Verslag van Thunderdome, 15 december 2007

Het is zaterdag 15 december, precies twee weken voor mijn verjaardag. We zitten op het perron in het pitoreske Zevenbergen koukleunend op een ijzeren bankje als we de trein om 19.47 aan zien komen die ons naar de bestemming van de avond zal brengen: Thunderdome.

Na een kleine 2 uur in de trein te hebben gezeten komen we aan bij de plek des onheils oftewel de Rai. Eenmaal daar valt mijn oog op een rij waarvan ik het eind niet eens kan zien en het enige wat ik kan denken is:'Kut, straks sta ik twee uur in de rij en mis ik Dione!' Dit was echter niet zo. Ik en mijn beste maat hebben 50 minuutjes in de rij gestaan waarna we lekker op tijd waren om de boel te checken alvorens naar Dione te gaan.

Jongens, jongens, jongens. Wat zag het er goed uit he? In het begin ietwat onoverzichtelijk, maar dat wende wel.
Het is kwart voor elf en ik geniet van één van mijn vele pilsjes van die avond, onder het genot van de pompende beats van dj Rob. Even later kijk ik op mijn klokje en zie ik dat het tijd is voor een van de meest opvallende dj's van 2007. Dione.

Wat een geweldige set draaide deze held. De ene klapper na de andere. Gelukkig hoorde ik veel nieuwe platen (Recognize, I don't give a shit, This is my house)waarvan mijn hart sneller ging kloppen en mijn voeten spontaan een hakkende beweging maakten. Het afsluiten met 'Not so smooth' is wel wat voorspelbaar, maar toch lekker.

Dan is het tijd om de grootste zaal van Thunderdome te bekijken en te gaan luisteren naar de princess of darkcore: Day-mar.
Erg leuk dat ze begint met een familie aangelegenheid. Synthesiser (Als ik het zo goed schrijf) en een elektrische gitaar galmde door de hoofdzaal en het publiek ontplofte waarna Day-mar er gelijk vol gas overheen ging met haar snoeiharde hardcore.
Het is toch vet om 'No Prada' live te horen. Dat piepje klinkt zo vet.
Al met al een van de beste sets van 2007 in mijn ogen.

En dan. het moment van de avond. Het geen waarvoor iedereen gekomen is. De hoofdact: Promo & mc Drokz.
Ik kan hier lang en kort over lullen, maar ik denk dat iedereen het er wel mee eens is dat dit echt supergeil was! MC Drokz zweepte het publiek geweldig op en Promo draaide superrauw. Heerlijk!
En als je precies denkt dat je alles al hebt gehad en denkt dat een set niet beter kan dan degene die je net gehoord hebt. Volgt er een 3 steps ahead tribute. 'O my god, I wish you could see this.' Ik hoop dat hij het ziet van uit de hemel en dat hij supertrots kan zijn. Wat een platen werden daar gedraaid zeg. Niet normaal. Heerlijk!

Na het horen van deze set werd het tijd om terug te keren naar de present area, die mijns inziens op dat moment (2 uur, aanvang Evil Activities) propvol zat. Het was even zoeken naar een geschikt plekje om los te gaan op mijn favoriete DJ, maar toen ik die eenmaal had gevonden ging ik flink uit mijn stekker. Met klappers als My Hidden place, Die nieuwe met Coldplay, not as cold as me en Alles naar de klote kun je bijna niet stil blijven staan.
Wat wel jammer is voor mij, dat ik deze nummers op de laatste feesten net iets te vaak gehoord heb, maar ja, je zou dom zijn als je die nummers niet draait om je komende cd te promoten.

Na Alles naar de klote op twee miljoen bpm te hebben gehoord is het tijd om mijn maag te vullen met frietjes en een kroket. Die waren goed te doen. Even lekker bijkomen om daarna naar Noize Suppressor te gaan. Wat kunnen die mannen draaien zeg! Dat is voor de meesten die dit lezen geen verrassing, maar het blijft vet. Ze hebben telkens weer nieuwe klappers en de ene is nóg beter dan de andere!

Het is een uurtje of half vier en we zijn al weer ver over de helft als het tijd is om even het beste uit de Enzyme kast te halen:'Endymion'. Wederom een rete-geile set, met nummers als Let's get it on, Psychiatric ass en Pussymotherfuckers, en hoe kan het ook anders. Drunk with a Gun. Het zwaaien met de aanstekers blijft leuk.

Nog even wat reggae van de man achter de wheels of steel (Wat is Syco toch irritant). En dan is het tijd voor Italian finest. mister Tommyknocker. Hardcore op zijn italiaans. Ik moet toegeven dat ik Twisted World na 100 keer te hebben gehoord nog steeds even leuk vind als de eerste keer. Na vele bekende nummers te hebben gedraaid uit o.a. Aof's nieuwe album is het op eens heel snel afgelopen. Kwart voor zeven? Wat is dit nu weer voor half werk? Ik heb betaald om tot 7 uur te feesten dus heb ik daar recht op! Dus Tommy, als je dit leest ik krijg nog een kwartier hardcore van je tegoed!

Al met al was het voor mij een geslaagd feestje met als klap op de vuurpijl de set van Promo en Drokz. De weg terug naar huis was een hel, maar daar zal ik jullie niet mee storen. Ik ben gaar en wil naar bed, maar ben er zojuist achtergekomen dat ik over een uur een personeels feest heb.