Verslag van Dance Valley, 7 augustus 2004

"Goedenmorgen dit was het 06.00 nieuws van radio 538" Zo begon mijn dag zaterdag 7 augustus . Zo vroeg eruit om te gaan werken? Neen, de 10e editie van Dance Valley stond op het programma! En om om 07.32 de trein richting Amsterdam te halen, moesten we er op dit onmenselijke tijdstip uit het bedje. Nog een beetje duf van de slaap stond ik bij mijn mede-partyganger Bart op de stoep en tesamen stapten wij op onze stufkes om richting Boxtel Centraal te kachelen. Omstreeks 07.15 vloeide het eerste blikje Heineken al, en de enkele mensen die op het perron stonden keken ons aan alsof we van een andere planeet kwamen. Na een prettige heenreis kwamen wij aan op het station van Amsterdam Sloterdijk, aldaar wzas het al snel duidelijk dat meer mensen op tijd op het terrein wilde zijn. Toen wij ons in de bus zetelde die ons naar Spaarnwoude zou brengen kwamen we er achter dat er vele buitenlanders waren, zelfs iemand uit Australie. Affijn na een dodemansrit (dieje chauff. heeft zijn rijbewijs volges mij ook cadeau gekregen bij een pakske boter) kwamen wij aan op het terrein. alleen moesten we nog wel "even" om het terrein heenlopen, dat "even" bleek een survival van een halfuur, maar ja we hoorden de ferme deunen toen al dus met het verstand op nul banjerden wij door. Na een korte rij (20 min.) waren wij rond 10.45 binnen.
Eigenlijk meteen bij binnenkomst liepen we Sanne, Mky en Louise tegen het lijf, de stemming zat er meteen al goed in. Er werd vrijwel meteen unaniem besloten om bij de HQ-stage te gaan staan. een heel goeie keus bleek achteraf!
In het begin draaide voornamelijk (voor mij dan) onbekende DJ's maar zeker niet onverdienstelijk. wel is het af en toe een klein beetje eentonig die UK Hardhouse. Maar veel 'klassiekers' knalde uit de immens hoge box-torens. voornamelijk nummers waarin Scot Project zijn inbreng in heeft: Feeling Me, Cold Night met als vroeg hoogtepunt: Definitly en Turntable Junky. iedereen (toen nog zo'n 8.000 man ofzo) ging helemaal los. Enkele mensen waren ook verkleed: een groepje als een soort robots met felle gele, oranje en rode kleuren en hanenkammen als Yoji Biomehanika. al met al een mooi gewaarwording. Ook zaten veel mensen op kleedjes. je hebt echt een woodstock gevoel, ook mede omdat er veel ouder volk op af komt, maar wel echt partyvolk. dat alleen al maakte het super. Toen op een gegeven moment JP kwam draaien was het feest echt begonnen. een hele goeie set vond ik, mede ook omdat ik zijn promoCDke had gewonnen, herkende ik enkele nummers, hierna kwamen wederom enkele onbekendere draaien (o.a. Lisa Lashes, BK, Ed Real) een ervan, welke weet ik ff niet, draaide een beetje back 2 back met veel ouwe, maar zeker goeie nummerkes. Ondertussen waren we ook ff gaan eten en heb ik samen met MkY nog een hele tijd de slappe lach gehad waar het over ging, weet ik niet meer precies maar het was tot huilens toe zelfs. echt geweldig! Daarna gingen we weer terug naar de HQ. na nog enkele DJ's kwam Scot Project zijn kunsten vertonen: wij zaten ff op de grond op een van de heuvels. toen opeens het zonnetje doorbrak (het was heel de dag bewolkt geweest) en MkY ging staan en vroeg ons ook ff te gaan staan: meteen bam! zwaar kippenvel: stel je voor je staat op een heuvel, kijkt over meer dan 20.000 partypeople heen die nog meer uit hun dak gaan omdat de zon schijnt. Scot Project met zijn gruwlijk vette deunen die over het terrein heen bulderen en dan Mky die de magsiche woorden spreekt: DIT is nou Dance Valley. het viel allemaal precies op het goede moment. dat was zo ontieglijk vet! Na Scot Project was het de beurt aan onze Japanse vriend: Yoji Biomehanika die niet veel hoefde te doen om al die mesnen aan het dansen te houden, maar wel deed. hij deed er nog eens ff 3 scheppen bovenop: Dat was een van de beste sets die ik ooit heb gehoord vooral toen hij zijn eigen producite Samourai draaide ging iedereen nog meer los. Hierna kwam als afsluiter Proteus draaien. en hij deed weer net zo maf als toen op Impulz. wat een geweldige entertainer is da zeg. hij word zelf helemaal gek op zijn eigen muziek. super om te zien. daarom gingen Bart en ik ook vooraan staan. de rest ging naar Carl Cox luisteren die de Mainstage af mocht sluiten. om 22.30 was het feest afgelopen op de HQ en zodoende konden we nog het laatste halfuurke van Carl Cox meenemen, maar ik vond hem toch wel erg zacht draaien. Maar was ook geen ramp, we hadden al meer dan genoeg ferme deunen gehad die dag! En we hadden erg geluk want we konden met MkY in de auto mee terugrijden naar Esch zodoende we tot het eind konden blijven. Het jamemrlijke was alleen dat het zo druk was bij de uitgang dat we pas omstreeks 03.00 thuis waren, dat was midner van de organisatie, maar dit feestje stoot bij mij persoonlijk door naar de 2e plek van mooiste feestjes ooit. een memorabele dag.