Gabber gaat global, de internationale kant van Hardcore nu voor het eerst in beeld

Gabber is het zwarte schaap van de Nederlandse muziek-familie. De totale buitenstaander. Gabber is anti-cultuur, het steentje in de schoen van de mainstream. Gabber is grof, kaal en rauw. Gabber is beuken tot je niet meer kan, Gabber is pijn, Gabber is staal en beton. Maar Gabber is ook: onvoorwaardelijke kameraadschap, liefde en verbondenheid. Gabber is ook eer, trots en eerlijkheid. Gabber is familie.

Sinds het ontstaan van Gabber in de jaren negentig, is het fenomeen uitgegroeid tot een van de grootste rave-subculturen ter wereld. Het heeft zich onder de noemer Hardcore (de naam van de bijbehorende muziekstroming) internationaal verspreid. Deze onverbiddelijk subcultuur is naast Johan Cruijff, Rembrandt en tulpen een van de meest succesvolle exportproducten van Nederlandse bodem. Overal waar het de kop op steekt, vormt zich een fanatieke fan base, is de onderlinge verbondenheid en toewijding sterk als beton en ontstaan groepen en subculturen met een herkenbare hardcore-identiteit die zich vermengt met de nationale beeldtaal. En opmerkelijk: waar je ook komt: overal is Nederland, en in het bijzonder Rotterdam, het Mekka voor Hardcore lovers.

Kunstenaar en fotograaf Boris Postma ondervond het aan den lijve. Hij zocht Gabbers op in Japan en Italië en werd in de lokale scenes opgenomen. Hij at, sliep, en hakte (de bijbehorende dans) met zijn nieuwe gappies en legde hun leven met liefde voor Gabber en Hardcore op genuanceerde wijze vast. Hij richtte zich niet alleen op de soms extreme en sensationele visuele identiteit van deze subcultuur, maar zag ook het gewone samenleven, de verbondenheid, liefde en zorg voor elkaar. Het resultaat zie je onder de titel Planet Core in Melkweg Expo.

Dit is de eerste tentoonstelling ooit in Nederland, die exclusief gewijd is aan de internationale dimensies van Gabber en Hardcore. Het is opmerkelijk – en misschien wel vloeken in de kerk - dat deze primeur plaatsvindt in cultuurhoofdstad Amsterdam en niet in Rotterdam. Tegelijkertijd is het een eerste teken dat Gabber en Hardcore worden gezien voor wat het waard is: een duurzame cultuurvorm met wereldwijde dimensies, misschien vergelijkbaar in functie, kracht en reikwijdte met het verschijnsel Rock 'n Roll in de jaren vijftig.

Boris Postma raakte midden jaren negentig door Gabber gefascineerd. Destijds was het een verboden liefde die letterlijk in het geheim werd beleefd. Een no-go-area in het milieu waarin hij opgroeide. De liefde groeide uit tot een passie, die al ruim twee decennia standhoudt. Inmiddels is Boris een gevestigde naam in de internationale Hardcore-scene. Hij werkte mee aan tentoonstellingen in Parijs, Zurich en Toronto, dook in de lokale Hardcore geschiedenis voor Art Rotterdam, functioneerde als Gabber vraagbaak voor Nike en onderzocht Hardcore elementen voor Vice en Dj Broadcast Magazine. Daarnaast levert hij met foto's en artikelen bijdragen aan het nog uit te komen Thunderdome jubileum boek.

Woensdag 18 oktober om 19:00 uur is de opening van de tentoonstelling die bestaat uit foto's en installaties. Boris nodigde o.a. de DJ's Yoshiko (Italië) en Neodash Zerox (Nederland) uit om de Hardcore soundtrack te verzorgen. De opening is gratis en voor iedereen toegankelijk.