop
doodl3uk bedoel je?!
Whahaha die was nog beter geweest, nice one
Uitspraak van verwijderd op zondag 2 januari 2011 om 18:24:driekwartsmaat revolutionair..
Buiten hardstyle kan ik weinig dancemuziek vinden waarin een driekwartsmaat gebruikt wordt hoor
Tuurlijk zijn er wel een paar, bv Shane - Too Late To Turn (Armin van Buuren Remix), heldige plaat Hoewel dat ook niet echt een driekwartsmaat was, maar een 6/8e (dacht ik, weet t niet helemaal meer zeker).Uitspraak van permanent verbannen op zondag 2 januari 2011 om 17:20:Ligt eraan welke beats de nadruk krijgen, en in hoe kleine stukjes qua noten de beats worden opgeknipt.
Nee hoor, hij gebruikt gewoon steeds twaalf zestiende maatjes. Achtsten zijn de upbeat en de offbeat en als je de 2 tikjes daartussenin meetelt krijgt je dus zestiende noten. En aangezien hij steeds zestiende noten in een driekwartsschema propt, zijn het steeds twaalf zestienden achter elkaar. Als dat niet zo is, dan heeft mijn muziekleraar er ooit een behoorlijke fout in gemaakt bij het uitleggen
a city in florida beukt wel
Ik vind het echt een heldenalbum.. heerlijk!! Geen één nummer die me verveeld, allemaal hebben ze wel iets unieks.
Uitspraak van Charly Rocks op zondag 2 januari 2011 om 11:06:Ik ga het niet nog een keer uitleggen.
Dat hoeft ook niet, want het is gewoon een vierkwartsmaat. Je hoort toch duidelijk dat je steeds tot 4 kicks kan komen bij elke bar? Laad de track voor de grap eens in Ableton in. Dat het dan stroef loopt met de gemiddelde dancetrack komt omdat het in triolen geproduceerd is, net zoals T.Raumschmiere - Monstertruckdriver. Zo revolutionair is het dus op zich ook niet.
Over dit album; Afgezien van het feit dat deadmau5 en Steve Duda waarschijnlijk één van de meest cleane en dikke sounds (geluidstechnisch) weten te maken, vind ik het een beetje flauwe kleutermuziek. Het is geen trance, het is geen house, het is geen techno, het is eigenlijk een bij elkaar geraapt zooitje fart-bassen en harde kicks en compressie. Voeg daaraan toe 'kijk ik kan ook Dubstep maken volgens het boekje' en je hebt weer een random album. Ik dacht dat hij het na tracks als "I Remember" en "Move For Me" wel begrepen had, maar dat zal toch meer hitgevoeligheid van Kaskade zijn geweest. Als ik zijn management was zou ik eens met een fatsoenlijk product komen in plaats van een album met een handvol nieuwe nietszeggende tracks, opgevuld met oude producties en zelfs een Michael Woods remix. Grote kans dat zijn volgende album "Yip, it's album #4' gaat heten. Ik zou me kapot schamen als ik dat de markt in moet brengen.
Maar goed, feit blijft dat hij op dit moment de meest ongrijpbare en gewilde artiest is in de dance-scene en dat doet hij gewoon goed. Al dat gezeik over zijn arrogantie.. ja het is vrij nieuw in een scene met allerlei benaderbare figuren die evengoed je grasmaaiende buurman kunnen zijn. Ik vind het wel een verfrissing, lekker schoppen tegen alles en dan je management de schuld geven. Die A City In Florida is dus deels zijn remix van Orlando Voorn - Paco Di Bango. Vind ik wel droog, om na een complete rel (waarin Voorn zich overigens echt belachelijk op heeft gesteld en zichzelf gigantisch voor lul zette, zeker voor iemand met zo'n staat van dienst) nog zo een trap na te geven in de titel van de track.
Kortom, muzikaal voegt deadmau5 geen reet meer toe, geluidstechnisch en qua persoon hoop ik dat hij nog lang rond blijft hangen in de dancescene.
laatste aanpassing
Uitspraak van De Rode Schoentjes op maandag 3 januari 2011 om 11:17:Je hoort toch duidelijk dat je steeds tot 4 kicks kan komen bij elke bar?
Dan heb ik nieuws voor je: bij een driekwartsmaat tel je ook tot 4, namelijk 4 x 3 tellen
laatste aanpassing
Kijk, het geeft niet dat je er naast zit, maar het is niet nodig om voor wijsneus te gaan zitten spelen.
Ik moet je nageven dat het een redelijk grijs gebied is of een muziekstuk boven de 120 beats per minute een zuivere driekwartsmaat is, of een vierkwartsmaat in triolen geschreven. Feitelijk kun je de gemiddelde Andre Rieu plaat zo hard oppitchen, dat je het ritmeschema als het ware 'uitzoomed'.
Waar het nu even om gaat is dat je het in het juiste perspectief ziet, al bedoel je waarschijnlijk precies hetzelfde. Denk je nu echt dat deadmau5 in zijn sequencer een driekwartsmaat zit te produceren of iets dergelijks? Natuurlijk niet. Dit is gewoon een standaard vierkwartsmaat dancetrack, waarna je elke noot selecteert en naar 1/8 triplets quantized.
Qua ritme klinkt het precies hetzelfde, maar het proces en het idee erachter verschilt. Dit komt wel vaker voor in muziekstukken, ook qua toonsoorten. Waarom schrijft de ene componist een F# weg en de andere componist een Gbes? Ze klinken precies hetzelfde.
Er leiden vele wegen naar Rome, maar ik zie niet in waarom je via St. Petersburg wilt gaan als je uit Nederland vertrekt. Capiche?
Ik moet je nageven dat het een redelijk grijs gebied is of een muziekstuk boven de 120 beats per minute een zuivere driekwartsmaat is, of een vierkwartsmaat in triolen geschreven. Feitelijk kun je de gemiddelde Andre Rieu plaat zo hard oppitchen, dat je het ritmeschema als het ware 'uitzoomed'.
Waar het nu even om gaat is dat je het in het juiste perspectief ziet, al bedoel je waarschijnlijk precies hetzelfde. Denk je nu echt dat deadmau5 in zijn sequencer een driekwartsmaat zit te produceren of iets dergelijks? Natuurlijk niet. Dit is gewoon een standaard vierkwartsmaat dancetrack, waarna je elke noot selecteert en naar 1/8 triplets quantized.
Qua ritme klinkt het precies hetzelfde, maar het proces en het idee erachter verschilt. Dit komt wel vaker voor in muziekstukken, ook qua toonsoorten. Waarom schrijft de ene componist een F# weg en de andere componist een Gbes? Ze klinken precies hetzelfde.
Er leiden vele wegen naar Rome, maar ik zie niet in waarom je via St. Petersburg wilt gaan als je uit Nederland vertrekt. Capiche?
laatste aanpassing
Pot, ketel, zwart.... Prettig leven verder.
Ik begrijp goed dat je nattigheid begon te voelen na dit muziekcollege van Don Leo Blokhuis.
ik vind jullie beide slim overkomen tot aan jullie laatste comments.
ik vond zijn laatste album (at play 3) erg slapjes. Wel lekker voor het slapen gaan of met een joint.
Maar ik vind zijn stevigere house tracks veel beter. Zo te zien is dit dan een aanrader?
Maar ik vind zijn stevigere house tracks veel beter. Zo te zien is dit dan een aanrader?
ben er helemaal weg van........ one trick pony is echt meesterlijk slaat gelijk in als een bom
laatste aanpassing
Waarneer trede ze weer op
Uitspraak van Charly Rocks op maandag 3 januari 2011 om 12:19:Dan heb ik nieuws voor je: bij een driekwartsmaat tel je ook tot 4, namelijk 4 x 3 tellen
Jij bent een grappenmaker zeg! Driekwartsmaat, dat wil zeggen: drie kwarten. Dus je telt tot 3.
Het verschil met een 'normale' house beat zit hem er hier in, dat elke kwart niet in 4 delen is verdeeld, maar in drie. Triolen, zoals De Rode Schoentjes al zei. Test het maar! Ga maar aan het begin van de melodie, bijvoorbeeld op 4:21 in de unmixed versie, tellen tot de melodie af is (en de kick er weer bij komt). Je telt 16 keer 4 tellen, en niet 16 keer 3. Je telt WEL 16 x 4 x 3 'stukjes' omdat elke tel weer een triool is.
Uitspraak van Charly Rocks op zondag 2 januari 2011 om 00:03:Zal het zelfs nog sterker vertellen: officieel is het een 12 16e maat, maar dat wordt te moeilijk denk ik. Maar geloof me nou maar dat het absoluut geen vierkwartsmaat is, vergelijk het ritme maar met elke andere track op de cd Meningen mag iedereen hebben, maar hier is weinig mening over te vormen, muzikaal gezien is dit gewoon zoals ik het zeg
Nee kijk, 'officieel' (tussen aanhalingstekens, want het is maar net hoe je het interpreteert), is het niet een 4/4 maat maar een 12/12 maat (steeds 4 keer 3). Maargoed... Op die manier kun je het ook een 1/1 maat noemen
. Dus ik ben nooit echt een voorstander geweest van die 'submaatindelingen'.Uitspraak van Charly Rocks op donderdag 30 december 2010 om 19:37:Je hoort 'kick bass bass | kick bass bass'
Dit klopt,
Uitspraak van Charly Rocks op donderdag 30 december 2010 om 19:37:en dat is echt een driekwartsmaat.
Dat klopt niet. Dat heet een triool.
Het zou een driekwartsmaat zijn als het dit was: kick bass bass | kick bass bass | kick bass bass.
Het is een vierkwartsmaat, want het is dit: kick bass bass | kick bass bass | kick bass bass | kick bass bass (hetzelfde, maar dan 4x in plaats van 3x)
Maar het zou ook zo een vierkwartsmaat zijn: kick niks bass niks | kick niks bass niks | kick niks bass niks | kick niks bass niks
En zo zou het weer een driekwartsmaat zijn: kick niks bass niks | kick niks bass niks | kick niks bass niks (hetzelfde, maar dan 3x in plaats van 4x)
Ik heb maar gewoon zoveel mogelijk manieren gepakt om het uit te leggen, hoop dat je het een beetje snapt nu
.laatste aanpassing
Kan het me verder wel redelijk vinden in je review trouwens
Ik snap helemaal niets van die maten, maakt me ook niet uit.
Bruut album!
Bruut album!
ZOWW wat een reacties!
Bevestigd maar eens te meer: over smaak......
Leuke recensie, mijn interesse naar het album is absoluut gewekt!!
Bevestigd maar eens te meer: over smaak......
Leuke recensie, mijn interesse naar het album is absoluut gewekt!!
fame heeft hem niet goed gedaan.
Driekwartsmaat, dat wil zeggen: drie kwarten. Dus je telt tot 3.
Je telt idd tot 3, maar dan wel 4 x. Luister maar naar een wals, dat is ook steeds 123 123 123 123. En een wals is een driekwartsmaat. Het begrip ´kwartsmaat´ geeft aan hoe lang de tellen duren he, dus een 12/12e is iets anders dan een driekwartsmaat. Het klopt dat het triolen heten, maar dat komt dus omdat er 'uitgezoomd' is, je kunt elke driekwartsmaat zó versnellen dat het een vierkwarts lijkt. Sla de muziekboeken er maar op na, ik heb dit letterlijk zo op school geleerd, zou het raar vinden als die man het fout had.
Check het hier maar, dit is echt een officiële driekwartsmaat. En dat is echt steeds 123 123 123 123.
laatste aanpassing
"Right this second" Lekkerrrrrrr!!!
Uitspraak van Charly Rocks op maandag 10 januari 2011 om 21:20:Het klopt dat het triolen heten, maar dat komt dus omdat er 'uitgezoomd' is, je kunt elke driekwartsmaat zó versnellen dat het een vierkwarts lijkt.
Kijk, nou komen we ergens. Dit klopt inderdaad, maar dan ga jij er dus vanuit dat een maat van kick tot kick is. Over het algemeen gaat men er in de dancemuziek vanuit dat je meer uitzoomt, en dat een maat 4 kicks heeft (of 3 dus... haha). En in dat geval is het een vierkwartsmaat (met vier triolen per maat).
Even offtopic, 4 x 4 is wel degelijk 12... In base 9: 4 x 4 = 12
Uitspraak van Charly Rocks op zondag 2 januari 2011 om 23:08:Als dat niet zo is, dan heeft mijn muziekleraar er ooit een behoorlijke fout in gemaakt bij het uitleggen
Of de mijne.... de enige reden dat bij maatsoorten breuken worden gebruikt die nog te vereenvoudigen zijn, is omdat de plek binnen de maat waar de nadruk op ligt (op de upbeat of juist de offbeat, bijvoorbeeld, of zelfs op elke 3e tel of nog bizarder, in sommige jazz en zigeunermuziek bijv.) ook nog van invloed is.
Anders zou er niet zoveel muzike in 6/8 maat zijn geschreven, immers is 2/3e exact hetzelfde. Idem geldt voor een 2step (2/4) of mars (4/4) ritme. In de wiskunde vereenvoudig je breuken tot het niet meer kan, in de muziek niet per se, een maatsoort is immers ook een suggestie voor welke tellen in een maat beklemtoond worden.
laatste aanpassing
Gewoon lekker cd-tje voor in de auto
Vooral 05. Animal Rights rockt!
Vooral 05. Animal Rights rockt!
Uitspraak van De Rode Schoentjes op maandag 3 januari 2011 om 11:17:(waarin Voorn zich overigens echt belachelijk op heeft gesteld en zichzelf gigantisch voor lul zette, zeker voor iemand met zo'n staat van dienst)
Ik kan me een voorstelling maken van dat Orlando oprecht boos is (was) op deadmau5, maar hij heeft zich inderdaad een beetje voor lul gezet (voornamelijk op youtube). Ik had in dat geval zoiets gehad van "doe maar mannetje, maar wat ik allemaal bereikt heb op muzikaal gebied, zul jij nooit bereiken". Gewoon geen aandacht aan besteden en je blijven richten op goede producties, want Orlando Voorn hoeft zich allang niet meer te bewijzen.
Uitspraak van De Rode Schoentjes op maandag 3 januari 2011 om 11:17:en qua persoon hoop ik dat hij nog lang rond blijft hangen in de dancescene.
waarom qua persoon?
Schijfje vandaag gekocht (had al gedownload natuurlijk, maar stuitte op deze in de FRS met kortingsbonnetje en dan wil ik deze toch wel hebben
)
Super!
Ik vind de hele cd geweldig, maar vooral nr 9: Raise Your Weapon!
Ik vind de hele cd geweldig, maar vooral nr 9: Raise Your Weapon!
Ik zie deze recensie nu pas 
Prima album hoor, al vond ik For Lack.. een stuk beter. Al met al wel weer een gevarieerd album waar Mau5 zijn diversiteit laat zien.
Uitschieters voor mij: Some Chords, A City in Florida, Cthulhu Sleeps en Raise Your Weapon.
Prima album hoor, al vond ik For Lack.. een stuk beter. Al met al wel weer een gevarieerd album waar Mau5 zijn diversiteit laat zien.
Uitschieters voor mij: Some Chords, A City in Florida, Cthulhu Sleeps en Raise Your Weapon.
Wat een slechte cd. De muziek is irritant!! Niet die lekkere house meer van hem.Jammer
Door deze CD ben ik voor de komende weken mijn libido kwijt, wat een slappe hap zeg!!!
Het is zo ongeveer allemaal van hetzelfde en elke plaat is een loop in herhaling!! Niks verassends, niets vernieuwends!! Hij heeft bij zowat iedere plaat dezelfde arrangement aangenomen, waardoor alles een nog saaier geheel is geworden.
Al met al heeft hij wel een zeer goed geluid gecreeerd (geluidstechnisch), al dan wel op de zeurende vervelende ruftbassen na.
50/100 JAMMER! hmmm... misschien zelfs wel 40/110!
Het is zo ongeveer allemaal van hetzelfde en elke plaat is een loop in herhaling!! Niks verassends, niets vernieuwends!! Hij heeft bij zowat iedere plaat dezelfde arrangement aangenomen, waardoor alles een nog saaier geheel is geworden.
Al met al heeft hij wel een zeer goed geluid gecreeerd (geluidstechnisch), al dan wel op de zeurende vervelende ruftbassen na.
50/100 JAMMER! hmmm... misschien zelfs wel 40/110!
Misschien vergeet je dat juist veel mensen het oa. voor die "ruftbassen" doen ? Ik gebruik deze cd bij het inregelen van high-end home media centers. Met een IPOD spelertje met headphone kan ik me zo voorstellen het voor geen moer klinkt. Maar bij een top installatie zijn enkele nummers van deze cd juist top en wordt de hele breedte van het geluidspectrum gevuld. En klinkt het ook lekker op een 5.1, 7.1 of 9.1 systeem terwijl ben vele andere DJ's het daarop juist ruk klinkt. Ik ben er in ieder geval erg happy mee met dit album.