Future disco met Greg Wilson

Van de Ministry of Sound in London en het spectaculaire 360 in Dubai strijkt de Future Disco trein op 29 januari neer in de Amsterdamse Supperclub. Een van de headliners is niemand minder dan de legendarische dj Greg Wilson. Tijd voor een interview ‘down memory lane’.

Wie is Greg Wilson?
“Een aardige dj die eind jaren 70, begin jaren 80 furore maakte op de Engelse dansvloeren. Om na een sabbatical van 2 decennia in 2003 weer achter de decks te kruipen.”

Hoe was het om als eerste Engelse dj live op tv te mixen
“Dat was best wel eng natuurlijk. Je kunt je wel voorstellen dat als er op dat moment iets fout gaat je voor de halve wereld voor gek staat die wel heel dichtbij mijn apparatuur kwam. Op een gegeven moment stootte hij ook live tegen mijn apparatuur aan, maar de naald bleef gelukkig op de plaat en een klein stukje geschiedenis was geschreven.”

Kun je de sfeer omschrijven in Legend in de jaren ‘80?
“Legend opende zijn deuren begin jaren 80, een jaar later stond ik er achter de decks. De sfeer op de woensdagavond, waar ik resident was tussen augustus 81 en eind 83, was de beste die ik ooit heb meegemaakt in een club. De tijden waren gewoon anders er heerste armoede en uitgaan was ook nog echt een uitlaatklep en iets speciaals. Een mooie anekdote is dat mensen die kwamen eerst benzine uit andere auto"s haalden. Omdat ze alleen benzinegeld hadden voor de heenreis. De sfeer was uiterst intens met de meest fenomenale dansers. Mensen die van heinde en verre kwamen voor een avondje frisse zwarte muziek. Een club die in vele opzichten zijn tijd ver vooruit was. Met een licht en geluid systeem dat nergens anders te vinden was, in die tijd, in de UK. Voor mij een droombaan in elk opzicht.”

Van welke avond/residentie krijg je de grootste glimlach op je gezicht: Wigan Pier, Legend of Hacienda?
“Met stip op één Legend, definitely, met Wigan Pier op een goede tweede plaats.”

Welke goede elementen uit de begindagen mis je binnen de huidige dance scene en welke elementen van nu zou je toen graag voor handen willen hebben?
“Ik denk als je kijkt naar de huidige dansvloer mis ik de level en toewijding van het dansen. Het is meer een sociaal onderonsje. Vroeger ging het er heel anders aan toe en was dansen een serieuze zaak. Zeker bij de zwarte doelgroep die de lat elke week weer hoger legde.”

Welke plaat heb je altijd in je tas zitten en waarom?
“Platentassen zijn iets uit het verleden. Ik heb tegenwoordig mijn laptop bij me en dus me hele collectie altijd bij de hand.”

Muzikale hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar?
“Veel jonge producers maken hele goede producties met duidelijke invloeden uit het verleden die een eigentijds gevoel omarmen. Er komen heel veel positieve dingen uit die richting en ik ben zeer optimistisch over de continue progressie. Toch mis ik de vocalen in de meeste tracks, maar dat is natuurlijk stap twee. Een negatief punt vind ik de invloed die bijvoorbeeld een X-factor winnaar heeft op de huidige top 40. Ik was dan ook erg blij dat Rage Against The Machine het won van een X-factor winnaar om de kerst top 1. Hopelijk is dit een positieve voorzicht voor de toekomst.”

Het beste feest/event van de afgelopen tien jaar?
“Moeilijk om een bepaald feest te noemen, maar dan ga ik toch voor the Electric Chair in Manchester. The Chair is een aantal jaren geleden gestopt met zijn maandelijkse avonden, maar zijn magie leeft voort. Over vijf jaar zullen mensen erover praten als in legendarisch termen. Het heeft een fundamenteel onderdeel uitgemaakt van de Engelse clubscene historie uit de jaren 90"s en 00"s. En in vele opzichten de weg gelegd voor de huidige disco stroming.”

Wat zou er moeten veranderen binnen de huidige dance scene?
“Er doet zich al een natuurlijke progressie voort. We geven al de voorkeur aan kleine intieme feesten en laten de grote commercieel feesten voor wat die zijn. De hokjesgeest is langzaam aan het verdwijnen en mensen gaan proeven van andere delen van het muzikale spectrum. We gaan de goede kant op.”

Wat was de reden van je comeback in 2003?
“Hoewel de geschiedenis van de Engelse dance cultuur is vastgelegd in boeken, tv en radio programma’s almede op het internet, wordt er heel weinig gesproken over een de bloeiende zwarte scene die er heerste in de jaren ’70 en begin jaren ’80. Dit beginsel ondermijnt zo’n beetje alles wat er daarna gebeurde. De mythe was geboren dat het Ibiza van ’87 als een soort nul punt fungeert, zeg maar de ‘geboorte van de UK-house’, waarbij alles dat ervoor kwam compleet werd genegeerd. Uitgaande van deze situatie heb ik de website www.electrofunkroots.co.uk in het leven geroepen. Deze site beschrijft de scene van de begin jaren ’80 en hoe deze tot stand is gekomen. Gelukkig heb ik vanaf het begin van mijn carrière al mijn archief materiaal bijgehouden. De site is dan ook opgebouwd uit precieze informatie uit die tijd aangevuld met mijn eigen herinneringen en ervaringen. Dit resulteerde weer in het gegeven dat promotors mij weer gingen boeken voor hun feesten. Langzaamaan groeide dit uit tot iets moois.”