N-Vitral - I Audioassault U

De man die bekenheid verkreeg via de ‘Club r_AW’ feesten en die nummers uit zag komen op ‘Thunderdome’, ‘Demolition’ en vele andere cd’s heeft eindelijk een eigen album uitgebracht. N-Vitral staat bekend om zijn vage eigen sounds die hij op de meest aparte manieren creëert. Geen standaard werk, maar ‘(hard)techno’ en ‘industrial’ in een mooie samensmelting, zoals alleen hij dat kan.

De cd opent met meerdere intenties, maar er valt lastig te zeggen wat de boodschap is en daarom kijken we gelijk naar track twee. “Warmachine” is een lekkere langzame track, die rustig opbouwt, met hier en daar een geluid erbij komend en vervolgens lekker uitloopt. Het nummer kenmerkt zich verder door de diepe kick erin, maar kent verder geen wilde verrassingen. “Ghettocore” zoekt het in een totaal andere hoek en is juist meer bedoeld voor de grote zalen. Deze plaat kenmerkt zich namelijk door de rustige opbouw en vervolgens het lekker losgaan, met een extra hoogtepunt tegen het einde van de track. Het is gewoon heerlijk om de hele tijd N-Vitral's eigen stijl erbij te horen, welke weer merkbaar terug komt in “Default Interface”. Hij start met de bekende N-Vitral 'bliepjes' en gaat daarna genadeloos los met een heerlijke kick. "Lazerspacer" is een erg drukke plaat met een goede drive erin. Misschien iets aan de korte kant, maar hij klinkt top. De daarop volgende track, "Mindbender", klinkt zeer veelbelovend. Een aparte flow erin met een uitgekiende keuze voor de percussie en bijgeluiden. Dit nummer luistert hierdoor ook erg lekker weg.

Welke track ook zeker de moeite waard is om te luisteren is "Pumpkraft", welke gewoon niet in een hokje te stoppen is. Een niet gangbare, maar diepe plaat is dit waarbij veel aandacht uitgaat naar de bassline ,zoals je deze een beetje tegenkomt in de drum & bass scène. Wat meer gangbaar is "Shocque" zeker te noemen en wat klinkt hij lekker. Gewoon met vage sounds lekker doorbeuken, waarbij je zeker kan weten dat deze het weer goed gaat doen op de feesten. Wat hierna verder opvalt is het gebruik van korte tussenstukken welke soms erg vet zijn. N-Vitral maakt hiermee af en toe een uitstapje welke neigt naar namen als ‘Autechre’ en ‘Unyx’, en dat is zeer positief en verrassend te noemen. Voorbeelden hiervan zijn “Slapface Cutie”, “I Bleed Squares & Pulses” en “Made Free”. "Presidents Of The Universe" is een verhaal apart. De track start met een ode aan de halve muziek wereld. Na die ode een paar minuten stilte en dan..... een heerlijke plaat die de cd super afsluit.

Wat een heerlijk debuutalbum van N-Vitral, vol met alleen maar nieuwe tracks. Hij bewijst dat hij nog lang niet klaar is met produceren en daar mogen we zeer blij over zijn, want hij verrast iedere keer opnieuw met zijn eigen, verfrissende sound.

Score: 90/100


www.thirdmovement.nl
www.myspace.com/nvtral