Verslag van Nightmare Outdoor, 16 mei 2009

Het is 16 mei 2009 en ik sla mijn oogjes open tot de wereld rond een uur of tien, het is vandaag eindelijk zover. na twee jaar wachten is er weer een Nightmare Outdoor. En dankzij een vriend zal ik ook op deze versie weer aanwezig zijn. (BEDANKT TIMO! JE BEN GEWELDIG)

Snel de douche door en een ontbijt naar binnen wurgen, dan de trein in en op naar Gouda, mijn opstapplaats vandaag. Eenmaal aangekomen op Gouda met een tien minuten vertraging is het weerzien met mijn party people een verademing.

Snel de auto ingestapt, me opgevouwen op de achterbank en op naar Hellendoorn. Na een x-aantal kilometers maar eens een pauze ingelast bij een tankstation. Jammer dat ze net ons tankstation aan het verbouwen zijn. dus na het bijvullen van de plaatselijke waterstand en een welverdiend peukie, weer verder richting het laatste daglicht. De volgende stop was gelukkig wel bij een tankstation dat open was, dus daar de benodigde overlevingsmiddelen ingeslagen, nog maar eens een peukie en dan het laatste stuk naar de eindbestemming. Leuk om te zien dat hoe dichter bij je komt, hoe meer gelijkgestemden je tegenkomt in de auto's om je heen.

Dan doemt van achter de bomen een huge ass tent op. snel de auto wegzetten in de bekende weilanden en op naar de ingang.
Na een snelle verwerking van kaartcontrole en een wederom slechte fouillering, kluisje gefickst en munten gehaald.

We hadden direct een doel, namelijk de early rave-tent. Daar stond DR. Macabre zijn kunsten live te vertonen. Na het eerste biertje de eerste voorzichtige pasjes. Je word toch wat stijfjes na ruim 2 uur in de auto opgevouwen te hebben gezeten.

Helaas waren we later als verwacht, dus maar een klein stukje macabre meegekregen. Snel doorgelopen naar de mainstage, waar Ophidian ondertussen was begonnen. Daar al snel flink los gegaan met z'n allen en van de stijve spiertjes was al snel niets meer te merken. Ophidian knalde lekker door en draaide lekker duister.
Tegen de tijd dat Amnesys begon, hadden we allemaal last van een droge strot, aangezien er geen drankpunt was in de maintent. Minpuntje voor de verder geweldige organisatie.

Dus op naar buiten en de eerste de beste dranktent overvallen en onze strotjes voorzien van de benodigde vochtimpulsen. Na bestuderen van de timetable besloten maar ff een rondje te gaan lopen en de locatie eens aan een grondig onderzoek te laten ondergaan. Ik kan hier heel kort over zijn, namelijk TOP! Wat een prachtige locatie. mooi aangekleed verder. helemaal goed. Door de gezonde boslucht begonnen onze maagjes ondertussen te klagen dat het voedertijd was. Dus na wat geruzie waar we eten zouden halen (want er was meer dan genoeg keuze) allemaal aan het voer en ff momentje van ontspanning en rust. Dat dit niet zo lang zou duren, wisten we van te voren, want een vooraf gesteld punt was de must see van de dag, namelijk Offensive vs The Hitman live. Ruim van te voren aanwezig vooraan en toen de heren begonnen was het een half uur lang feest. dansen of je leven dr vanaf hangt, en dan nog wat harder. Set zat lekker in elkaar en een paar heerlijke "zweef" momentjes gehad.

Na een gruwelijk einde van de set hoog tijd voor een tweede rustpauze, want geen van allen kon eigelijk nog echt op de pootjes staan. Het vraagt toch flink wat van je zo'n half uur. Dus nog maar eens een dranktentje beroofd en rustmomentje twee. Beetje rondgelopen en ff bij de merchandise gekeken. Leuk om zowel de oude als de nieuwe kleding naast elkaar te zien. Na een x-aantal kledingstukken rijker te zijn, was het alweer de hoogste tijd om dhr. Paul Elstak te gaan aanschouwen.
Dat dit wederom een lekkere set was, is een vanzelfsprekendheid onderhand. Hij ging lekker los, maakte er een mooie show van en het was zonde dat hij maar een uurtje mocht naar mijn bescheiden mening.

Daarna Nosferatu nog ff meegemaakt, maar het was hoog tijd om even wat rust te nemen en vooral genoeg te drinken, want ons tweede must see moment van de dag was daar. Evil Activities Live. De heren maakten er weer een chaos van, zoals we dat van ze gewend zijn. Heb onder andere één der "grafstenen" zien sneuvelen. (je kan er niet mee surfen Kelly!)
Grappig om te zien dat ze het nog steeds voor elkaar krijgen de zaal helemaal gek te krijgen en zelfs een stukje crowdsurfen niets te gek is.

Nog heel even een stukje meegemaakt van Unexist, maar de man met de hamer kwam om de hoek zetten en had voor de gelegenheid zijn hele familie maar meegenomen, dus allemaal aardig stuk in één keer.
Na de kluisjes leeg gehaald te hebben, (die dingen zijn echt magisch, hoeveel je in zo'n ding kan proppen blijft me verbazen)de uitgang maar opgezocht en richting de auto gegaan.

Bij het wegrijden nog één keer opgekeken naar de tent waar het feest nog in volle gang was en we weten het nu al zeker: Volgend jaar zeker weer!