Blijft over: het zelf gaan doen. Alleen al daarom zou ik de plannen voor een basis-inkomen toejuichen.
Het zelf doen komt nog redelijk wat bij kijken! Als je het omrekend wat je aan tijd kwijt bent ten aanzien van wat het je in de winkel kost denk ik dat je het beter in de winkel kan gaan halen. Alleen dan heb ik het over de meest gangbare 'what you see is what you get' producten. Niet alle luxe vruchten, zaden, groentes etc etc dat wordt allemaal aangemerkt als super gezonde food en daar betaal je dan ook voor.
Als je puur de basis bekijkt zonder die 'super healthy foods' dan kan je tijd wat je eraan kwijt bent niet op tegen hetgeen wat je in een supermarkt betaald. Dan moet je het al leuk en niet erg vinden de boel te blijven onderhouden.
Dan een basis inkomen, daar ben ik nog niet helemaal over uit. Aan de ene kant zullen dus álle andere uitkeringen komen te vervallen en in plaats daarvan zal iedereen een basis inkomen krijgen van een X-bedrag per maand. Het klinkt opzich als een goed idee en de maatschappij gaat toch steeds meer richting het automatiseren. Iedereen die meer luxe wilt gaat dus zijn tijd productiever indelen, iedereen die het wel best vindt strijkt zonder veel moeite het bedrag op.
Het probleem voor de maatschappij zal zijn dat zo'n sociaal concept uiteindelijk(denk ik) uitloopt op een ultra non-productieve maatschappij zonder ontwikkeling. Opzich zou je zeggen dat zoiets eerlijk verdeeld dan is alleen diegene die productiever is zal uiteindelijk ook meer betalen. Dus die wordt eigenlijk gestraft voor zijn productiviteit, terwijl het volgens mij de bedoeling was dat de maatschappij dankzij de vrije keus juíst uitzichzelf productiever zou worden.
Zie het als een schoolklas waarin alle cijfers bij een proefwerk bijelkaar op worden geteld en uiteindelijk gedeeld worden door het aantal leerlingen. Het eindcijfer geldt voor álle leerlingen. Nu zijn er leerlingen die hard aan het werk zijn en zich super goed voorbereid hebben, maar er zijn ook leerlingen die zonder te leren onvoorbereid het proefwerk gaan maken. De uitslag: Er zijn een paar leerlingen met tienen, een aantal met een acht en zeven, een paar zesjes en vijfjes maar ook een aantal tweëen en enen. Het eindresultaat is dat iedereen een 7,5 krijgt. Nu zullen de tienen balen zij hebben zich zo goed voorbereid alleen ze krijgen een flink lager cijfer. Alles met een 7 of lager zal tevreden zijn en denkt voor het volgende proefwerk dat ze wel minder hun best kunnen doen want waarom zouden ze als ze toch wel een hoger cijfer krijgen. Alles onder een 5 zal sowieso helemaal niks meer doen.
De tienen denken: Ja hallo wij maar leren en de rest strijkt er met de eer mee. Dus dat duurt misschien 3 of 4 proefwerken zo dat het boven een voldoende blijft maar uiteindelijk zal dit eindigen in dat niemand meer een poot uitsteekt en zo help je de maatschappij om zeep, is mijn visie in ieder geval.
Daarom een basis inkomen lijkt wel heel mooi dat je er niks voor hoeft te doen maar de maatschappij wordt er ontzettend lui van. En wil jij afhankelijk zijn van de overheid??? IK MOET ER NIET AAN DENKEN
