Balance 016 - Agoria

Het is nog maar een paar maanden geleden dat Will Saul op de proppen kwam met het vijftiende deel van de Balance reeks en nu ligt de volgende editie alweer in de schappen, deze keer gemixt door de Franse technokoning Agoria. Vele van zijn producties hebben hoge ogen gegooid, denk bijvoorbeeld aan “La Onzième Marche”, “Spinach Girl”, “Les Violons Ivres” en “Code 1026”. In het persbericht valt te lezen dat Agoria op deze nieuwste editie van Balance zijn eigen interpretatie van ‘Balance’ wil laten horen. Op allerlei verschillende manieren van mixen wil hij de aandacht vast zien te houden. Dit heeft hij gedaan door van sommige tracks alleen snippets te laten horen en andere tracks weer in hun geheel de revue te laten passeren. Ook valt te lezen dat hij niet alleen hedendaagse tracks heeft gebruikt maar ook wat oudere tracks.

Aller Retour
Op het eerste schijfje neemt Agoria je mee op reis van ambient naar minimal, van techno naar house en als afsluiter krijg je ook nog een wat 'poppy' tracks op je bord. De mix wordt op zo’n manier opgebouwd dat de overgangen naar verschillende stijlen nauwelijks opvallen. Zo valt aan het begin van de cd een downtempo beat te bespeuren en even later zit je alweer te trippen op de prachtige vocalen van Emiliana Torrini (bekend van Gus Gus en de onder haar eigen naam uitgebrachte wereldhit “Jungle Drum”). Als de cd echt van start is gegaan bij “in D#5” van Arandel word je flink beetgepakt en is het swingen geblazen. Aan het einde van het eerste schijfje laat Agoria met vele fraaie melodieuze poppy tracks de mix uitrazen.

Rising Sine
Het tweede schijfje wordt gekenmerkt door een kort atmosferisch intro waarna snel de eerste housebeats alweer klinken. Al luisterende valt op dat Agoria halverwege de cd een sferisch rustpunt heeft ingebouwd waarna hij weer vrolijk doorgaat met het de revue laten passeren van vele uptempo techhouse en technotracks. In het laatste deel dit schijfje wordt de nadruk weer gelegd op pakkende melodieën. Een paar fraaie voorbeelden hiervan zijn “Atl Antis” van Einmusik en “Sonar” van Aufgang. Ook het ambient “Acid Bells” van Efdemin weet de aandacht te trekken. Agoria sluit zijn Balance dubbelaar af door het tempo weer naar beneden te brengen en de cd rustig uit te laten razen.

De Balance
Na het aandachtig beluisteren van beide cd’s kan gezegd worden dat het eerste schijfje uitermate geschikt is om als luistertrip te beleven. Het tweede schijfje is duidelijk aan elkaar gemixt om hoge ogen mee te gooien op de dansvloer. Echter valt te betwijfelen of deze Balance ook als een toekomstige klassieker gaat gelden. Gezien het materiaal dat op het tweede schijfje te bewonderen is, mag hier wel over getwijfeld worden. Op de tweede cd staan diverse pakkende tracks, maar er staan ook vele tracks op die niet blijven hangen. Het eerste schijfje biedt genoeg diversiteit zodat deze cd na vele luisterbeurten nog steeds boeiend zal zijn.

Score: 80/100


www.balance-series.com
www.myspace.com/agoriagoria