Om 14:30 liet Strijkijzer en zijn rotjochie kneuzengroepje het afweten op de plaats van afspraak. Dit zetten een zware domper op mijn humeur. Even later nam mijn reisgenoot afscheid van me, daar hij met de Rage-online reporter meereed nach das schöne Culemborg.
In Utrecht werd een groepje harde stampers ontmoet die op Harder Is Beter een mooie aanwinst waren voor het feest. Wat later kwamen we in Culemborg aan, waar ik het gebruikelijke overlevingspakket (eten, drank, naaigerief, geestverrijkend materiaal en vals pasport
) dropte. Aangekomen aan de Happy Dayzz was de wachtrij 1persoon 
en zo werd om 18:20 reeds het terrein verkend.Het buitenterras was mooi aangelegd: een zandgrond met zetels en boompjes.
Deze kerel had echter zin om er maar meteen goed in te vliegen en zo werd een 2uur lange freestyle periode ingezet. Met het verse zand in de hoofdzaal kun je meteen testen of je nieuwe tricks en kicks het halen of je algauw op je bek gaat 
Reiner was de eerste dj en deze kerel leverde puik werk. De platenkeuze was zwaar top, mooi opbouwend en had goede overgangen die niet standaard saai waren. De tweede in lijn zette een tandje bij, maar helaas stroomde het publiek maar met mondjesmaat binnen.
Omdat het buitenterras door de weersomstandigheden was verzakt en zo het oppervlakte beperkt was, werd in de snakruimte early hardcore gedraaid. Wat de logica hiervan is, ik heb er het raden naar. Met alle respect voor early, maar ik vind niet dat early op POKKEHERRIE thuishoort
Om 20u ging de Industrie zaal open, maar tot middernacht kwam hier niks anders dan dikke crap uit de boxen. Later werd het trouwens in het algemeen niet veel beter. Dit was dan ook een tegenvaller.
Zo werd er nog wat bijgepraat, nieuwe mensen ontmoet en vond de ontmoeting plaats met mevrouwtje ERROR in the brain. Voor de gelegenheid had zijn haar rode hot pants aan gedaan en met haar goudblonde haar toverde ze fascinatie rond zich heen. Alsof dat nog niet genoeg was, bleek ze een zwaar geile stem met Limburgs accent te hebben
Er werd nog wat heen en weer gelopen, maar de hardcorezaal wist me niet te boeien. Sets met weinig originele wendingen en nummers die je ondertussen al beu gehoord bent, het maakte het vol ongeduld afwachten tot de terreurzaal openging. En believe me ik was niet de enige. Smurf werd zo vol enthousiasme en gestamp onthaald. Eindelijk wat beleefde ik lol in het ragge. Wortel Crewleider heer Terry Wortel stond er heerlijk wous bij en bracht net als Smurf de lol in het feest. Het is zoals Smurf eerder op de avond zei “need to bring the fun right back to the party and act just funny and crazy”. Het was dan ook fantastisch om hem tijdens de set aan het werk te zien. Na Smurf ging ik voor het eerst een lachgasballon uitproberen, maar ik voelde er echter helemaal NIKS van. Zonde van die 2 muntjes
Na nog een teleurstellende visite aan de Industriezaal ging ik even de zeteltjes opzoeken. Daar volgde een heel speciale ervaring. Miss wünderbar ging net zo snel of mij en op een of andere manier leek het of wij 1 waren. We staarden maar wat voor ons uit met ons hoofd op de zetel rustend en alle prikkels opdoen waar we aan werden blootgesteld. Heel apart, vrij intens en memorabel! Even voor de set van Plague werden nog wat CSR-fans geronseld en begaven we ons zo om 3u naar het duistere hok met de geile houten stampvloer
. De sfeer zat er wel in vooraan, maar ditmaal waren er geen vrouwen met pit te vinden die zich actief inleefden. Ook geen stoere kerels die wat fysisch misbruik pleegden van nutteloze omstanders. Daarom werd zelf maar voor wat overlast gezorgd in poging om wat volgelingen te krijgen. De temperatuur vormde echter een blok aan het been. Sjonge jonge wat was het daar weer terroriserend warm Dat ik Angernoizer heb gemist was zwaar balen. Ik was nl. op Harder Is Beter zeer enthousiast over zijn diep explorerende tocht in het T&S-woud. Daarom werd meer met een aangevulde frustro-ERROR voor wat extra hakkûhgevaar gezorgd in de hardcorezaal. Het was hier echter naar mijn mening maar een saaie boel. Zo werd er lange tijd van de ene zaal naar de andere gelopen en kwam de sfeerbeleving steeds meer op gang. De sfeer was naar goede gewoonte typerend voor de happy dayzz en dat heeft altijd wel wat.
Wie hadden we verder nog waar we wat over te zeggen hebben? Angerfist, hadden die nu 2 keer gespeeld, of is dit een vaagheidsERROR? Anyway ze brachten de hele zaal tot leven en de mevrouw met de dwangbuis om, was wel vermakend in haar isoleercel naast het podium. Een leuke act
die werd aangevuld met achter een van de screens in schaduw een slachtpartij uit voeren op een mensenpop. “Compleet doelloos” zei iemand, ik vond het wel kickuh. Of het bij Angerfist was of bij iemand anders dunno, maar gabbers en gabberinnen op het podium Power to the people! Tegen een uur of 4 werd eindelijk nog eens kennis gemaakt met het gabberinicoontje Mevrouwtje Kopziek. Wat een diepe indruk maakt deze meid toch telkens weer. Mindblowing I would say.
Voor nog even de Noisekick terreur werd geëerd, werd nog wat lijp sociaal gedaan en werd mevrouwtje Mooz even van de zijkanten bespied
Wat me opviel is dat heel wat mensen erdoor zaten en de sfeer afzwakte. Maar daar trekt deze kerel zich natuurlijk geen knijt van aan, want ook die linker schoen moest luchtledig worden gestampt.Tommyknocker was weer lekker zoals altijd en toen hij de fakkel doorgaf aan Drokz stapten we in een nieuwe dimensie. “Vage muziek” dat is het juiste woord: vage muziek dat speelde Drokz. Ernstig traumatiserende pokkeherrie die vrij afwisselend is en je niet direct in een vakje kunt stoppen. Het tempo was als afsluiter heerlijk snel en zo werden de laatste krachten uit het lichaam gestampt. Het was een aparte, maar zeer bevredigende eindiging van mijn 13u40 lange verblijf in de happy dayzz.
Op mijn einzelganger-terugreis zei ik tegen de kerel naast me dat ik me naar de vrijgekomen zetel ging zetten, omdat ik nu eenmaal stonk. Zei die kerel “oh no, don’t botter, I like the smell”
Ik zou het zelf niet zo gek kunnen bedenken mja Beter . 12:30 thuis en ging het over in een diepe slaap. Na deze tweede opstelling van het verslag, wegen uitgelogd te zijn
eindig ik mijn hardcore weekend met Catkiller – 
Do Help en bedank ik de actieve feestgangers, de bekenden en nieuwe ontmoete mensen voor de fijne tijd. 
CONCLUSIE: goed feest met leuke deco en acts, maar voor 14u lang te boeien vielen de sets tegen en ontbrack de echte partysfeer.
