Eindelijk was het zo ver: zaterdag 15 december 2012 " Thunderdome " The final exam.
Ik werd s'ochtends wakker en voelde me als een klein kind die op schoolreisje ging.
Had ook ontzettend slecht geslapen, hele tijd wakker en draaien, terwijl ik me niet bewust was van mijn zenuwen.
Die er dus duidelijk wel waren!
De dag ging ontzettend snel voorbij en na de nodige dingen gedaan te hebben kwamen m'n vrienden naar me toe.
Hier thuis nog even gezeten en de sfeer zat er al goed in.
Na het nog even omkleden & tutten ( je bent immers een vrouw
) vertrokken we met 7 man in de 'spacemobiel' naar Amsterdam!Ongeveer rond 23:30 aangekomen en het viel mij alles mee met de drukte. We konden gelijk doorlopen naar de ingang & de " controle " was ook zo gepiept.
Niet dat ik het erg vind maar horen ze je niet te fouilleren en even in je tas te kijken?
Kluis geregeld, munten gehaald en gaan!
Aangekomen eerst even op ontdekkingstocht, wat is de RAI toch groot! Snap nu nog steeds niet helemaal hoe het in elkaar zit maar ik had ook niet echt een schema gemaakt wat ik perse wou zien.
Want zeg nou zelf, hoe moet je kiezen met zo'n line up?
De octopus!
Daar ging ik sowieso nog in!
Dan maar naar de Main, en de tering wat was dat groot! Heerlijk geluid, even inkomen en sfeer proeven. Nou daar was niks mis mee!
Het enige wat ik wou meemaken en echt wou zien: The Tribute aan 3 Steps Ahead.
Kippenvel tot over m'n hele lichaam toen " Drop It " werd ingezet en Peter Paul zijn gezicht achter op een mega scherm werd getoond.
Iedereen ging los & voelde gewoon de eenheid in de zaal.
Wat ik wel erg jammer vond is dat het na mijn idee zo kort was? Drop it werd ook niet afgedraaid & abrupt gestopt?
Had er iets meer van verwacht.
Van de Main gingen we naar de Global Hardcore Nation waar toen ik aan kwam lopen The Stunned Guys door de speakers klapte.
Heerlijk! Echt puur genieten. Daar even los staan gaan en genoten van de mensen die precies hetzelfde deden.
Toen begon ons avontuur!
Ik kan vanaf toen niet precies vertellen wie er stond te draaien, want het was 1 groot rondjes-loop-festijn. ( en nee, niet door de genuttigde middelen
) Van de Frenchcore naar de Early & van de Early weer naar de Main & van de Main weer naar de Frenchcore.
Ondertussen ook nog even in de octopus geweest.
Wat was dat lachen zeg!
Moest wel rennen om er uberhaupt in te komen, volgens mij wou iedereen wel een rondje mee!
Wat een gekken!
Ook leuk om gewoon even bij te kijken, al die wause koppen in zo'n bakje & met de muziek erbij, echt top!
De eerste keer dat ik op m'n klokje keek was het ook meteen 5:30!
Waar is de tijd gebleven?
Veel bekenden gesproken en gezien.
En overal genoten. Allerlei soorten mensen heb ik voorbij zien stuiteren, luitjes van tegen de 40, Italianen, Fransen, jochies van net (geen) 18 & de zelfde koppen die ik op bijna elk feest tegen kom
Het was tijd voor Partyraiser!
Wooow. Wat is hij toch een baas
In de snik hete zaal, helemaal uit je plaat!
En toen, was het alweer tijd voor het laatste setje van het laatste examen. Drokz vs Daymar!
Ik was eigenlijk al helemaal kapot en had de kramp al in m'n kuiten, m'n shirt was zeiknat van het zweet en eigenlijk was ik op.
Maar ik dacht : Fuck it! Laatste Thunderdome! Zitten doe ik wel als ik 75 ben en met gehoorapparaten in mn oren m'n setje van Drokz zit te luisteren in het bejaarden tehuis.
Toen m'n vrienden gingen zitten op de tribune omdat ze echt niet meer konden ben ik naar voren gelopen en heb alles eruit gegooid wat ik in me had.
Terwijl ik daar stond te beuken kwam er een jongen naar me toe en hij ging naast me staan, deed z'n duim omhoog en deed met me mee.
Bijna alles ging gelijk op en ik zag mensen genieten van ons!
Toen gaven we elkaar een hand en zeiden we tegelijk " dat was gruwelijk " met een big smile!
Als jij die jongen bent, thanks!
Was echt gaaf
Toen was het moment daar. Weer terug gelopen naar m'n vrienden en we stonden met z'n alle weer bij elkaar.
Drokz schreeuwde voor het allerlaatst " THUNDERDOME " zoals alleen hij dat kan. Dat was het dan. dacht je!
Maar we gingen door!
Tot half 8 heb ik het nog volgehouden, ik wou nog wel maar ik was op.
Kramp, spierpijn & m'n rug voelde als of ik was overreden door een trekker.
Maar het was het allemaal waard. Ik wil al m'n vrienden & vriendinnen, kennissen & vage kennissen bedanken voor een feest dat bij mij de boeken in gaat.
Legendarisch!
Maar vooral, bedankt ID&T voor 20 jaar Thunderdome, helaas heb ik het begin niet mee mogen maken. Maar het eind vergeet ik nooit meer!
Thunderdome till we die
