Na veel vraag er naar (Damn, zo goed is ie nou ook weer niet ):
Het leven is een eindeloze strijd, maar elke keer weer als ik een beat berijd, kan ik alle verveling vergeten, alle tegenslag van me af zweten, zo ben ik een vervelingsvermijder, aankaartsnijder en in alle vormen leiper, dan de massa verloren in hun grijsheid, voorzien van misleidende wijsheid, met mijn pupillen verwijd, en mijn ziel verblijd, sta ik gwoon eindeloos hard te gaan, langzaam gaat mijn lichaam er aan, maar elke second van deze dood is eindeloos genot, eindeloos stampen is ons lot.
De massa leeft op haar eigen manier, betekenis aflezend aan papier, en het echte leven niet gewend, onbekend en door zichzelf geremd, denken zij te weten wat van belang is, ontkennende wie nu echt bang is, om gwoon het echte leven te leven, alles te geven, de verveling weg te zeven, slapeloos weg te zweven, bang om zichzelf te verliezen, zitten zij maar te kniezen.
Met zware bassen als ons wapen, chemicalien volgeladen, en zonder een mens te beraden, duiken wij in het nachtelijke zwart, gaan eindeloos hard, en verliezen ons zelf op de beat, terwijl ieder van ons geniet.
Wij leven om te genieten, niet verloren zoals de saaiheidslieden, niet bang het leven het hoofd te bieden, wij vergeten gwoon het grijze, negeren het wijze, en stampen gezamenlijk de nacht in, priester rot op met je zegening, wij zondigen en voelen ons er goed bij, alleen keihard stampend zijn wij echt blij.
En er is nog meer.... Wil je ook dat hebben ?
Het leven is een eindeloze strijd, maar elke keer weer als ik een beat berijd, kan ik alle verveling vergeten, alle tegenslag van me af zweten, zo ben ik een vervelingsvermijder, aankaartsnijder en in alle vormen leiper, dan de massa verloren in hun grijsheid, voorzien van misleidende wijsheid, met mijn pupillen verwijd, en mijn ziel verblijd, sta ik gwoon eindeloos hard te gaan, langzaam gaat mijn lichaam er aan, maar elke second van deze dood is eindeloos genot, eindeloos stampen is ons lot.
De massa leeft op haar eigen manier, betekenis aflezend aan papier, en het echte leven niet gewend, onbekend en door zichzelf geremd, denken zij te weten wat van belang is, ontkennende wie nu echt bang is, om gwoon het echte leven te leven, alles te geven, de verveling weg te zeven, slapeloos weg te zweven, bang om zichzelf te verliezen, zitten zij maar te kniezen.
Met zware bassen als ons wapen, chemicalien volgeladen, en zonder een mens te beraden, duiken wij in het nachtelijke zwart, gaan eindeloos hard, en verliezen ons zelf op de beat, terwijl ieder van ons geniet.
Wij leven om te genieten, niet verloren zoals de saaiheidslieden, niet bang het leven het hoofd te bieden, wij vergeten gwoon het grijze, negeren het wijze, en stampen gezamenlijk de nacht in, priester rot op met je zegening, wij zondigen en voelen ons er goed bij, alleen keihard stampend zijn wij echt blij.
En er is nog meer.... Wil je ook dat hebben ?