Verslag van 7th Heaven, 21 januari 2007

7th Heaven – The Spanish Edition.

Caramba
Zondagmorgen was ik al zeer vroeg uit de veren.
Niet zozeer vanwege de kriebels om ’s middags naar Palazz af te reizen, maar meer omdat ik wreed werd verstoord in mijn dromen door zwaar onweer boven Amsterdam.
M@dC@t wordt acuut een ‘Pussycat’ als het gaat om felle weerlichten en zware donderslagen.
Dan heeft ze twee keuzes: of nog verder onder de dekens kruipen, of er uit gaan.
Ik koos voor de laatste optie. Na het zoveelste felle weerlicht met daarop een woeste donderslag die me aan een inslag deed denken, besloot ik om de dag maar eens te beginnen. Het was kwart over zes in de vroege ochtend!
Voor de fysieke voorbereiding vind ik het altijd lekker om even gesport te hebben.
Dus half tien zondagmorgen drentelde ik zigzaggend door mijn wijk naar de sportschool, waar ik zo ongeveer als enige nuchtere liep. Er begaven zich wat party people op straat die zich in kennelijke en vrolijke staat van A naar B poogden te gaan en dan krijg ik er zelf ook zo’n zin in!
Ik kwam helemaal in de mood, zelfs nadat ik maar 4, 5 uurtjes geslapen had.

Vamos!
Zo ongeveer lyrisch kwam ik mijn ‘speeltuin’ weer uitzetten, want ik ben altijd ontiegelijk hyper na een training. Vermoeidheid kende ik niet, want ook op dit feest had ik me al wekenlang enorm verheugd.
Er zou gefeest worden, en wel in Palazz, waar deze zondag de Spanish Edition werd gehouden.
Wanneer je alleen nog maar bij de detectiepoort staat, treden de energieke vibes je al tegemoet.
Eerst is daar het deskundige en vriendelijke onthaal van de portiers, waar ik nog even een bedankje aan wil geven.
Het bewakingspersoneel van Palazz is heel vriendelijk, kan kordaat optreden wanneer nodig, maar kunnen ook een zeker begrip opbrengen voor iemand die even ‘wat minder gaat’.
Er is ons ruimte en gelegenheid geboden om eventjes bij te komen toen dat één van ons gebeurde, zonder dat daar de zware consequenties aan werden verbonden.
En dankzij hun –in mijn ogen- menselijke houding, hebben we het feest toch helemaal kunnen meemaken. In de wetenschap dat je dit soort dingen echt niet al te veel moet laten zien, is er door deze en gene weer een lesje geleerd en kan ik van het bewakingspersoneel alleen maar zeggen dat ze hun functie met groot gastheer/vrouwschap bekleden.

Goed beveiligingspersoneel is een noodzaak. En deze mensen bij Palazz geven je ook daadwerkelijk een heel veilig gevoel. Ze lopen vriendelijk rond zonder dat ze je het gevoel geven dat je zwaar in de gaten wordt gehouden. En er is eigenlijk nooit iets heftigs aan de hand, want zij hebben de situatie altijd onder controle.
Het is dan ook een feit dat de mensen die op zondag komen feesten, of ze nu door zijn gegaan of niet, er altijd een groot feest van maken.
Met een capaciteit van 700-1000 is de Palazz een knusse club.
Dat bleek gisteren wel weer bij binnenkomst. Zelf ben ik er nu zes keer geweest en elke keer is het weer alsof je in een warm bad stapt.
Er hangt een typisch ‘ons kent ons’ sfeertje, waarbij iedereen relaxed is en lekker zijn of haar ding doet. Met een fantastische geluidsinstallatie waarbij het geluid overal goed te horen is.
Het barpersoneel is altijd snel en vriendelijk en ze hebben ook nog eens goed in de gaten wie er aan de beurt is aan de bar. Dat heb ik in een grotere discotheek wel even heel anders meegemaakt!

Er was ook weer, zoals eigenlijk altijd, heel veel werk gemaakt van de decoraties.
Mooie grote waaiers aan de muur, versieringen die aan het plafond waren opgehangen, een tekening van een Spaanse flamencodanseres, rozen, kortom: op en top voldaan aan het Spaanse thema.
De muziek was ook zeer stevig te noemen, als een ‘toro volado (aanstormende stier, om maar in de termen te blijven) raasde het door de ruimte en ook bij de feestgangers was weinig vermoeidheid te bekennen. Doorgegaan van een ander feest of niet, het was één groot fiësta!
Er waren mensen, vooral vrouwen, die zich goed aan de dress code hadden gehouden en er werkelijk schitterend uitzagen.
Mooie, elegante en zwierige jurken in Spaanse stijl. Persoonlijk vond ik de dames die weer eens voor een lingeriesetje hadden gekozen er maar schril bij afsteken.
Mijn eigen lange rok moest twee uur voor sluitingstijd even deskundig door Karin van ClubWear worden versteld met een veiligheidsspeld. Bij het opstapje naar de zaal toe verstapte ik me, want ik was op dat moment zelf eventjes te veel met m’n ‘hombre’ in gesprek, waardoor mijn rok in vele losse stroken werd gescheurd.
Tja, sjips happens, maar gelukkig wist Karin een heel creatieve oplossing en het stond nog wel leuk ook.
Karin, nog een keertje heel erg bedankt voor je hulp.
Je bent een superwijf!

Musica
Er werd stevig gedraaid, voornamelijk electro en (hard)trance en aan het eind werd met lekkere club afgesloten.
In de main stonden Abel Ramos, Jellyfish, Melvin Warning en Miss Melody op het muzikale menu.
Daarnaast in Area 2 werd gedraaid door Lawrence, Black en Praveen.
Met name Miss Melody en Melvin Warning back 2 back was spectaculair te noemen.
We houden ons sterk aanbevolen voor nog een keer deze samenwerking.
Abel Ramos voldeed compleet aan zijn reputatie: hij draaide lekkere stevige knallers en vertoonde mooie draai-skills.
Jellyfish sloot af aan het einde. Eén van zijn laatste nummers heb ik nog altijd in m’n hoofd:
‘We gotta return to that feeling’. Reken maar!

Fuego
Ik heb echt intens genoten van zoveel dingen. De saamhorigheid en de gein tussen de mensen, de muziek die maar doorging en de warmte en gezelligheid, kortom: de goede vibe die altijd in Palazz hangt.
Persoonlijk heb ik daar inmiddels al heel veel goede herinneringen. Maar gisteren was speciaal voor me. Ik heb Palazz nu echt voorgoed in mijn clubhartje gesloten. Persoonlijk haalde ik in mezelf wat oude herinneringen op en heb inmiddels weer veel mooie nieuwe gemaakt.

Het is veilig feesten in vrijheid, lekker druk zonder onpersoonlijk te worden.
In het begin was het nog niet zo heel druk, maar zo rond zessen ’s avonds toen we binnenkwamen, zat de sfeer er al stevig in.
Mooie, lieve mensen die met mekaar de party vibe meebrengen, zo het weekend uitdansen om weer met opgeladen batterijen aan een nieuwe week te beginnen.

Palazz, jullie zien mij weer heel snel!

Lieve Shirley, nog heel erg bedankt voor je personal invitation voor deze onvergetelijke avond!
Je bent een kanjer!

M@dC@t