Ik ben vandaag precies 4 weken gestopt na 20 jaar iedere dag blowen. En ik ben eerlijk gezegd best geschrokken van hoe heftig het is om te stoppen. Overal hoor en lees je dat het alleen geestelijk verslavend is. Maar daar heb ik de afgelopen weken eigenlijk weinig last van gehad. Maar ik ben er lichamelijk echt ziek van geweest. Kan dat eigenlijk? Of zit het dan toch tussen mijn oren?
Hoofdpijn, nachtmerries, niet kunnen slapen en om het uur angstig wakker schrikken, maar het ergste was het vreselijk zweten en zo ontzettend misselijk zijn. Ik heb de afgelopen weken iedere ochtend mijn bed kunnen veschonen omdat het drijfnat was, alsof ik hoge koorts had. En dat misselijk zijn, bleeeh, voor de dames onder ons , het soort misselijk voelen dat je ook hebt als je zwanger bent. De hele dag zo aanwezig dat ik echt weinig kon eten.
Nu gaat het eindelijk wat beter. Zweten is gestopt en heb deze week voor het eerst weer redelijk geslapen en gegeten. Op aanraden van de huisarts begonnen met iedere avond Melatonine slikken en dat helpt. Maar het lichamelijke stuk herkent mijn huisarts niet. Die is steeds maar gericht op het geestelijke stukje, om geen trek te krijgen ed. Maar dat vind ik juist super mee vallen. Met wat kleine aanpassingen aan mijn dag-ritme (vooral afleiding zoeken en dingen gaan doen op momenten dat ik anders achter mijn computer eentje opstak) en dan is het prima vol te houden. Het lichamelijk stuk daarvan zegt mijn huisarts dat dat bijna nooit voorkomt en als iemand al lichamelijk last krijgt dat het dan maar heel mild is/kan zijn. Maar ik ben echt ziek geweest.
Herkent iemand dit?
Hoofdpijn, nachtmerries, niet kunnen slapen en om het uur angstig wakker schrikken, maar het ergste was het vreselijk zweten en zo ontzettend misselijk zijn. Ik heb de afgelopen weken iedere ochtend mijn bed kunnen veschonen omdat het drijfnat was, alsof ik hoge koorts had. En dat misselijk zijn, bleeeh, voor de dames onder ons , het soort misselijk voelen dat je ook hebt als je zwanger bent. De hele dag zo aanwezig dat ik echt weinig kon eten.
Nu gaat het eindelijk wat beter. Zweten is gestopt en heb deze week voor het eerst weer redelijk geslapen en gegeten. Op aanraden van de huisarts begonnen met iedere avond Melatonine slikken en dat helpt. Maar het lichamelijke stuk herkent mijn huisarts niet. Die is steeds maar gericht op het geestelijke stukje, om geen trek te krijgen ed. Maar dat vind ik juist super mee vallen. Met wat kleine aanpassingen aan mijn dag-ritme (vooral afleiding zoeken en dingen gaan doen op momenten dat ik anders achter mijn computer eentje opstak) en dan is het prima vol te houden. Het lichamelijk stuk daarvan zegt mijn huisarts dat dat bijna nooit voorkomt en als iemand al lichamelijk last krijgt dat het dan maar heel mild is/kan zijn. Maar ik ben echt ziek geweest.
Herkent iemand dit?