Partyflock
 
Forumonderwerp · 1039759
­ Nederland
 
[bewerk] Als speler

[bewerk] Privéleven
Cruijff werd geboren op vrijdag 25 april 1947 om 13.00 uur in het Burgerziekenhuis in de Linnaeusstraat te Amsterdam. Hij werd vernoemd naar zijn opa van moeders kant: Hendrik Johannes Draaijer, afgekort tot Jopie. Hij groeide op in Betondorp, de wijk tegenover Stadion De Meer. Op 8 juli 1959 overleed zijn vader Manus Cruijff aan een hartaanval. Zijn moeder Nel Draaijer, op dat moment schoonmaakster bij Ajax, hertrouwde later met Henk Angel, de terreinknecht van Ajax.

Op 2 december 1968 trouwde Cruijff met Danny Coster, een dochter van de Amsterdamse zakenman Cor Coster. Zij kregen drie kinderen: Chantal (16 november 1970), Susila (27 januari 1972) en Jordi (9 februari 1974). Na het huwelijk gingen zij in Vinkeveen wonen. Het gezin woonde van 1973-1978 in Barcelona. Na Los Angeles, Washington D.C. en opnieuw Barcelona. De Cruijffs woonden van 1981-1988 weer in Vinkeveen. Sinds 1988 wonen ze weer in Barcelona.


[bewerk] Debuut
Op zijn tiende verjaardag werd Johan Cruijff lid van Ajax. Als jeugdspeler was Faas Wilkes zijn grote voorbeeld. Op zijn zestiende tekende Cruijff zijn eerste jeugdcontract bij Ajax. In het seizoen 1964/1965 werd Cruijff jeugdkampioen van Nederland met het juniorenelftal van Ajax en debuteerde hij voor het Nederlands jeugdelftal. Vanwege zijn geringe lengte en kracht, werd hij door trainer Jany van der Veen regelmatig als rechtsbuiten opgesteld.

Zijn officiële debuut in het eerste elftal van trainer Vic Buckingham was op 15 november 1964, in de met 1-3 verloren uitwedstrijd bij GVAV. Cruijff verving de geblesseerde linksbuiten Piet Keizer en maakte de enige goal voor Ajax. Dat jaar eindigde Ajax op de 13e plaats, de laagste klassering sinds de invoering van het betaald voetbal.

Vanaf seizoen 1965-1966 begon Cruijff indruk te maken. Na zijn twee doelpunten tegen DWS in het Olympisch Stadion op 24 oktober 1965 (een overwinning met 2-0) werd Cruijff basisspeler. In de zeven wedstrijden die hij voor de winterstop speelde scoorde hij acht maal en in maart 1966 scoorde hij eerst 3 doelpunten in de competitiewedstrijd tegen Telstar (6-2 winst) en vier dagen later, in de bekerwedstrijd tegen BV Veendam (7-0 winst), scoorde hij 4 maal. In totaal scoorde Cruijff in dat seizoen 25 doelpunten in 23 wedstrijden en werd Ajax kampioen van Nederland. In de 11 seizoenen die Cruijff bij Ajax speelde, werd hij 8 keer landskampioen.

Op 7 september 1966 debuteerde Cruijff in het Nederlands elftal (tegen Hongarije werd het 2-2) en scoorde direct een doelpunt. In zijn tweede interland, een vriendschappelijk wedstrijd tegen Tsjechoslowakije, werd hij de eerste speler in de geschiedenis van het Nederlands elftal die met een rode kaart van het veld werd gestuurd. Cruijff kreeg later in zijn spelerscarrière nog twee maal de rode kaart: beide in dienst van FC Barcelona. In het seizoen 1966-1967 won Cruijff met Ajax het landskampioenschap en de KNVB-beker, Cruijff's eerste “dubbel”. Ook werd hij topscorer van de eredivisie met 33 doelpunten.

Cruijff werd vanwege zijn rode kaart tegen Tsjechoslowakije door de KNVB geschorst. Op 13 september 1967 maakte hij zijn rentree in het Nederlands elftal en maakte het enige doelpunt in de wedstrijd tegen Oost-Duitsland. In hetzelfde jaar werd hij uitgeroepen tot voetballer van het jaar en aan het eind van het seizoen 1967-1968 werd Ajax opnieuw landskampioen. Ook in 1968 en 1969 werd Cruijff voetballer van het jaar.


[bewerk] Europa Cup
Op 28 mei 1969 speelde Cruijff zijn eerste Europa Cup I finale. AC Milan was met 4-1 te sterk.

In het seizoen 1969-1970 had Cruijff opnieuw succes met Ajax door opnieuw de “dubbel” te winnen, maar aan het begin van seizoen 1970-1971 was Cruijff langdurig geblesseerd. Op 30 oktober 1970 maakte Cruijff zijn rentree tegen PSV. In deze wedstrijd droeg hij niet zijn vaste rugnummer 9, maar nummer 14. Vanaf dat moment was dit zijn vaste nummer bij Ajax en het Nederlands elftal. Gewoonlijk wil en krijgt de sterspeler een nummer voor de basisploeg: niet hoger dan elf. Cruijff hield zijn oude nummer. Iedereen in de voetbalwereld weet dan ook meteen wie er wordt bedoeld met nummer 14.

In de competitiewedstrijd tegen AZ’67 (8-1 voor Ajax) op 29 november 1970 scoorde Cruijff zes doelpunten. Hiermee evenaarde hij het (in 2007 door Afonso Alves verbeterde) record van Pierre Kerkhoffs.

Na de gewonnen bekerfinale tegen Sparta (2-1), won Ajax op 2 juni 1971 in Londen voor het eerst de Europa Cup I, door Panathinaikos met 2-0 te verslaan. Ondanks speculaties dat Cruijff naar een andere club zou willen (Feyenoord en FC Barcelona zouden geïnteresseerd zijn) tekende hij op 12 juli 1971 een zevenjarig contract bij Ajax.

Voor het Nederlands elftal deed Cruijff van zich spreken door op 17 november 1971 tegen Luxemburg (8-0 overwinning) 3 keer te scoren. Op 21 november 1971 scoorde hij zijn snelste doelpunt ooit. Al na negen seconden lag de bal achter doelman Paul van der Meeren. Ajax won die dag thuis met 5-2 van Telstar. In 1971 werd hij Nederlands en Europees voetballer van het jaar.

1972 was een bijzonder succesvol jaar voor Ajax en Cruijff. Al op 2 januari scoorde hij tegen FC Den Haag (2-1 overwinning) met een inmiddels klassieke boogbal over keeper Ton Thie. Op 31 mei 1972 won Ajax onder leiding van trainer Stefán Kovács voor de tweede maal de Europa Cup I, door in de Rotterdamse Kuip Inter Milan met 2-0 te verslaan, waarbij Cruijff beide doelpunten maakte. Daarnaast scoorde Cruijff ook in de met 3-2 gewonnen bekerfinale tegen FC Den Haag. In de competitie werd Cruijff topscorer met 25 doelpunten en Ajax werd kampioen. In het najaar won Ajax de wereldbeker ten koste van Independiente uit Argentinië (1-1 en 3-0) en in januari 1973 de Europese Supercup door Glasgow Rangers met 3-1 en 3-2 te verslaan. Cruijff’s eerste (en tevens laatste) eigen doelpunt maakte hij op 20 augustus 1972 tegen FC Amsterdam (2-1 overwinning). Een week later tegen Go Ahead Eagles (6-0) scoorde Cruijff vier keer voor Ajax.

Seizoen 1972-1973 werd afgesloten met het landskampioenschap en de derde Europa Cup I op rij: Juventus werd met 1-0 verslagen.


[bewerk] Aanvoerder
Toen in de zomer van 1971 Ajax' aanvoerder Velibor Vasovic stopte, werd Piet Keizer door de spelersgroep tot aanvoerder gekozen en Johan Cruijff tot zijn vervanger benoemd. In het Nederlands elftal was het vanaf december 1971 omgekeerd: Cruijff was eerste aanvoerder en Keizer tweede.

In het begin van seizoen 1972/1973 wilde Keizer niet langer aanvoerder van Ajax zijn, omdat zijn spel eronder zou lijden. Cruijff kreeg toen deze erebaan toegewezen.

Cruijff was al vanaf zijn debuut in Ajax 1 een leider in het veld geweest. Vanaf seizoen 1971/1972 liet hij zich steeds vaker uit de spits naar het middenveld zakken om de ploeg te dirigeren. Toen hij de aanvoerdersband kreeg, ging hij zich ook buiten het voetbalveld (reclames e.d.) steeds meer presenteren als de aanvoerder/leider/belangrijkste man van Ajax. Zijn medespelers ergerden zich hieraan en kozen Keizer opnieuw als aanvoerder, nadat de nieuwe trainer George Knobel in de voorbereiding op seizoen 1973/1974 hiervoor verkiezingen organiseerde. Kort daarna werd Cruijff voor 6 miljoen gulden verkocht aan FC Barcelona. Hij voelde zich in de steek gelaten door zijn ploeggenoten. Bovendien kon hij bij Barcelona een veel beter contract tekenen. Cruijff speelde nog 2 wedstrijden voor Ajax in het seizoen 1973-1974 en scoorde daarin 3 keer. Op 19 augustus 1973 nam hij afscheid met een 6-1 overwinning op FC Amsterdam.


[bewerk] FC Barcelona
In Barcelona werd hij herenigd met trainer Rinus Michels, die van 1965 tot 1971 Cruijff’s trainer bij Ajax was geweest. Cruijff werd als verlosser (‘El Salvador’) binnengehaald. Barcelona was al 14 jaar geen kampioen meer geweest en had lang op de komst van Cruijff moeten wachten. Eerst stond de Spaanse voetbalbond geen buitenlanders toe, daarna werkte de KNVB niet mee, omdat Cruijff na het verstrijken van de transferperiode was gecontracteerd. Cruijff kon aanvankelijk alleen in vriendschappelijke wedstrijden voor Barcelona uitkomen en maakte zijn officieuze debuut op 5 september tegen Cercle Brugge (6-0). Met het argument dat hij wedstrijdritme moest behouden voor het Nederlands Elftal, zwichtte de bond en kon Cruijff op 28 oktober 1973 zijn officiële debuut voor Barcelona maken in de thuiswedstrijd tegen Granada. Hij maakte meteen zijn reputatie waar door 2 keer te scoren in de met 4-0 gewonnen wedstrijd. Bij het debuut van Cruijff stond Barcelona op de 15e plaats. Met Cruijff werd Barcelona kampioen van Spanje, onder meer door een 0-5 overwinning bij Real Madrid. In 1973 en 1974 werd Cruijff opnieuw Europees voetballer van het jaar.

Zijn laatste wedstrijd voor Barcelona speelde hij op 7 mei 1978 tegen Valencia (1-0 overwinning). In zijn laatste seizoen won hij met Barcelona de Spaanse beker.


[bewerk] Nederlands Elftal
Cruijff speelde tussen 7 september 1966 en 26 oktober 1977 in totaal 48 interlands, waarin hij 33 keer scoorde. Alle interlands startte hij als basisspeler, 2 maal werd hij gewisseld. 34 maal was hij aanvoerder van Oranje. Het relatief laag aantal interlands is toe te schrijven aan het feit dat Cruijff veelvuldig afzegde voor kwalificatiewedstrijden en oefeninterlands.

De voorbereiding op het WK in Duitsland in 1974 kenmerkte zich door ruzies over de wedstrijdpremies. De internationals onder leiding van Cruijff wilden alleen voor Oranje uitkomen, als daar ook een substantieel geldbedrag tegenover stond.

In de zomer van 1974 was Cruijff aanvoerder van het Nederlands elftal, dat op het wereldkampioenschap de finale haalde. 'Nummer 14' werd uitgeroepen tot beste speler. Enkele dagen voor de finale was er een zwembad-incident in het Hiltrup-Hotel: in Bild verscheen een verhaal over een zwempartij van Nederlandse voetballers met "nackte Mädchen" ('naakte meisjes') in het hotelzwembad. Dit werd een relletje (de journalist verbleef met een dergelijke opzet in het hotel), en vooral Johan Cruijff had veel "uit te leggen" aan het thuisfront. Volgens sommigen was Johan in de finale niet in zijn normale doen. Tijdens de pauze, toen de spelers al richting kleedkamer gingen, kreeg hij een gele kaart wegens aanhoudend protesteren.

Op 26 oktober 1977 speelde Cruijff tegen België (een overwinning met 1-0) zijn laatste wedstrijd voor het Nederlands elftal. Al in november 1974 had Cruijff in een interview met Barend en van Dorp gezegd op zijn 31e, dus in april 1978, te stoppen met voetbal. Cruijff ging dus niet mee naar het WK 1978 in Argentinië. Men dacht dat van belangrijke invloed was dat zijn vrouw (mede vanwege het WK van 1974) niet wilde dat hij lang van huis zou blijven, echter verklaarde Cruijff in 2008 dat in die periode geprobeerd was om hem te ontvoeren en dat hij om die reden liever bij zijn familie wilde blijven.


[bewerk] Afscheidswedstrijd tegen Bayern München
Speciaal voor Johan Cruijff werd er op 7 november 1978 door Ajax een afscheidswedstrijd georganiseerd. Het Duitse FC Bayern München werd uitgenodigd voor een erewedstrijd in het Olympisch Stadion. Vooraf kreeg Cruijff van voorzitter Ton Harmsen een gouden horloge met inscriptie en een kleurentelevisie. Dit laatste cadeau zorgde voor hilariteit op de tribunes, later bleek echter dat de televisie gekocht was naar wens van Cruijff's vrouw Danny.

Het werd geen feestelijke dag en geen gebruikelijke uitslag voor een erewedstrijd. In een vol stadion en met miljoenen tv kijkers over de hele wereld werd Ajax met 0-8 ingemaakt. Scheidsrechter Charles Corver keurde nog 3 doelpunten van Bayern bewust af, anders zou de uitslag nog schandaliger zijn geweest. De Duitsers waren getergd door de nederlagen die ze hadden geleden in de voorgaande jaren tegen Ajax (0-5 thuis augustus 1972, vriendschappelijk; 4-0 uit, maart 1973 EC1-toernooi). Daarnaast stond er niemand van de Amsterdamse club op Schiphol om de Duitsers welkom te heten en werden ze ondergebracht in een tweederangs hotel. Ook hebben ze achteraf laten weten uitgejouwd te zijn vanaf de tribunes. In mei 2006 hebben enkele voormalige spelers van Bayern München alsnog hun excuses aangeboden voor deze wedstrijd. Het team van Ajax wilde er een leuke avond van maken en werd verrast door de geconcentreerde strijdlust van Bayern. Na de achtste treffer (door Karl-Heinz Rummenigge) verliet Cruijff het veld voor Ray Clarke.


[bewerk] Rentree
Op het moment dat Cruijff stopte met voetballen, had hij een geschat vermogen tussen de 13 en de 20 miljoen gulden. Hij legde zich na zijn voetbalcarrière toe op zaken doen, eerst met Jack van Zanten en later met Michel Georges Basilevitch. De zaken met Basilevitch liepen zo slecht dat Cruijff in maart 1979 volledig geruïneerd was, zonder daar zelf vanaf te weten. Over de vraag of Cruijffs voormalige zakenpartner Basilevitch een slecht zakenman of een regelrechte oplichter is, zijn de meningen verdeeld.

Vanaf mei 1979 ging Cruijff in de Verenigde Staten voetballen. Eerst voor de Los Angeles Aztecs (met opnieuw trainer Michels), een jaar later voor de Washington Diplomats. Zowel in 1979 als in 1980 werd Cruijff Amerikaans voetballer van het jaar.

Op het moment dat de Amerikaanse competitie stil lag, was Cruijff zeer actief. In het najaar van 1980 trainde hij mee met de selectie van Ajax en werd hij benoemd tot "technisch adviseur" van trainer Leo Beenhakker. In deze functie baarde hij groot opzien door tijdens een wedstrijd tegen FC Twente (30-11-1980) van de tribune af te dalen en naast de verbouwereerde Beenhakker op de bank plaats te nemen. Na met 1-3 achtergestaan te hebben won Ajax na onder meer Rijkaard in de ploeg gebracht te hebben het thuisduel alsnog met 5-3, een 6e competitienederlaag in de 14e ronde van 1980-1981 was voorkomen. Op Cruijffs advies werd oer-Feyenoorder Wim Jansen gekocht, die tijdens zijn debuut voor Ajax een sneeuwbal op zijn oog kreeg en uitviel (Feyenoord-Ajax 4-2, 7-12-1980). In januari 1981 speelde Cruijff als gastspeler van DS'79 drie vriendschappelijke wedstrijden. Van maart tot en met mei 1981 speelde Cruijff 10 wedstrijden voor Levante Union Deportiva uit Valencia, uitkomende in de 2e divisie. De club kon de financiële afspraken echter niet nakomen. In mei speelde hij met AC Milan een vriendschappelijk toernooi, waarin hij echter geblesseerd raakte en bijna het hele Amerikaanse seizoen daarna miste.

In december 1981 tekende Cruijff een nieuw contract bij Ajax. Zijn reeds sinds november 1980 verwachte rentree was op 6 december 1981 tegen Haarlem (4-1), Cruijff maakte het eerste doelpunt. In de seizoenen 1981-1982 en 1982-1983 behaalde Cruijff met Ajax met glans het landskampioenschap, het laatste jaar ook de KNVB-beker.

Omdat Ajax zijn contract niet wilde verlengen, tekende Cruijff in de zomer van 1983 bij aartsrivaal Feyenoord. Cruijff, inmiddels 36 jaar, leidde Feyenoord naar het eerste landskampioenschap in 10 jaar en naar de KNVB-beker. Hij sloot zijn carrière af op 13 mei 1984 met een doelpunt tegen PEC Zwolle. In dit laatste seizoen als voetballer werd hij opnieuw uitgeroepen tot voetballer van het jaar.


[bewerk] Als trainer

[bewerk] Roda JC en Ajax
Na zijn carrière als speler was Cruijff korte tijd technisch adviseur bij Roda JC (seizoen 1984-1985), waarna hij in mei/juni 1985 als technisch directeur opnieuw terugkeerde naar Ajax. In het seizoen 1985-1986 speelde Ajax fenomenaal voetbal. Ondanks een doelsaldo van 120-35 werd het landskampioenschap door een matige seizoenstart het 1e trimester van de competitie echter aan een dat seizoen eveneens superieur PSV verspeeld. In de jaren 1985-1986 en 1986-1987 won Ajax onder Cruijff's leiding de KNVB beker. Cruijff had geen trainersdiploma, maar kreeg deze in 1987 cadeau van de KNVB vanwege zijn verdiensten voor het Nederlandse voetbal. Op 13 mei 1987 speelde Ajax voor het eerst sinds 14 jaar weer een Europa Cup finale. Lokomotiv Leipzig werd met 1-0 verslagen (doelpunt van Marco van Basten), waardoor Ajax de Europa Cup II kon bijzetten in de prijzenkast.

In januari 1988 nam Cruijff ontslag bij Ajax.


[bewerk] Barcelona
Hij was zeer onder de indruk van de aanbieding die SC Heerenveen-voorzitter Riemer van der Velde hem deed, maar omdat zijn jeugdliefde Barcelona hem ook een aanbood deed, stapte hij over naar de Catalaanse club. De jaren daarna won Cruijff met Barcelona elk jaar één of meerdere prijzen: In 1989 de Europa Cup II, in 1990 de Spaanse beker, in 1991 het landskampioenschap en de Spaanse Supercup, in 1992 de Europa Cup I (1-0 tegen Sampdoria, doelpunt van Ronald Koeman), het landskampioenschap en de Spaanse Supercup, in 1993 het landskampioenschap en de Europese Supercup en in 1994 het landskampioenschap en de Spaanse Supercup. Op 18 mei 1994 greep Barcelona naast de tweede Europa Cup I, door met 0-4 te verliezen van AC Milan. De jaren daarna greep Barcelona steeds naast alle prijzen, waarna Cruijff twee wedstrijden voor het einde van seizoen 1995-1996 ontslagen werd als trainer. Hij was toen bijna 8 jaar in dienst als trainer en won 4 kampioenschappen en 2 Europa Cups, wat allemaal records voor Barcelona zijn. Het Barcelona van Johan Cruijff kreeg de bijnaam Dream Team. Als trainer van FC Barcelona liet hij zijn zoon, Jordi Cruijff, debuteren.


[bewerk] Controverses

[bewerk] Jan van Beveren & Willy van der Kuijlen
In 2007 verscheen een door door Ruud Doevendans geschreven boek over keeper Jan van Beveren, Klem!. Cruijff valt daarin in negatieve zin op.

In het boek wordt uit de doeken gedaan dat Johan Cruijff eind jaren zestig en begin jaren zeventig slechts door geld gemotiveerd kan worden om voor het Nederlands Elftal uit te komen. Veelvuldig meldt Cruijff zich, vaak via de clubarts, geblesseerd af voor het Nederlands elftal en wanneer hij wel speelt, speelt hij zelden naar zijn kunnen. De afmeldingen volgen na volledig gespeelde wedstrijden of gaan vooraf aan belangrijke wedstrijden die volgen met Ajax. De afmeldingen zijn deels de keuze van de speler die zijn marktwaarde ziet zakken als hij tijdens een interland geblesseerd raakt, maar deels ook die van Ajax dat ook wil voorkomen dat Cruijff geblesseerd raakt. Van Beveren gaat de confrontatie aan met Cruijff die zich ergert aan het gebrek aan instelling van 'nummer 14' binnen Oranje, hetgeen kwaad bloed bij de middenvelder zet.

Van Beveren was al bijna zeven jaar achter elkaar de eerste keus in het Nederlands elftal, maar ontbrak vervolgens op het WK 1974. Uit de analyse en gepubliceerde documenten van Doevendans blijkt dat Van Beveren op het laatste moment vervangen werd door Jan Jongbloed vanwege een financieel conflict met Cruijff en zijn schoonvader (Cor Coster), over de verdeling van reclamegelden. Verschillende getuigen vertellen in het boek dat Van Beveren zich niet wilde laten begeleiden door Inter Football, Costers bedrijf. Bondscoach Rinus Michels wilde problemen met Cruijff voorkomen en zette Van Beveren onder druk. Vlak voor het WK eist Michels dat de keeper in een vriendschappelijke wedstrijd tegen HSV meespeelt. Van Beveren is niet helemaal fit omdat hij net van een liesblessure is hersteld, maar hij vertelt dat hij met een paar dagen wél weer speelklaar is. Michels antwoordde: 'Dan heb ik een slecht bericht voor je.' Michels stuurde Van Beveren naar huis en hij hoefde niet meer terug te komen tot in 1975.

Voor de EK-kwalificatie wedstrijd tegen Polen (1975) zijn zes PSV'ers geselecteerd, o.a. Van Beveren. Cruijff en Johan Neeskens mogen een dag later naar Oost-Europa komen. Cruijff en Neeskens nemen dan als enige van de spelers hun vrouwen mee naar Polen. Iedereen groet de twee bij aankomst, behalve de PSV'ers. Willy van der Kuijlen maakt dan de opmerking: 'zo, de koningen van Spanje zijn gearriveerd.' Dat staat later in een krant en Cruijff wil dat Van Beveren zich verantwoordt. Dat was de aanstichter, volgens Cruijff, waarop hij eist: 'jij eruit of wij eruit.' Die beslissing wordt niet meteen genomen, maar later (11 oktober 1975 - Doevensdans) belt Cruijff bondscoach George Knobel op en vertelt hem dat Van Beveren en Van der Kuijlen uit het elftal moeten en Jongbloed en Willem van Hanegem erin. Knobel bevestigt dat in Klem! aan Doevensdans. Zo niet, dan zouden alle Ajacieden opstappen volgens Cruijff. Het gevolg daarvan was een bijeenkomst in Zeist waarop Cruijff Knobel laat kiezen of hij Van Beveren en Van der Kuijlen eruit zet of dat hij zelf zal opstappen. Knobel koos voor Cruijff. Knobel vertelt Doevendans in Klem! dat Van Beveren achteraf gezien gelijk had.

Van Beveren komt daarna nog één keer terug in Oranje (IJsland, 1977). Vlak voor het daaropvolgende WK-kwalificatieduel tegen België wacht, maakt bondscoach Jan Zwartkruis hem wakker om te vertellen dat Jongbloed speelt in plaats van hij. Zwartkruis vertelt Van Beveren dat hij wordt gemanipuleerd, dat Cruijff niet mee wil doen als de PSV-keeper speelt. Zwartkruis bevestigt dat in Doevensdans' boek.

Cruijff kostte Van der Kuijlen (topscorer van de Nederlandse competitie aller tijden) en Van Beveren (destijds gezien als één van de beste keepers in de wereld) zo een verdere interlandcarrière.


[bewerk] Foppe de Haan & Jong Oranje
Coach Foppe de Haan maakte in 2007 Jong Oranje voor het tweede jaar achter elkaar Europees Kampioen. De oud-trainer van SC Heerenveen verkoos hiervoor te spelen met een 4-4-2 opstelling, in plaats van met het door Cruijff geprefereerde 4-3-3. Terwijl de jonge voetballers en hun coach van verschillende kanten lof werd toegezwaaid, toonde Johan Cruijff zich schijnbaar als enige publiekelijk kritisch. Op (inmiddels ex-)televisiezender Tien zei Cruijff te vinden dat het team het dan wel 'vrij goed gedaan' had, maar over De Haan en zijn gekozen systeem was hij minder te spreken. Ook in de week naar aanloop van de finale al. "Het Nederlands voetbal speel je op een bepaalde manier, omdat we nu eenmaal zo denken. Maar je kunt praten tot je een ons weegt. Als je het niet ziet en niet begrijpt, heeft het weinig zin," volgens Cruijff. De Haan reageerde door te zeggen dat 'je wel altijd naar Cruijff moet luisteren, maar dat hij niet altijd gelijk heeft'.

Cruijff sneerde in zijn column in De Telegraaf vervolgens na richting De Haan en zijn 4-4-2. De eeuwige nummer veertien zei er 'graag naar te kijken' maar dat het 'niet verfijnd is en tactisch niet hoogstaand.' Dat De Haan de mening verkondigde dat 4-3-3 in het huidige voetbal niet meer noodzakelijk het beste systeem was, viel bij Cruijff ook slecht: "Dit soort uitspraken kunnen enorm schadelijk zijn voor het Nederlands voetbal. Omdat iets in twijfel wordt getrokken dat je levensader is. Onze manier van voetballen, waarin we proberen onderscheidend ten opzichte van de anderen te zijn." Cruijff stelde in De Telegraaf dat het 4-3-3-systeem 'gewoon bij Nederland hoort.' Vervolgens deelde hij nog een persoonlijke steek uit aan De Haan. Cruijff: "Speel je goed 4-3-3, dan ben je in staat om elke vijf à zes meter een extra linie te creëren. Maar daar is wel knowhow voor nodig. Helaas is dat voor veel coaches te hoog gegrepen, dus vallen ze dan meestal terug op het 4-4-2 systeem."


[bewerk] Nevencarrière
In zijn functie als voetbalanalist werkt Johan Cruijff voor het televisieprogramma Studio Sport van de NOS. Volgens tijdschrift Quote vangt de oud-voetballer voor zijn analyses bij de NOS 1 miljoen euro per jaar. Hij is tevens columnist van De Telegraaf, al is Jaap de Groot hier zijn ghostwriter. Tussen februari 2005 en december 2007 was Cruijff columnist van het voetbalmaandblad Nummer 14, waar Bert Nederlof fungeerde als ghostwriter.


[bewerk] Uitspraken
Zie Cruijffiaans voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Cruijff is in Nederland tevens beroemd geworden vanwege zijn uitspraken, meestal oneliners die het midden houden tussen een briljant inzicht en een open deur; ook zijn zijn anakoloeten bekend: zinnen die niet goed lopen (en die trouwens iedereen wel bezigt). Ook in Spanje is hij beroemd geworden om zijn uitspraken, zoals En un momento dado (een letterlijke vertaling van op een gegeven moment, terwijl in het Spaans dado in deze context alleen bij goddelijke interventie gebruikt wordt). Men spreekt wel eens van Cruijffiaans taalgebruik.

De term en un momento dado werd gebruikt voor een documentaire over Cruijffs leven uit 2004, genaamd Johan Cruijff - En Un Momento Dado.


[bewerk] Johan Cruyff Institute for Sport Studies-instellingen
Johan Cruyff Institute for Sport Studies leidt wereldwijd sporters op, zodat zij een vooraanstaande positie in de maatschappij bereiken en de belangen van de sportwereld en de samenleving dienen.

“In mijn ervaring bezitten sporters een aantal specifieke kwaliteiten. Ze zijn bijvoorbeeld betrokken en prestatie- en doelgericht. Met dergelijke kwaliteiten en de juiste opleiding, kunnen zij succesvolle professionals worden in de wereld van het sportmanagement. Niemand kan de belangen van de sport en de samenleving beter dienen dan iemand die met hart en ziel aan sport is toegewijd.” - Johan Cruijff




Johan Cruyff College, een MBO-opleiding Marketing Communicatie. gelegen in Amsterdam Zuid-Oost in het ROCvA en in nog meer steden in Nederland waaronder ook eentje in Roosendaal
Johan Cruyff University, een HEAO-opleiding voor topsporters, door hem opgericht in samenwerking met de Hogeschool van Amsterdam.
Johan Cruyff Welfare Foundation, opgericht in 1997, een managementopleiding voor gehandicapte sporters.
Johan Cruijff is oprichter van de Johan Cruyff Foundation die o.a. Cruyff Courts realiseren.
Johan Cruyff Institute for Sport Studies biedt de International Master of Sport Management voor (voormalig) topsporters, coaches/trainers en mensen met een passie voor sport. Naast deze masteropleiding leveren wij ook seminars, workshops en cursussen op het gebied van sportmanagement zoals bijvoorbeeld een workshop Effectieve Communicatie, Personal Assessment, Mediatraining, Sport & Voeding.

[bewerk] Prijzen
In 2004 eindigde hij op de zesde plaats in de verkiezing van De grootste Nederlander.

Op 9 december 2005 was Cruijff een van de eerste ontvangers van de Fanny Blankers-Koen Trofee. De in dat jaar voor het eerst uitgereikte sportprijs werd door de voorzitter van NOC*NSF Erica Terpstra in de Oval Lingotto te Turijn uitgereikt. Cruijff was daarbij niet aanwezig, hij had namelijk diezelfde dag een rol in de loting van het Wereldkampioenschap voetbal 2006 in Leipzig. Kunstrijdster Sjoukje Dijkstra, roeier Nico Rienks, judoka Anton Geesink en schaatser Ard Schenk ontvingen de trofee wel in Turijn.


[bewerk] Imitaties
Vanwege het specifieke stemgeluid van Cruijff zijn er nogal wat mensen die hem imiteren. Hieronder een selectie:

René van den Berg, presentator bij RTV Utrecht
Edwin Evers, radiopresentator
Viggo Waas, cabaretier
Rinie van den Elzen, stemkunstenaar (o.a. bij De Wereld Draait Door)
Jochem Myjer, cabaretier

[bewerk] Canon van Amsterdam
Nummer 14 is venster nummer 47 van de Canon van Amsterdam.

[bewerk] Trivia
Cruijff speelde bijna altijd met het rugnummer 14. In april 2007 werd, ter gelegenheid van diens 60e verjaardag, bekend gemaakt dat Ajax vanaf het seizoen 2007-2008 nooit meer met het nummer 14 zal spelen.
Naar verluidt rookte Cruijff (minstens) 20 sigaretten per dag, totdat hij in het voorjaar van 1991 een hartaanval kreeg. Hij onderging daarna een bypassoperatie en stopte met roken.
Sinds 1996 wordt aan de winnaar van de traditionele openingswedstrijd van het voetbalseizoen tussen de landskampioen en de bekerwinnaar de Johan Cruijff-schaal uitgereikt. Deze kwam in de plaats van de Supercup.
De achternaam Cruijff wordt officieel met een ij geschreven. In veel vreemde talen, zoals Engels, Spaans en Frans, komt de combinatie uijff zeer vreemd over en is zij moeilijk uitspreekbaar. Daarom wordt de naam in het buitenland vaak geïnternationaliseerd tot Johan Cruyff, met een y, maar ook zijn column in De Telegraaf schrijft hij onder laatstgenoemde naam. De uitspraak in het Spaans van zijn naam klinkt voor Nederlandstaligen ongeveer als kroeief met de tweeklank van het Franse woord oui.
Johan Cruijff eindigde in 2005 op nr. 6 als De grootste Nederlander.

[bewerk] Statistieken
Officiële wedstrijden + doelpunten
Seizoen Club Competitie Beker Europa Cup Oranje
W D W D W D W D
1964/65 Ajax 10 4 0 0 0 0 0 0
1965/66 Ajax 19 16 4 9 0 0 0 0
1966/67 Ajax 30 33 5 5 6 3 2 1
1967/68 Ajax 33 25 5 6 2 1 4 1
1968/69 Ajax 29 24 3 3 10 6 1 1
1969/70 Ajax 33 23 5 6 8 4 3 0
1970/71 Ajax 25 21 6 5 6 1 2 4
1971/72 Ajax 32 25 4 3 9 5 5 6
1972/73 Ajax 26 16 0 0 6 3 4 4
1973/74 Ajax 2 3 0 0 0 0 0 0
FC Barcelona 26 16 12 8 0 0 14 8
1974/75 FC Barcelona 30 7 12 7 8 0 3 5
1975/76 FC Barcelona 29 6 10 3 9 2 5 1
1976/77 FC Barcelona 30 14 9 6 7 5 3 2
1977/78 FC Barcelona 28 5 7 1 10 5 2 0
1979 Los Angeles Aztecs 27 14 0 0 0 0 0 0
1980 Washington Diplomats 27 10 0 0 0 0 0 0
1980/81 Levante 10 2 0 0 0 0 0 0
Washington Diplomats 5 2 0 0 0 0 0 0
1981/82 Ajax 15 7 1 0 0 0 0 0
1982/83 Ajax 21 7 7 2 2 0 0 0
1983/84 Feyenoord 33 11 7 1 4 1 0 0
Totaal








bron:wikipedia
laatste aanpassing
 
heerlijk zulke teksten :lief:
 
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:40:
[bewerk] Als speler

[bewerk] Privéleven
Cruijff werd geboren op vrijdag 25 april 1947 om 13.00 uur in het Burgerziekenhuis in de Linnaeusstraat te Amsterdam. Hij werd vernoemd naar zijn opa van moeders kant: Hendrik Johannes Draaijer, afgekort tot Jopie. Hij groeide op in Betondorp, de wijk tegenover Stadion De Meer. Op 8 juli 1959 overleed zijn vader Manus Cruijff aan een hartaanval. Zijn moeder Nel Draaijer, op dat moment schoonmaakster bij Ajax, hertrouwde later met Henk Angel, de terreinknecht van Ajax.

Op 2 december 1968 trouwde Cruijff met Danny Coster, een dochter van de Amsterdamse zakenman Cor Coster. Zij kregen drie kinderen: Chantal (16 november 1970), Susila (27 januari 1972) en Jordi (9 februari 1974). Na het huwelijk gingen zij in Vinkeveen wonen. Het gezin woonde van 1973-1978 in Barcelona. Na Los Angeles, Washington D.C. en opnieuw Barcelona. De Cruijffs woonden van 1981-1988 weer in Vinkeveen. Sinds 1988 wonen ze weer in Barcelona.


[bewerk] Debuut
Op zijn tiende verjaardag werd Johan Cruijff lid van Ajax. Als jeugdspeler was Faas Wilkes zijn grote voorbeeld. Op zijn zestiende tekende Cruijff zijn eerste jeugdcontract bij Ajax. In het seizoen 1964/1965 werd Cruijff jeugdkampioen van Nederland met het juniorenelftal van Ajax en debuteerde hij voor het Nederlands jeugdelftal. Vanwege zijn geringe lengte en kracht, werd hij door trainer Jany van der Veen regelmatig als rechtsbuiten opgesteld.

Zijn officiële debuut in het eerste elftal van trainer Vic Buckingham was op 15 november 1964, in de met 1-3 verloren uitwedstrijd bij GVAV. Cruijff verving de geblesseerde linksbuiten Piet Keizer en maakte de enige goal voor Ajax. Dat jaar eindigde Ajax op de 13e plaats, de laagste klassering sinds de invoering van het betaald voetbal.

Vanaf seizoen 1965-1966 begon Cruijff indruk te maken. Na zijn twee doelpunten tegen DWS in het Olympisch Stadion op 24 oktober 1965 (een overwinning met 2-0) werd Cruijff basisspeler. In de zeven wedstrijden die hij voor de winterstop speelde scoorde hij acht maal en in maart 1966 scoorde hij eerst 3 doelpunten in de competitiewedstrijd tegen Telstar (6-2 winst) en vier dagen later, in de bekerwedstrijd tegen BV Veendam (7-0 winst), scoorde hij 4 maal. In totaal scoorde Cruijff in dat seizoen 25 doelpunten in 23 wedstrijden en werd Ajax kampioen van Nederland. In de 11 seizoenen die Cruijff bij Ajax speelde, werd hij 8 keer landskampioen.

Op 7 september 1966 debuteerde Cruijff in het Nederlands elftal (tegen Hongarije werd het 2-2) en scoorde direct een doelpunt. In zijn tweede interland, een vriendschappelijk wedstrijd tegen Tsjechoslowakije, werd hij de eerste speler in de geschiedenis van het Nederlands elftal die met een rode kaart van het veld werd gestuurd. Cruijff kreeg later in zijn spelerscarrière nog twee maal de rode kaart: beide in dienst van FC Barcelona. In het seizoen 1966-1967 won Cruijff met Ajax het landskampioenschap en de KNVB-beker, Cruijff's eerste “dubbel”. Ook werd hij topscorer van de eredivisie met 33 doelpunten.

Cruijff werd vanwege zijn rode kaart tegen Tsjechoslowakije door de KNVB geschorst. Op 13 september 1967 maakte hij zijn rentree in het Nederlands elftal en maakte het enige doelpunt in de wedstrijd tegen Oost-Duitsland. In hetzelfde jaar werd hij uitgeroepen tot voetballer van het jaar en aan het eind van het seizoen 1967-1968 werd Ajax opnieuw landskampioen. Ook in 1968 en 1969 werd Cruijff voetballer van het jaar.


[bewerk] Europa Cup
Op 28 mei 1969 speelde Cruijff zijn eerste Europa Cup I finale. AC Milan was met 4-1 te sterk.

In het seizoen 1969-1970 had Cruijff opnieuw succes met Ajax door opnieuw de “dubbel” te winnen, maar aan het begin van seizoen 1970-1971 was Cruijff langdurig geblesseerd. Op 30 oktober 1970 maakte Cruijff zijn rentree tegen PSV. In deze wedstrijd droeg hij niet zijn vaste rugnummer 9, maar nummer 14. Vanaf dat moment was dit zijn vaste nummer bij Ajax en het Nederlands elftal. Gewoonlijk wil en krijgt de sterspeler een nummer voor de basisploeg: niet hoger dan elf. Cruijff hield zijn oude nummer. Iedereen in de voetbalwereld weet dan ook meteen wie er wordt bedoeld met nummer 14.

In de competitiewedstrijd tegen AZ’67 (8-1 voor Ajax) op 29 november 1970 scoorde Cruijff zes doelpunten. Hiermee evenaarde hij het (in 2007 door Afonso Alves verbeterde) record van Pierre Kerkhoffs.

Na de gewonnen bekerfinale tegen Sparta (2-1), won Ajax op 2 juni 1971 in Londen voor het eerst de Europa Cup I, door Panathinaikos met 2-0 te verslaan. Ondanks speculaties dat Cruijff naar een andere club zou willen (Feyenoord en FC Barcelona zouden geïnteresseerd zijn) tekende hij op 12 juli 1971 een zevenjarig contract bij Ajax.

Voor het Nederlands elftal deed Cruijff van zich spreken door op 17 november 1971 tegen Luxemburg (8-0 overwinning) 3 keer te scoren. Op 21 november 1971 scoorde hij zijn snelste doelpunt ooit. Al na negen seconden lag de bal achter doelman Paul van der Meeren. Ajax won die dag thuis met 5-2 van Telstar. In 1971 werd hij Nederlands en Europees voetballer van het jaar.

1972 was een bijzonder succesvol jaar voor Ajax en Cruijff. Al op 2 januari scoorde hij tegen FC Den Haag (2-1 overwinning) met een inmiddels klassieke boogbal over keeper Ton Thie. Op 31 mei 1972 won Ajax onder leiding van trainer Stefán Kovács voor de tweede maal de Europa Cup I, door in de Rotterdamse Kuip Inter Milan met 2-0 te verslaan, waarbij Cruijff beide doelpunten maakte. Daarnaast scoorde Cruijff ook in de met 3-2 gewonnen bekerfinale tegen FC Den Haag. In de competitie werd Cruijff topscorer met 25 doelpunten en Ajax werd kampioen. In het najaar won Ajax de wereldbeker ten koste van Independiente uit Argentinië (1-1 en 3-0) en in januari 1973 de Europese Supercup door Glasgow Rangers met 3-1 en 3-2 te verslaan. Cruijff’s eerste (en tevens laatste) eigen doelpunt maakte hij op 20 augustus 1972 tegen FC Amsterdam (2-1 overwinning). Een week later tegen Go Ahead Eagles (6-0) scoorde Cruijff vier keer voor Ajax.

Seizoen 1972-1973 werd afgesloten met het landskampioenschap en de derde Europa Cup I op rij: Juventus werd met 1-0 verslagen.


[bewerk] Aanvoerder
Toen in de zomer van 1971 Ajax' aanvoerder Velibor Vasovic stopte, werd Piet Keizer door de spelersgroep tot aanvoerder gekozen en Johan Cruijff tot zijn vervanger benoemd. In het Nederlands elftal was het vanaf december 1971 omgekeerd: Cruijff was eerste aanvoerder en Keizer tweede.

In het begin van seizoen 1972/1973 wilde Keizer niet langer aanvoerder van Ajax zijn, omdat zijn spel eronder zou lijden. Cruijff kreeg toen deze erebaan toegewezen.

Cruijff was al vanaf zijn debuut in Ajax 1 een leider in het veld geweest. Vanaf seizoen 1971/1972 liet hij zich steeds vaker uit de spits naar het middenveld zakken om de ploeg te dirigeren. Toen hij de aanvoerdersband kreeg, ging hij zich ook buiten het voetbalveld (reclames e.d.) steeds meer presenteren als de aanvoerder/leider/belangrijkste man van Ajax. Zijn medespelers ergerden zich hieraan en kozen Keizer opnieuw als aanvoerder, nadat de nieuwe trainer George Knobel in de voorbereiding op seizoen 1973/1974 hiervoor verkiezingen organiseerde. Kort daarna werd Cruijff voor 6 miljoen gulden verkocht aan FC Barcelona. Hij voelde zich in de steek gelaten door zijn ploeggenoten. Bovendien kon hij bij Barcelona een veel beter contract tekenen. Cruijff speelde nog 2 wedstrijden voor Ajax in het seizoen 1973-1974 en scoorde daarin 3 keer. Op 19 augustus 1973 nam hij afscheid met een 6-1 overwinning op FC Amsterdam.


[bewerk] FC Barcelona
In Barcelona werd hij herenigd met trainer Rinus Michels, die van 1965 tot 1971 Cruijff’s trainer bij Ajax was geweest. Cruijff werd als verlosser (‘El Salvador’) binnengehaald. Barcelona was al 14 jaar geen kampioen meer geweest en had lang op de komst van Cruijff moeten wachten. Eerst stond de Spaanse voetbalbond geen buitenlanders toe, daarna werkte de KNVB niet mee, omdat Cruijff na het verstrijken van de transferperiode was gecontracteerd. Cruijff kon aanvankelijk alleen in vriendschappelijke wedstrijden voor Barcelona uitkomen en maakte zijn officieuze debuut op 5 september tegen Cercle Brugge (6-0). Met het argument dat hij wedstrijdritme moest behouden voor het Nederlands Elftal, zwichtte de bond en kon Cruijff op 28 oktober 1973 zijn officiële debuut voor Barcelona maken in de thuiswedstrijd tegen Granada. Hij maakte meteen zijn reputatie waar door 2 keer te scoren in de met 4-0 gewonnen wedstrijd. Bij het debuut van Cruijff stond Barcelona op de 15e plaats. Met Cruijff werd Barcelona kampioen van Spanje, onder meer door een 0-5 overwinning bij Real Madrid. In 1973 en 1974 werd Cruijff opnieuw Europees voetballer van het jaar.

Zijn laatste wedstrijd voor Barcelona speelde hij op 7 mei 1978 tegen Valencia (1-0 overwinning). In zijn laatste seizoen won hij met Barcelona de Spaanse beker.


[bewerk] Nederlands Elftal
Cruijff speelde tussen 7 september 1966 en 26 oktober 1977 in totaal 48 interlands, waarin hij 33 keer scoorde. Alle interlands startte hij als basisspeler, 2 maal werd hij gewisseld. 34 maal was hij aanvoerder van Oranje. Het relatief laag aantal interlands is toe te schrijven aan het feit dat Cruijff veelvuldig afzegde voor kwalificatiewedstrijden en oefeninterlands.

De voorbereiding op het WK in Duitsland in 1974 kenmerkte zich door ruzies over de wedstrijdpremies. De internationals onder leiding van Cruijff wilden alleen voor Oranje uitkomen, als daar ook een substantieel geldbedrag tegenover stond.

In de zomer van 1974 was Cruijff aanvoerder van het Nederlands elftal, dat op het wereldkampioenschap de finale haalde. 'Nummer 14' werd uitgeroepen tot beste speler. Enkele dagen voor de finale was er een zwembad-incident in het Hiltrup-Hotel: in Bild verscheen een verhaal over een zwempartij van Nederlandse voetballers met "nackte Mädchen" ('naakte meisjes') in het hotelzwembad. Dit werd een relletje (de journalist verbleef met een dergelijke opzet in het hotel), en vooral Johan Cruijff had veel "uit te leggen" aan het thuisfront. Volgens sommigen was Johan in de finale niet in zijn normale doen. Tijdens de pauze, toen de spelers al richting kleedkamer gingen, kreeg hij een gele kaart wegens aanhoudend protesteren.

Op 26 oktober 1977 speelde Cruijff tegen België (een overwinning met 1-0) zijn laatste wedstrijd voor het Nederlands elftal. Al in november 1974 had Cruijff in een interview met Barend en van Dorp gezegd op zijn 31e, dus in april 1978, te stoppen met voetbal. Cruijff ging dus niet mee naar het WK 1978 in Argentinië. Men dacht dat van belangrijke invloed was dat zijn vrouw (mede vanwege het WK van 1974) niet wilde dat hij lang van huis zou blijven, echter verklaarde Cruijff in 2008 dat in die periode geprobeerd was om hem te ontvoeren en dat hij om die reden liever bij zijn familie wilde blijven.


[bewerk] Afscheidswedstrijd tegen Bayern München
Speciaal voor Johan Cruijff werd er op 7 november 1978 door Ajax een afscheidswedstrijd georganiseerd. Het Duitse FC Bayern München werd uitgenodigd voor een erewedstrijd in het Olympisch Stadion. Vooraf kreeg Cruijff van voorzitter Ton Harmsen een gouden horloge met inscriptie en een kleurentelevisie. Dit laatste cadeau zorgde voor hilariteit op de tribunes, later bleek echter dat de televisie gekocht was naar wens van Cruijff's vrouw Danny.

Het werd geen feestelijke dag en geen gebruikelijke uitslag voor een erewedstrijd. In een vol stadion en met miljoenen tv kijkers over de hele wereld werd Ajax met 0-8 ingemaakt. Scheidsrechter Charles Corver keurde nog 3 doelpunten van Bayern bewust af, anders zou de uitslag nog schandaliger zijn geweest. De Duitsers waren getergd door de nederlagen die ze hadden geleden in de voorgaande jaren tegen Ajax (0-5 thuis augustus 1972, vriendschappelijk; 4-0 uit, maart 1973 EC1-toernooi). Daarnaast stond er niemand van de Amsterdamse club op Schiphol om de Duitsers welkom te heten en werden ze ondergebracht in een tweederangs hotel. Ook hebben ze achteraf laten weten uitgejouwd te zijn vanaf de tribunes. In mei 2006 hebben enkele voormalige spelers van Bayern München alsnog hun excuses aangeboden voor deze wedstrijd. Het team van Ajax wilde er een leuke avond van maken en werd verrast door de geconcentreerde strijdlust van Bayern. Na de achtste treffer (door Karl-Heinz Rummenigge) verliet Cruijff het veld voor Ray Clarke.


[bewerk] Rentree
Op het moment dat Cruijff stopte met voetballen, had hij een geschat vermogen tussen de 13 en de 20 miljoen gulden. Hij legde zich na zijn voetbalcarrière toe op zaken doen, eerst met Jack van Zanten en later met Michel Georges Basilevitch. De zaken met Basilevitch liepen zo slecht dat Cruijff in maart 1979 volledig geruïneerd was, zonder daar zelf vanaf te weten. Over de vraag of Cruijffs voormalige zakenpartner Basilevitch een slecht zakenman of een regelrechte oplichter is, zijn de meningen verdeeld.

Vanaf mei 1979 ging Cruijff in de Verenigde Staten voetballen. Eerst voor de Los Angeles Aztecs (met opnieuw trainer Michels), een jaar later voor de Washington Diplomats. Zowel in 1979 als in 1980 werd Cruijff Amerikaans voetballer van het jaar.

Op het moment dat de Amerikaanse competitie stil lag, was Cruijff zeer actief. In het najaar van 1980 trainde hij mee met de selectie van Ajax en werd hij benoemd tot "technisch adviseur" van trainer Leo Beenhakker. In deze functie baarde hij groot opzien door tijdens een wedstrijd tegen FC Twente (30-11-1980) van de tribune af te dalen en naast de verbouwereerde Beenhakker op de bank plaats te nemen. Na met 1-3 achtergestaan te hebben won Ajax na onder meer Rijkaard in de ploeg gebracht te hebben het thuisduel alsnog met 5-3, een 6e competitienederlaag in de 14e ronde van 1980-1981 was voorkomen. Op Cruijffs advies werd oer-Feyenoorder Wim Jansen gekocht, die tijdens zijn debuut voor Ajax een sneeuwbal op zijn oog kreeg en uitviel (Feyenoord-Ajax 4-2, 7-12-1980). In januari 1981 speelde Cruijff als gastspeler van DS'79 drie vriendschappelijke wedstrijden. Van maart tot en met mei 1981 speelde Cruijff 10 wedstrijden voor Levante Union Deportiva uit Valencia, uitkomende in de 2e divisie. De club kon de financiële afspraken echter niet nakomen. In mei speelde hij met AC Milan een vriendschappelijk toernooi, waarin hij echter geblesseerd raakte en bijna het hele Amerikaanse seizoen daarna miste.

In december 1981 tekende Cruijff een nieuw contract bij Ajax. Zijn reeds sinds november 1980 verwachte rentree was op 6 december 1981 tegen Haarlem (4-1), Cruijff maakte het eerste doelpunt. In de seizoenen 1981-1982 en 1982-1983 behaalde Cruijff met Ajax met glans het landskampioenschap, het laatste jaar ook de KNVB-beker.

Omdat Ajax zijn contract niet wilde verlengen, tekende Cruijff in de zomer van 1983 bij aartsrivaal Feyenoord. Cruijff, inmiddels 36 jaar, leidde Feyenoord naar het eerste landskampioenschap in 10 jaar en naar de KNVB-beker. Hij sloot zijn carrière af op 13 mei 1984 met een doelpunt tegen PEC Zwolle. In dit laatste seizoen als voetballer werd hij opnieuw uitgeroepen tot voetballer van het jaar.


[bewerk] Als trainer

[bewerk] Roda JC en Ajax
Na zijn carrière als speler was Cruijff korte tijd technisch adviseur bij Roda JC (seizoen 1984-1985), waarna hij in mei/juni 1985 als technisch directeur opnieuw terugkeerde naar Ajax. In het seizoen 1985-1986 speelde Ajax fenomenaal voetbal. Ondanks een doelsaldo van 120-35 werd het landskampioenschap door een matige seizoenstart het 1e trimester van de competitie echter aan een dat seizoen eveneens superieur PSV verspeeld. In de jaren 1985-1986 en 1986-1987 won Ajax onder Cruijff's leiding de KNVB beker. Cruijff had geen trainersdiploma, maar kreeg deze in 1987 cadeau van de KNVB vanwege zijn verdiensten voor het Nederlandse voetbal. Op 13 mei 1987 speelde Ajax voor het eerst sinds 14 jaar weer een Europa Cup finale. Lokomotiv Leipzig werd met 1-0 verslagen (doelpunt van Marco van Basten), waardoor Ajax de Europa Cup II kon bijzetten in de prijzenkast.

In januari 1988 nam Cruijff ontslag bij Ajax.


[bewerk] Barcelona
Hij was zeer onder de indruk van de aanbieding die SC Heerenveen-voorzitter Riemer van der Velde hem deed, maar omdat zijn jeugdliefde Barcelona hem ook een aanbood deed, stapte hij over naar de Catalaanse club. De jaren daarna won Cruijff met Barcelona elk jaar één of meerdere prijzen: In 1989 de Europa Cup II, in 1990 de Spaanse beker, in 1991 het landskampioenschap en de Spaanse Supercup, in 1992 de Europa Cup I (1-0 tegen Sampdoria, doelpunt van Ronald Koeman), het landskampioenschap en de Spaanse Supercup, in 1993 het landskampioenschap en de Europese Supercup en in 1994 het landskampioenschap en de Spaanse Supercup. Op 18 mei 1994 greep Barcelona naast de tweede Europa Cup I, door met 0-4 te verliezen van AC Milan. De jaren daarna greep Barcelona steeds naast alle prijzen, waarna Cruijff twee wedstrijden voor het einde van seizoen 1995-1996 ontslagen werd als trainer. Hij was toen bijna 8 jaar in dienst als trainer en won 4 kampioenschappen en 2 Europa Cups, wat allemaal records voor Barcelona zijn. Het Barcelona van Johan Cruijff kreeg de bijnaam Dream Team. Als trainer van FC Barcelona liet hij zijn zoon, Jordi Cruijff, debuteren.


[bewerk] Controverses

[bewerk] Jan van Beveren & Willy van der Kuijlen
In 2007 verscheen een door door Ruud Doevendans geschreven boek over keeper Jan van Beveren, Klem!. Cruijff valt daarin in negatieve zin op.

In het boek wordt uit de doeken gedaan dat Johan Cruijff eind jaren zestig en begin jaren zeventig slechts door geld gemotiveerd kan worden om voor het Nederlands Elftal uit te komen. Veelvuldig meldt Cruijff zich, vaak via de clubarts, geblesseerd af voor het Nederlands elftal en wanneer hij wel speelt, speelt hij zelden naar zijn kunnen. De afmeldingen volgen na volledig gespeelde wedstrijden of gaan vooraf aan belangrijke wedstrijden die volgen met Ajax. De afmeldingen zijn deels de keuze van de speler die zijn marktwaarde ziet zakken als hij tijdens een interland geblesseerd raakt, maar deels ook die van Ajax dat ook wil voorkomen dat Cruijff geblesseerd raakt. Van Beveren gaat de confrontatie aan met Cruijff die zich ergert aan het gebrek aan instelling van 'nummer 14' binnen Oranje, hetgeen kwaad bloed bij de middenvelder zet.

Van Beveren was al bijna zeven jaar achter elkaar de eerste keus in het Nederlands elftal, maar ontbrak vervolgens op het WK 1974. Uit de analyse en gepubliceerde documenten van Doevendans blijkt dat Van Beveren op het laatste moment vervangen werd door Jan Jongbloed vanwege een financieel conflict met Cruijff en zijn schoonvader (Cor Coster), over de verdeling van reclamegelden. Verschillende getuigen vertellen in het boek dat Van Beveren zich niet wilde laten begeleiden door Inter Football, Costers bedrijf. Bondscoach Rinus Michels wilde problemen met Cruijff voorkomen en zette Van Beveren onder druk. Vlak voor het WK eist Michels dat de keeper in een vriendschappelijke wedstrijd tegen HSV meespeelt. Van Beveren is niet helemaal fit omdat hij net van een liesblessure is hersteld, maar hij vertelt dat hij met een paar dagen wél weer speelklaar is. Michels antwoordde: 'Dan heb ik een slecht bericht voor je.' Michels stuurde Van Beveren naar huis en hij hoefde niet meer terug te komen tot in 1975.

Voor de EK-kwalificatie wedstrijd tegen Polen (1975) zijn zes PSV'ers geselecteerd, o.a. Van Beveren. Cruijff en Johan Neeskens mogen een dag later naar Oost-Europa komen. Cruijff en Neeskens nemen dan als enige van de spelers hun vrouwen mee naar Polen. Iedereen groet de twee bij aankomst, behalve de PSV'ers. Willy van der Kuijlen maakt dan de opmerking: 'zo, de koningen van Spanje zijn gearriveerd.' Dat staat later in een krant en Cruijff wil dat Van Beveren zich verantwoordt. Dat was de aanstichter, volgens Cruijff, waarop hij eist: 'jij eruit of wij eruit.' Die beslissing wordt niet meteen genomen, maar later (11 oktober 1975 - Doevensdans) belt Cruijff bondscoach George Knobel op en vertelt hem dat Van Beveren en Van der Kuijlen uit het elftal moeten en Jongbloed en Willem van Hanegem erin. Knobel bevestigt dat in Klem! aan Doevensdans. Zo niet, dan zouden alle Ajacieden opstappen volgens Cruijff. Het gevolg daarvan was een bijeenkomst in Zeist waarop Cruijff Knobel laat kiezen of hij Van Beveren en Van der Kuijlen eruit zet of dat hij zelf zal opstappen. Knobel koos voor Cruijff. Knobel vertelt Doevendans in Klem! dat Van Beveren achteraf gezien gelijk had.

Van Beveren komt daarna nog één keer terug in Oranje (IJsland, 1977). Vlak voor het daaropvolgende WK-kwalificatieduel tegen België wacht, maakt bondscoach Jan Zwartkruis hem wakker om te vertellen dat Jongbloed speelt in plaats van hij. Zwartkruis vertelt Van Beveren dat hij wordt gemanipuleerd, dat Cruijff niet mee wil doen als de PSV-keeper speelt. Zwartkruis bevestigt dat in Doevensdans' boek.

Cruijff kostte Van der Kuijlen (topscorer van de Nederlandse competitie aller tijden) en Van Beveren (destijds gezien als één van de beste keepers in de wereld) zo een verdere interlandcarrière.


[bewerk] Foppe de Haan & Jong Oranje
Coach Foppe de Haan maakte in 2007 Jong Oranje voor het tweede jaar achter elkaar Europees Kampioen. De oud-trainer van SC Heerenveen verkoos hiervoor te spelen met een 4-4-2 opstelling, in plaats van met het door Cruijff geprefereerde 4-3-3. Terwijl de jonge voetballers en hun coach van verschillende kanten lof werd toegezwaaid, toonde Johan Cruijff zich schijnbaar als enige publiekelijk kritisch. Op (inmiddels ex-)televisiezender Tien zei Cruijff te vinden dat het team het dan wel 'vrij goed gedaan' had, maar over De Haan en zijn gekozen systeem was hij minder te spreken. Ook in de week naar aanloop van de finale al. "Het Nederlands voetbal speel je op een bepaalde manier, omdat we nu eenmaal zo denken. Maar je kunt praten tot je een ons weegt. Als je het niet ziet en niet begrijpt, heeft het weinig zin," volgens Cruijff. De Haan reageerde door te zeggen dat 'je wel altijd naar Cruijff moet luisteren, maar dat hij niet altijd gelijk heeft'.

Cruijff sneerde in zijn column in De Telegraaf vervolgens na richting De Haan en zijn 4-4-2. De eeuwige nummer veertien zei er 'graag naar te kijken' maar dat het 'niet verfijnd is en tactisch niet hoogstaand.' Dat De Haan de mening verkondigde dat 4-3-3 in het huidige voetbal niet meer noodzakelijk het beste systeem was, viel bij Cruijff ook slecht: "Dit soort uitspraken kunnen enorm schadelijk zijn voor het Nederlands voetbal. Omdat iets in twijfel wordt getrokken dat je levensader is. Onze manier van voetballen, waarin we proberen onderscheidend ten opzichte van de anderen te zijn." Cruijff stelde in De Telegraaf dat het 4-3-3-systeem 'gewoon bij Nederland hoort.' Vervolgens deelde hij nog een persoonlijke steek uit aan De Haan. Cruijff: "Speel je goed 4-3-3, dan ben je in staat om elke vijf à zes meter een extra linie te creëren. Maar daar is wel knowhow voor nodig. Helaas is dat voor veel coaches te hoog gegrepen, dus vallen ze dan meestal terug op het 4-4-2 systeem."


[bewerk] Nevencarrière
In zijn functie als voetbalanalist werkt Johan Cruijff voor het televisieprogramma Studio Sport van de NOS. Volgens tijdschrift Quote vangt de oud-voetballer voor zijn analyses bij de NOS 1 miljoen euro per jaar. Hij is tevens columnist van De Telegraaf, al is Jaap de Groot hier zijn ghostwriter. Tussen februari 2005 en december 2007 was Cruijff columnist van het voetbalmaandblad Nummer 14, waar Bert Nederlof fungeerde als ghostwriter.


[bewerk] Uitspraken
Zie Cruijffiaans voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Cruijff is in Nederland tevens beroemd geworden vanwege zijn uitspraken, meestal oneliners die het midden houden tussen een briljant inzicht en een open deur; ook zijn zijn anakoloeten bekend: zinnen die niet goed lopen (en die trouwens iedereen wel bezigt). Ook in Spanje is hij beroemd geworden om zijn uitspraken, zoals En un momento dado (een letterlijke vertaling van op een gegeven moment, terwijl in het Spaans dado in deze context alleen bij goddelijke interventie gebruikt wordt). Men spreekt wel eens van Cruijffiaans taalgebruik.

De term en un momento dado werd gebruikt voor een documentaire over Cruijffs leven uit 2004, genaamd Johan Cruijff - En Un Momento Dado.


[bewerk] Johan Cruyff Institute for Sport Studies-instellingen
Johan Cruyff Institute for Sport Studies leidt wereldwijd sporters op, zodat zij een vooraanstaande positie in de maatschappij bereiken en de belangen van de sportwereld en de samenleving dienen.

“In mijn ervaring bezitten sporters een aantal specifieke kwaliteiten. Ze zijn bijvoorbeeld betrokken en prestatie- en doelgericht. Met dergelijke kwaliteiten en de juiste opleiding, kunnen zij succesvolle professionals worden in de wereld van het sportmanagement. Niemand kan de belangen van de sport en de samenleving beter dienen dan iemand die met hart en ziel aan sport is toegewijd.” - Johan Cruijff




Johan Cruyff College, een MBO-opleiding Marketing Communicatie. gelegen in Amsterdam Zuid-Oost in het ROCvA en in nog meer steden in Nederland waaronder ook eentje in Roosendaal
Johan Cruyff University, een HEAO-opleiding voor topsporters, door hem opgericht in samenwerking met de Hogeschool van Amsterdam.
Johan Cruyff Welfare Foundation, opgericht in 1997, een managementopleiding voor gehandicapte sporters.
Johan Cruijff is oprichter van de Johan Cruyff Foundation die o.a. Cruyff Courts realiseren.
Johan Cruyff Institute for Sport Studies biedt de International Master of Sport Management voor (voormalig) topsporters, coaches/trainers en mensen met een passie voor sport. Naast deze masteropleiding leveren wij ook seminars, workshops en cursussen op het gebied van sportmanagement zoals bijvoorbeeld een workshop Effectieve Communicatie, Personal Assessment, Mediatraining, Sport & Voeding.

[bewerk] Prijzen
In 2004 eindigde hij op de zesde plaats in de verkiezing van De grootste Nederlander.

Op 9 december 2005 was Cruijff een van de eerste ontvangers van de Fanny Blankers-Koen Trofee. De in dat jaar voor het eerst uitgereikte sportprijs werd door de voorzitter van NOC*NSF Erica Terpstra in de Oval Lingotto te Turijn uitgereikt. Cruijff was daarbij niet aanwezig, hij had namelijk diezelfde dag een rol in de loting van het Wereldkampioenschap voetbal 2006 in Leipzig. Kunstrijdster Sjoukje Dijkstra, roeier Nico Rienks, judoka Anton Geesink en schaatser Ard Schenk ontvingen de trofee wel in Turijn.


[bewerk] Imitaties
Vanwege het specifieke stemgeluid van Cruijff zijn er nogal wat mensen die hem imiteren. Hieronder een selectie:

René van den Berg, presentator bij RTV Utrecht
Edwin Evers, radiopresentator
Viggo Waas, cabaretier
Rinie van den Elzen, stemkunstenaar (o.a. bij De Wereld Draait Door)
Jochem Myjer, cabaretier

[bewerk] Canon van Amsterdam
Nummer 14 is venster nummer 47 van de Canon van Amsterdam.

[bewerk] Trivia
Cruijff speelde bijna altijd met het rugnummer 14. In april 2007 werd, ter gelegenheid van diens 60e verjaardag, bekend gemaakt dat Ajax vanaf het seizoen 2007-2008 nooit meer met het nummer 14 zal spelen.
Naar verluidt rookte Cruijff (minstens) 20 sigaretten per dag, totdat hij in het voorjaar van 1991 een hartaanval kreeg. Hij onderging daarna een bypassoperatie en stopte met roken.
Sinds 1996 wordt aan de winnaar van de traditionele openingswedstrijd van het voetbalseizoen tussen de landskampioen en de bekerwinnaar de Johan Cruijff-schaal uitgereikt. Deze kwam in de plaats van de Supercup.
De achternaam Cruijff wordt officieel met een ij geschreven. In veel vreemde talen, zoals Engels, Spaans en Frans, komt de combinatie uijff zeer vreemd over en is zij moeilijk uitspreekbaar. Daarom wordt de naam in het buitenland vaak geïnternationaliseerd tot Johan Cruyff, met een y, maar ook zijn column in De Telegraaf schrijft hij onder laatstgenoemde naam. De uitspraak in het Spaans van zijn naam klinkt voor Nederlandstaligen ongeveer als kroeief met de tweeklank van het Franse woord oui.
Johan Cruijff eindigde in 2005 op nr. 6 als De grootste Nederlander.

[bewerk] Statistieken
Officiële wedstrijden + doelpunten
Seizoen Club Competitie Beker Europa Cup Oranje
W D W D W D W D
1964/65 Ajax 10 4 0 0 0 0 0 0
1965/66 Ajax 19 16 4 9 0 0 0 0
1966/67 Ajax 30 33 5 5 6 3 2 1
1967/68 Ajax 33 25 5 6 2 1 4 1
1968/69 Ajax 29 24 3 3 10 6 1 1
1969/70 Ajax 33 23 5 6 8 4 3 0
1970/71 Ajax 25 21 6 5 6 1 2 4
1971/72 Ajax 32 25 4 3 9 5 5 6
1972/73 Ajax 26 16 0 0 6 3 4 4
1973/74 Ajax 2 3 0 0 0 0 0 0
FC Barcelona 26 16 12 8 0 0 14 8
1974/75 FC Barcelona 30 7 12 7 8 0 3 5
1975/76 FC Barcelona 29 6 10 3 9 2 5 1
1976/77 FC Barcelona 30 14 9 6 7 5 3 2
1977/78 FC Barcelona 28 5 7 1 10 5 2 0
1979 Los Angeles Aztecs 27 14 0 0 0 0 0 0
1980 Washington Diplomats 27 10 0 0 0 0 0 0
1980/81 Levante 10 2 0 0 0 0 0 0
Washington Diplomats 5 2 0 0 0 0 0 0
1981/82 Ajax 15 7 1 0 0 0 0 0
1982/83 Ajax 21 7 7 2 2 0 0 0
1983/84 Feyenoord 33 11 7 1 4 1 0 0
Totaal

­




­

bron:wikipedia
 
Tikkie
 
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:50:
Tikkie

Wat moet je?
 
koffie klaar stephang :sweethug:
 
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:53:
Tikkie

Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:53:
Wat moet je?
 
Ik moet niks :rot:.
 
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:58:
Tikkie

Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:59:
Ik moet niks
 
jammer dat hij jood was
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 16:11:
was

is
 
neppe gast

beste allertijden? :roflol:
 
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:40:
[bewerk]
 
Uitspraak van permanent verbannen op woensdag 3 december 2008 om 18:50:
beste allertijden
mooiste tekst allertijden :D

:cruyffie :respect:
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:40:
de terreinknecht van Ajax.

is dat die ene terreinknecht... ja je weet wel... :lol:
Joop Gall was beter !!!stephan!!!, maar die heb jij helaas nooit zien spelen.
Joop Gall & Gall

destijds nog ontdekt door Fritz Korbach
Ook al zo' n icoon idd. :smoke: :bier:
Uitspraak van FC Lacoste op woensdag 3 december 2008 om 21:22:
Joop Gall & Gall

destijds nog ontdekt door Fritz Korbach

fritz weer onder invloed rijden enzow :x :dood:
 
Uitspraak van Vlaco op woensdag 3 december 2008 om 21:20:
maar die heb jij helaas nooit zien spelen.

jij wel zeker:lol:
 
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:40:
leidde Feyenoord naar het landskampioenschap

:/
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 21:32:
jij wel zeker

Uiteraard, topper bij Groningen en Veendam.
 
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 21:32:
jij wel zeker

hoe weet jij dan dat ie zo goed was?
 
in het hedendaagse voetbal kwam die er niet aan te pas
vroeger organisatie van een drol
 
net als pele
 
:D
Uitspraak van ADHD1974 op woensdag 3 december 2008 om 21:29:
fritz weer onder invloed rijden enzow

fritz beter stephang laten rijdeng
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:49:
1982/83 Ajax 21 7 7 2 2 0 0 0
1983/84 Feyenoord 33 11 7 1 4 1 0 0

:dood:
 
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:40:
Johan Cruijff

na pluisje de beste ooit

:respect:
 
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 23:03:
hoe weet jij dan dat ie zo goed was?

kijk zijn prijzenkast:respect: heb alle dvds van hem gezien enzo:respect:
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:40:
[bewerk] Als speler

[bewerk] Privéleven
Cruijff werd geboren op vrijdag 25 april 1947 om 13.00 uur in het Burgerziekenhuis in de Linnaeusstraat te Amsterdam. Hij werd vernoemd naar zijn opa van moeders kant: Hendrik Johannes Draaijer, afgekort tot Jopie. Hij groeide op in Betondorp, de wijk tegenover Stadion De Meer. Op 8 juli 1959 overleed zijn vader Manus Cruijff aan een hartaanval. Zijn moeder Nel Draaijer, op dat moment schoonmaakster bij Ajax, hertrouwde later met Henk Angel, de terreinknecht van Ajax.

Op 2 december 1968 trouwde Cruijff met Danny Coster, een dochter van de Amsterdamse zakenman Cor Coster. Zij kregen drie kinderen: Chantal (16 november 1970), Susila (27 januari 1972) en Jordi (9 februari 1974). Na het huwelijk gingen zij in Vinkeveen wonen. Het gezin woonde van 1973-1978 in Barcelona. Na Los Angeles, Washington D.C. en opnieuw Barcelona. De Cruijffs woonden van 1981-1988 weer in Vinkeveen. Sinds 1988 wonen ze weer in Barcelona.


[bewerk] Debuut
Op zijn tiende verjaardag werd Johan Cruijff lid van Ajax. Als jeugdspeler was Faas Wilkes zijn grote voorbeeld. Op zijn zestiende tekende Cruijff zijn eerste jeugdcontract bij Ajax. In het seizoen 1964/1965 werd Cruijff jeugdkampioen van Nederland met het juniorenelftal van Ajax en debuteerde hij voor het Nederlands jeugdelftal. Vanwege zijn geringe lengte en kracht, werd hij door trainer Jany van der Veen regelmatig als rechtsbuiten opgesteld.

Zijn officiële debuut in het eerste elftal van trainer Vic Buckingham was op 15 november 1964, in de met 1-3 verloren uitwedstrijd bij GVAV. Cruijff verving de geblesseerde linksbuiten Piet Keizer en maakte de enige goal voor Ajax. Dat jaar eindigde Ajax op de 13e plaats, de laagste klassering sinds de invoering van het betaald voetbal.

Vanaf seizoen 1965-1966 begon Cruijff indruk te maken. Na zijn twee doelpunten tegen DWS in het Olympisch Stadion op 24 oktober 1965 (een overwinning met 2-0) werd Cruijff basisspeler. In de zeven wedstrijden die hij voor de winterstop speelde scoorde hij acht maal en in maart 1966 scoorde hij eerst 3 doelpunten in de competitiewedstrijd tegen Telstar (6-2 winst) en vier dagen later, in de bekerwedstrijd tegen BV Veendam (7-0 winst), scoorde hij 4 maal. In totaal scoorde Cruijff in dat seizoen 25 doelpunten in 23 wedstrijden en werd Ajax kampioen van Nederland. In de 11 seizoenen die Cruijff bij Ajax speelde, werd hij 8 keer landskampioen.

Op 7 september 1966 debuteerde Cruijff in het Nederlands elftal (tegen Hongarije werd het 2-2) en scoorde direct een doelpunt. In zijn tweede interland, een vriendschappelijk wedstrijd tegen Tsjechoslowakije, werd hij de eerste speler in de geschiedenis van het Nederlands elftal die met een rode kaart van het veld werd gestuurd. Cruijff kreeg later in zijn spelerscarrière nog twee maal de rode kaart: beide in dienst van FC Barcelona. In het seizoen 1966-1967 won Cruijff met Ajax het landskampioenschap en de KNVB-beker, Cruijff's eerste “dubbel”. Ook werd hij topscorer van de eredivisie met 33 doelpunten.

Cruijff werd vanwege zijn rode kaart tegen Tsjechoslowakije door de KNVB geschorst. Op 13 september 1967 maakte hij zijn rentree in het Nederlands elftal en maakte het enige doelpunt in de wedstrijd tegen Oost-Duitsland. In hetzelfde jaar werd hij uitgeroepen tot voetballer van het jaar en aan het eind van het seizoen 1967-1968 werd Ajax opnieuw landskampioen. Ook in 1968 en 1969 werd Cruijff voetballer van het jaar.


[bewerk] Europa Cup
Op 28 mei 1969 speelde Cruijff zijn eerste Europa Cup I finale. AC Milan was met 4-1 te sterk.

In het seizoen 1969-1970 had Cruijff opnieuw succes met Ajax door opnieuw de “dubbel” te winnen, maar aan het begin van seizoen 1970-1971 was Cruijff langdurig geblesseerd. Op 30 oktober 1970 maakte Cruijff zijn rentree tegen PSV. In deze wedstrijd droeg hij niet zijn vaste rugnummer 9, maar nummer 14. Vanaf dat moment was dit zijn vaste nummer bij Ajax en het Nederlands elftal. Gewoonlijk wil en krijgt de sterspeler een nummer voor de basisploeg: niet hoger dan elf. Cruijff hield zijn oude nummer. Iedereen in de voetbalwereld weet dan ook meteen wie er wordt bedoeld met nummer 14.

In de competitiewedstrijd tegen AZ’67 (8-1 voor Ajax) op 29 november 1970 scoorde Cruijff zes doelpunten. Hiermee evenaarde hij het (in 2007 door Afonso Alves verbeterde) record van Pierre Kerkhoffs.

Na de gewonnen bekerfinale tegen Sparta (2-1), won Ajax op 2 juni 1971 in Londen voor het eerst de Europa Cup I, door Panathinaikos met 2-0 te verslaan. Ondanks speculaties dat Cruijff naar een andere club zou willen (Feyenoord en FC Barcelona zouden geïnteresseerd zijn) tekende hij op 12 juli 1971 een zevenjarig contract bij Ajax.

Voor het Nederlands elftal deed Cruijff van zich spreken door op 17 november 1971 tegen Luxemburg (8-0 overwinning) 3 keer te scoren. Op 21 november 1971 scoorde hij zijn snelste doelpunt ooit. Al na negen seconden lag de bal achter doelman Paul van der Meeren. Ajax won die dag thuis met 5-2 van Telstar. In 1971 werd hij Nederlands en Europees voetballer van het jaar.

1972 was een bijzonder succesvol jaar voor Ajax en Cruijff. Al op 2 januari scoorde hij tegen FC Den Haag (2-1 overwinning) met een inmiddels klassieke boogbal over keeper Ton Thie. Op 31 mei 1972 won Ajax onder leiding van trainer Stefán Kovács voor de tweede maal de Europa Cup I, door in de Rotterdamse Kuip Inter Milan met 2-0 te verslaan, waarbij Cruijff beide doelpunten maakte. Daarnaast scoorde Cruijff ook in de met 3-2 gewonnen bekerfinale tegen FC Den Haag. In de competitie werd Cruijff topscorer met 25 doelpunten en Ajax werd kampioen. In het najaar won Ajax de wereldbeker ten koste van Independiente uit Argentinië (1-1 en 3-0) en in januari 1973 de Europese Supercup door Glasgow Rangers met 3-1 en 3-2 te verslaan. Cruijff’s eerste (en tevens laatste) eigen doelpunt maakte hij op 20 augustus 1972 tegen FC Amsterdam (2-1 overwinning). Een week later tegen Go Ahead Eagles (6-0) scoorde Cruijff vier keer voor Ajax.

Seizoen 1972-1973 werd afgesloten met het landskampioenschap en de derde Europa Cup I op rij: Juventus werd met 1-0 verslagen.


[bewerk] Aanvoerder
Toen in de zomer van 1971 Ajax' aanvoerder Velibor Vasovic stopte, werd Piet Keizer door de spelersgroep tot aanvoerder gekozen en Johan Cruijff tot zijn vervanger benoemd. In het Nederlands elftal was het vanaf december 1971 omgekeerd: Cruijff was eerste aanvoerder en Keizer tweede.

In het begin van seizoen 1972/1973 wilde Keizer niet langer aanvoerder van Ajax zijn, omdat zijn spel eronder zou lijden. Cruijff kreeg toen deze erebaan toegewezen.

Cruijff was al vanaf zijn debuut in Ajax 1 een leider in het veld geweest. Vanaf seizoen 1971/1972 liet hij zich steeds vaker uit de spits naar het middenveld zakken om de ploeg te dirigeren. Toen hij de aanvoerdersband kreeg, ging hij zich ook buiten het voetbalveld (reclames e.d.) steeds meer presenteren als de aanvoerder/leider/belangrijkste man van Ajax. Zijn medespelers ergerden zich hieraan en kozen Keizer opnieuw als aanvoerder, nadat de nieuwe trainer George Knobel in de voorbereiding op seizoen 1973/1974 hiervoor verkiezingen organiseerde. Kort daarna werd Cruijff voor 6 miljoen gulden verkocht aan FC Barcelona. Hij voelde zich in de steek gelaten door zijn ploeggenoten. Bovendien kon hij bij Barcelona een veel beter contract tekenen. Cruijff speelde nog 2 wedstrijden voor Ajax in het seizoen 1973-1974 en scoorde daarin 3 keer. Op 19 augustus 1973 nam hij afscheid met een 6-1 overwinning op FC Amsterdam.


[bewerk] FC Barcelona
In Barcelona werd hij herenigd met trainer Rinus Michels, die van 1965 tot 1971 Cruijff’s trainer bij Ajax was geweest. Cruijff werd als verlosser (‘El Salvador’) binnengehaald. Barcelona was al 14 jaar geen kampioen meer geweest en had lang op de komst van Cruijff moeten wachten. Eerst stond de Spaanse voetbalbond geen buitenlanders toe, daarna werkte de KNVB niet mee, omdat Cruijff na het verstrijken van de transferperiode was gecontracteerd. Cruijff kon aanvankelijk alleen in vriendschappelijke wedstrijden voor Barcelona uitkomen en maakte zijn officieuze debuut op 5 september tegen Cercle Brugge (6-0). Met het argument dat hij wedstrijdritme moest behouden voor het Nederlands Elftal, zwichtte de bond en kon Cruijff op 28 oktober 1973 zijn officiële debuut voor Barcelona maken in de thuiswedstrijd tegen Granada. Hij maakte meteen zijn reputatie waar door 2 keer te scoren in de met 4-0 gewonnen wedstrijd. Bij het debuut van Cruijff stond Barcelona op de 15e plaats. Met Cruijff werd Barcelona kampioen van Spanje, onder meer door een 0-5 overwinning bij Real Madrid. In 1973 en 1974 werd Cruijff opnieuw Europees voetballer van het jaar.

Zijn laatste wedstrijd voor Barcelona speelde hij op 7 mei 1978 tegen Valencia (1-0 overwinning). In zijn laatste seizoen won hij met Barcelona de Spaanse beker.


[bewerk] Nederlands Elftal
Cruijff speelde tussen 7 september 1966 en 26 oktober 1977 in totaal 48 interlands, waarin hij 33 keer scoorde. Alle interlands startte hij als basisspeler, 2 maal werd hij gewisseld. 34 maal was hij aanvoerder van Oranje. Het relatief laag aantal interlands is toe te schrijven aan het feit dat Cruijff veelvuldig afzegde voor kwalificatiewedstrijden en oefeninterlands.

De voorbereiding op het WK in Duitsland in 1974 kenmerkte zich door ruzies over de wedstrijdpremies. De internationals onder leiding van Cruijff wilden alleen voor Oranje uitkomen, als daar ook een substantieel geldbedrag tegenover stond.

In de zomer van 1974 was Cruijff aanvoerder van het Nederlands elftal, dat op het wereldkampioenschap de finale haalde. 'Nummer 14' werd uitgeroepen tot beste speler. Enkele dagen voor de finale was er een zwembad-incident in het Hiltrup-Hotel: in Bild verscheen een verhaal over een zwempartij van Nederlandse voetballers met "nackte Mädchen" ('naakte meisjes') in het hotelzwembad. Dit werd een relletje (de journalist verbleef met een dergelijke opzet in het hotel), en vooral Johan Cruijff had veel "uit te leggen" aan het thuisfront. Volgens sommigen was Johan in de finale niet in zijn normale doen. Tijdens de pauze, toen de spelers al richting kleedkamer gingen, kreeg hij een gele kaart wegens aanhoudend protesteren.

Op 26 oktober 1977 speelde Cruijff tegen België (een overwinning met 1-0) zijn laatste wedstrijd voor het Nederlands elftal. Al in november 1974 had Cruijff in een interview met Barend en van Dorp gezegd op zijn 31e, dus in april 1978, te stoppen met voetbal. Cruijff ging dus niet mee naar het WK 1978 in Argentinië. Men dacht dat van belangrijke invloed was dat zijn vrouw (mede vanwege het WK van 1974) niet wilde dat hij lang van huis zou blijven, echter verklaarde Cruijff in 2008 dat in die periode geprobeerd was om hem te ontvoeren en dat hij om die reden liever bij zijn familie wilde blijven.


[bewerk] Afscheidswedstrijd tegen Bayern München
Speciaal voor Johan Cruijff werd er op 7 november 1978 door Ajax een afscheidswedstrijd georganiseerd. Het Duitse FC Bayern München werd uitgenodigd voor een erewedstrijd in het Olympisch Stadion. Vooraf kreeg Cruijff van voorzitter Ton Harmsen een gouden horloge met inscriptie en een kleurentelevisie. Dit laatste cadeau zorgde voor hilariteit op de tribunes, later bleek echter dat de televisie gekocht was naar wens van Cruijff's vrouw Danny.

Het werd geen feestelijke dag en geen gebruikelijke uitslag voor een erewedstrijd. In een vol stadion en met miljoenen tv kijkers over de hele wereld werd Ajax met 0-8 ingemaakt. Scheidsrechter Charles Corver keurde nog 3 doelpunten van Bayern bewust af, anders zou de uitslag nog schandaliger zijn geweest. De Duitsers waren getergd door de nederlagen die ze hadden geleden in de voorgaande jaren tegen Ajax (0-5 thuis augustus 1972, vriendschappelijk; 4-0 uit, maart 1973 EC1-toernooi). Daarnaast stond er niemand van de Amsterdamse club op Schiphol om de Duitsers welkom te heten en werden ze ondergebracht in een tweederangs hotel. Ook hebben ze achteraf laten weten uitgejouwd te zijn vanaf de tribunes. In mei 2006 hebben enkele voormalige spelers van Bayern München alsnog hun excuses aangeboden voor deze wedstrijd. Het team van Ajax wilde er een leuke avond van maken en werd verrast door de geconcentreerde strijdlust van Bayern. Na de achtste treffer (door Karl-Heinz Rummenigge) verliet Cruijff het veld voor Ray Clarke.


[bewerk] Rentree
Op het moment dat Cruijff stopte met voetballen, had hij een geschat vermogen tussen de 13 en de 20 miljoen gulden. Hij legde zich na zijn voetbalcarrière toe op zaken doen, eerst met Jack van Zanten en later met Michel Georges Basilevitch. De zaken met Basilevitch liepen zo slecht dat Cruijff in maart 1979 volledig geruïneerd was, zonder daar zelf vanaf te weten. Over de vraag of Cruijffs voormalige zakenpartner Basilevitch een slecht zakenman of een regelrechte oplichter is, zijn de meningen verdeeld.

Vanaf mei 1979 ging Cruijff in de Verenigde Staten voetballen. Eerst voor de Los Angeles Aztecs (met opnieuw trainer Michels), een jaar later voor de Washington Diplomats. Zowel in 1979 als in 1980 werd Cruijff Amerikaans voetballer van het jaar.

Op het moment dat de Amerikaanse competitie stil lag, was Cruijff zeer actief. In het najaar van 1980 trainde hij mee met de selectie van Ajax en werd hij benoemd tot "technisch adviseur" van trainer Leo Beenhakker. In deze functie baarde hij groot opzien door tijdens een wedstrijd tegen FC Twente (30-11-1980) van de tribune af te dalen en naast de verbouwereerde Beenhakker op de bank plaats te nemen. Na met 1-3 achtergestaan te hebben won Ajax na onder meer Rijkaard in de ploeg gebracht te hebben het thuisduel alsnog met 5-3, een 6e competitienederlaag in de 14e ronde van 1980-1981 was voorkomen. Op Cruijffs advies werd oer-Feyenoorder Wim Jansen gekocht, die tijdens zijn debuut voor Ajax een sneeuwbal op zijn oog kreeg en uitviel (Feyenoord-Ajax 4-2, 7-12-1980). In januari 1981 speelde Cruijff als gastspeler van DS'79 drie vriendschappelijke wedstrijden. Van maart tot en met mei 1981 speelde Cruijff 10 wedstrijden voor Levante Union Deportiva uit Valencia, uitkomende in de 2e divisie. De club kon de financiële afspraken echter niet nakomen. In mei speelde hij met AC Milan een vriendschappelijk toernooi, waarin hij echter geblesseerd raakte en bijna het hele Amerikaanse seizoen daarna miste.

In december 1981 tekende Cruijff een nieuw contract bij Ajax. Zijn reeds sinds november 1980 verwachte rentree was op 6 december 1981 tegen Haarlem (4-1), Cruijff maakte het eerste doelpunt. In de seizoenen 1981-1982 en 1982-1983 behaalde Cruijff met Ajax met glans het landskampioenschap, het laatste jaar ook de KNVB-beker.

Omdat Ajax zijn contract niet wilde verlengen, tekende Cruijff in de zomer van 1983 bij aartsrivaal Feyenoord. Cruijff, inmiddels 36 jaar, leidde Feyenoord naar het eerste landskampioenschap in 10 jaar en naar de KNVB-beker. Hij sloot zijn carrière af op 13 mei 1984 met een doelpunt tegen PEC Zwolle. In dit laatste seizoen als voetballer werd hij opnieuw uitgeroepen tot voetballer van het jaar.


[bewerk] Als trainer

[bewerk] Roda JC en Ajax
Na zijn carrière als speler was Cruijff korte tijd technisch adviseur bij Roda JC (seizoen 1984-1985), waarna hij in mei/juni 1985 als technisch directeur opnieuw terugkeerde naar Ajax. In het seizoen 1985-1986 speelde Ajax fenomenaal voetbal. Ondanks een doelsaldo van 120-35 werd het landskampioenschap door een matige seizoenstart het 1e trimester van de competitie echter aan een dat seizoen eveneens superieur PSV verspeeld. In de jaren 1985-1986 en 1986-1987 won Ajax onder Cruijff's leiding de KNVB beker. Cruijff had geen trainersdiploma, maar kreeg deze in 1987 cadeau van de KNVB vanwege zijn verdiensten voor het Nederlandse voetbal. Op 13 mei 1987 speelde Ajax voor het eerst sinds 14 jaar weer een Europa Cup finale. Lokomotiv Leipzig werd met 1-0 verslagen (doelpunt van Marco van Basten), waardoor Ajax de Europa Cup II kon bijzetten in de prijzenkast.

In januari 1988 nam Cruijff ontslag bij Ajax.


[bewerk] Barcelona
Hij was zeer onder de indruk van de aanbieding die SC Heerenveen-voorzitter Riemer van der Velde hem deed, maar omdat zijn jeugdliefde Barcelona hem ook een aanbood deed, stapte hij over naar de Catalaanse club. De jaren daarna won Cruijff met Barcelona elk jaar één of meerdere prijzen: In 1989 de Europa Cup II, in 1990 de Spaanse beker, in 1991 het landskampioenschap en de Spaanse Supercup, in 1992 de Europa Cup I (1-0 tegen Sampdoria, doelpunt van Ronald Koeman), het landskampioenschap en de Spaanse Supercup, in 1993 het landskampioenschap en de Europese Supercup en in 1994 het landskampioenschap en de Spaanse Supercup. Op 18 mei 1994 greep Barcelona naast de tweede Europa Cup I, door met 0-4 te verliezen van AC Milan. De jaren daarna greep Barcelona steeds naast alle prijzen, waarna Cruijff twee wedstrijden voor het einde van seizoen 1995-1996 ontslagen werd als trainer. Hij was toen bijna 8 jaar in dienst als trainer en won 4 kampioenschappen en 2 Europa Cups, wat allemaal records voor Barcelona zijn. Het Barcelona van Johan Cruijff kreeg de bijnaam Dream Team. Als trainer van FC Barcelona liet hij zijn zoon, Jordi Cruijff, debuteren.


[bewerk] Controverses

[bewerk] Jan van Beveren & Willy van der Kuijlen
In 2007 verscheen een door door Ruud Doevendans geschreven boek over keeper Jan van Beveren, Klem!. Cruijff valt daarin in negatieve zin op.

In het boek wordt uit de doeken gedaan dat Johan Cruijff eind jaren zestig en begin jaren zeventig slechts door geld gemotiveerd kan worden om voor het Nederlands Elftal uit te komen. Veelvuldig meldt Cruijff zich, vaak via de clubarts, geblesseerd af voor het Nederlands elftal en wanneer hij wel speelt, speelt hij zelden naar zijn kunnen. De afmeldingen volgen na volledig gespeelde wedstrijden of gaan vooraf aan belangrijke wedstrijden die volgen met Ajax. De afmeldingen zijn deels de keuze van de speler die zijn marktwaarde ziet zakken als hij tijdens een interland geblesseerd raakt, maar deels ook die van Ajax dat ook wil voorkomen dat Cruijff geblesseerd raakt. Van Beveren gaat de confrontatie aan met Cruijff die zich ergert aan het gebrek aan instelling van 'nummer 14' binnen Oranje, hetgeen kwaad bloed bij de middenvelder zet.

Van Beveren was al bijna zeven jaar achter elkaar de eerste keus in het Nederlands elftal, maar ontbrak vervolgens op het WK 1974. Uit de analyse en gepubliceerde documenten van Doevendans blijkt dat Van Beveren op het laatste moment vervangen werd door Jan Jongbloed vanwege een financieel conflict met Cruijff en zijn schoonvader (Cor Coster), over de verdeling van reclamegelden. Verschillende getuigen vertellen in het boek dat Van Beveren zich niet wilde laten begeleiden door Inter Football, Costers bedrijf. Bondscoach Rinus Michels wilde problemen met Cruijff voorkomen en zette Van Beveren onder druk. Vlak voor het WK eist Michels dat de keeper in een vriendschappelijke wedstrijd tegen HSV meespeelt. Van Beveren is niet helemaal fit omdat hij net van een liesblessure is hersteld, maar hij vertelt dat hij met een paar dagen wél weer speelklaar is. Michels antwoordde: 'Dan heb ik een slecht bericht voor je.' Michels stuurde Van Beveren naar huis en hij hoefde niet meer terug te komen tot in 1975.

Voor de EK-kwalificatie wedstrijd tegen Polen (1975) zijn zes PSV'ers geselecteerd, o.a. Van Beveren. Cruijff en Johan Neeskens mogen een dag later naar Oost-Europa komen. Cruijff en Neeskens nemen dan als enige van de spelers hun vrouwen mee naar Polen. Iedereen groet de twee bij aankomst, behalve de PSV'ers. Willy van der Kuijlen maakt dan de opmerking: 'zo, de koningen van Spanje zijn gearriveerd.' Dat staat later in een krant en Cruijff wil dat Van Beveren zich verantwoordt. Dat was de aanstichter, volgens Cruijff, waarop hij eist: 'jij eruit of wij eruit.' Die beslissing wordt niet meteen genomen, maar later (11 oktober 1975 - Doevensdans) belt Cruijff bondscoach George Knobel op en vertelt hem dat Van Beveren en Van der Kuijlen uit het elftal moeten en Jongbloed en Willem van Hanegem erin. Knobel bevestigt dat in Klem! aan Doevensdans. Zo niet, dan zouden alle Ajacieden opstappen volgens Cruijff. Het gevolg daarvan was een bijeenkomst in Zeist waarop Cruijff Knobel laat kiezen of hij Van Beveren en Van der Kuijlen eruit zet of dat hij zelf zal opstappen. Knobel koos voor Cruijff. Knobel vertelt Doevendans in Klem! dat Van Beveren achteraf gezien gelijk had.

Van Beveren komt daarna nog één keer terug in Oranje (IJsland, 1977). Vlak voor het daaropvolgende WK-kwalificatieduel tegen België wacht, maakt bondscoach Jan Zwartkruis hem wakker om te vertellen dat Jongbloed speelt in plaats van hij. Zwartkruis vertelt Van Beveren dat hij wordt gemanipuleerd, dat Cruijff niet mee wil doen als de PSV-keeper speelt. Zwartkruis bevestigt dat in Doevensdans' boek.

Cruijff kostte Van der Kuijlen (topscorer van de Nederlandse competitie aller tijden) en Van Beveren (destijds gezien als één van de beste keepers in de wereld) zo een verdere interlandcarrière.


[bewerk] Foppe de Haan & Jong Oranje
Coach Foppe de Haan maakte in 2007 Jong Oranje voor het tweede jaar achter elkaar Europees Kampioen. De oud-trainer van SC Heerenveen verkoos hiervoor te spelen met een 4-4-2 opstelling, in plaats van met het door Cruijff geprefereerde 4-3-3. Terwijl de jonge voetballers en hun coach van verschillende kanten lof werd toegezwaaid, toonde Johan Cruijff zich schijnbaar als enige publiekelijk kritisch. Op (inmiddels ex-)televisiezender Tien zei Cruijff te vinden dat het team het dan wel 'vrij goed gedaan' had, maar over De Haan en zijn gekozen systeem was hij minder te spreken. Ook in de week naar aanloop van de finale al. "Het Nederlands voetbal speel je op een bepaalde manier, omdat we nu eenmaal zo denken. Maar je kunt praten tot je een ons weegt. Als je het niet ziet en niet begrijpt, heeft het weinig zin," volgens Cruijff. De Haan reageerde door te zeggen dat 'je wel altijd naar Cruijff moet luisteren, maar dat hij niet altijd gelijk heeft'.

Cruijff sneerde in zijn column in De Telegraaf vervolgens na richting De Haan en zijn 4-4-2. De eeuwige nummer veertien zei er 'graag naar te kijken' maar dat het 'niet verfijnd is en tactisch niet hoogstaand.' Dat De Haan de mening verkondigde dat 4-3-3 in het huidige voetbal niet meer noodzakelijk het beste systeem was, viel bij Cruijff ook slecht: "Dit soort uitspraken kunnen enorm schadelijk zijn voor het Nederlands voetbal. Omdat iets in twijfel wordt getrokken dat je levensader is. Onze manier van voetballen, waarin we proberen onderscheidend ten opzichte van de anderen te zijn." Cruijff stelde in De Telegraaf dat het 4-3-3-systeem 'gewoon bij Nederland hoort.' Vervolgens deelde hij nog een persoonlijke steek uit aan De Haan. Cruijff: "Speel je goed 4-3-3, dan ben je in staat om elke vijf à zes meter een extra linie te creëren. Maar daar is wel knowhow voor nodig. Helaas is dat voor veel coaches te hoog gegrepen, dus vallen ze dan meestal terug op het 4-4-2 systeem."


[bewerk] Nevencarrière
In zijn functie als voetbalanalist werkt Johan Cruijff voor het televisieprogramma Studio Sport van de NOS. Volgens tijdschrift Quote vangt de oud-voetballer voor zijn analyses bij de NOS 1 miljoen euro per jaar. Hij is tevens columnist van De Telegraaf, al is Jaap de Groot hier zijn ghostwriter. Tussen februari 2005 en december 2007 was Cruijff columnist van het voetbalmaandblad Nummer 14, waar Bert Nederlof fungeerde als ghostwriter.


[bewerk] Uitspraken
Zie Cruijffiaans voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Cruijff is in Nederland tevens beroemd geworden vanwege zijn uitspraken, meestal oneliners die het midden houden tussen een briljant inzicht en een open deur; ook zijn zijn anakoloeten bekend: zinnen die niet goed lopen (en die trouwens iedereen wel bezigt). Ook in Spanje is hij beroemd geworden om zijn uitspraken, zoals En un momento dado (een letterlijke vertaling van op een gegeven moment, terwijl in het Spaans dado in deze context alleen bij goddelijke interventie gebruikt wordt). Men spreekt wel eens van Cruijffiaans taalgebruik.

De term en un momento dado werd gebruikt voor een documentaire over Cruijffs leven uit 2004, genaamd Johan Cruijff - En Un Momento Dado.


[bewerk] Johan Cruyff Institute for Sport Studies-instellingen
Johan Cruyff Institute for Sport Studies leidt wereldwijd sporters op, zodat zij een vooraanstaande positie in de maatschappij bereiken en de belangen van de sportwereld en de samenleving dienen.

“In mijn ervaring bezitten sporters een aantal specifieke kwaliteiten. Ze zijn bijvoorbeeld betrokken en prestatie- en doelgericht. Met dergelijke kwaliteiten en de juiste opleiding, kunnen zij succesvolle professionals worden in de wereld van het sportmanagement. Niemand kan de belangen van de sport en de samenleving beter dienen dan iemand die met hart en ziel aan sport is toegewijd.” - Johan Cruijff




Johan Cruyff College, een MBO-opleiding Marketing Communicatie. gelegen in Amsterdam Zuid-Oost in het ROCvA en in nog meer steden in Nederland waaronder ook eentje in Roosendaal
Johan Cruyff University, een HEAO-opleiding voor topsporters, door hem opgericht in samenwerking met de Hogeschool van Amsterdam.
Johan Cruyff Welfare Foundation, opgericht in 1997, een managementopleiding voor gehandicapte sporters.
Johan Cruijff is oprichter van de Johan Cruyff Foundation die o.a. Cruyff Courts realiseren.
Johan Cruyff Institute for Sport Studies biedt de International Master of Sport Management voor (voormalig) topsporters, coaches/trainers en mensen met een passie voor sport. Naast deze masteropleiding leveren wij ook seminars, workshops en cursussen op het gebied van sportmanagement zoals bijvoorbeeld een workshop Effectieve Communicatie, Personal Assessment, Mediatraining, Sport & Voeding.

[bewerk] Prijzen
In 2004 eindigde hij op de zesde plaats in de verkiezing van De grootste Nederlander.

Op 9 december 2005 was Cruijff een van de eerste ontvangers van de Fanny Blankers-Koen Trofee. De in dat jaar voor het eerst uitgereikte sportprijs werd door de voorzitter van NOC*NSF Erica Terpstra in de Oval Lingotto te Turijn uitgereikt. Cruijff was daarbij niet aanwezig, hij had namelijk diezelfde dag een rol in de loting van het Wereldkampioenschap voetbal 2006 in Leipzig. Kunstrijdster Sjoukje Dijkstra, roeier Nico Rienks, judoka Anton Geesink en schaatser Ard Schenk ontvingen de trofee wel in Turijn.


[bewerk] Imitaties
Vanwege het specifieke stemgeluid van Cruijff zijn er nogal wat mensen die hem imiteren. Hieronder een selectie:

René van den Berg, presentator bij RTV Utrecht
Edwin Evers, radiopresentator
Viggo Waas, cabaretier
Rinie van den Elzen, stemkunstenaar (o.a. bij De Wereld Draait Door)
Jochem Myjer, cabaretier

[bewerk] Canon van Amsterdam
Nummer 14 is venster nummer 47 van de Canon van Amsterdam.

[bewerk] Trivia
Cruijff speelde bijna altijd met het rugnummer 14. In april 2007 werd, ter gelegenheid van diens 60e verjaardag, bekend gemaakt dat Ajax vanaf het seizoen 2007-2008 nooit meer met het nummer 14 zal spelen.
Naar verluidt rookte Cruijff (minstens) 20 sigaretten per dag, totdat hij in het voorjaar van 1991 een hartaanval kreeg. Hij onderging daarna een bypassoperatie en stopte met roken.
Sinds 1996 wordt aan de winnaar van de traditionele openingswedstrijd van het voetbalseizoen tussen de landskampioen en de bekerwinnaar de Johan Cruijff-schaal uitgereikt. Deze kwam in de plaats van de Supercup.
De achternaam Cruijff wordt officieel met een ij geschreven. In veel vreemde talen, zoals Engels, Spaans en Frans, komt de combinatie uijff zeer vreemd over en is zij moeilijk uitspreekbaar. Daarom wordt de naam in het buitenland vaak geïnternationaliseerd tot Johan Cruyff, met een y, maar ook zijn column in De Telegraaf schrijft hij onder laatstgenoemde naam. De uitspraak in het Spaans van zijn naam klinkt voor Nederlandstaligen ongeveer als kroeief met de tweeklank van het Franse woord oui.
Johan Cruijff eindigde in 2005 op nr. 6 als De grootste Nederlander.

[bewerk] Statistieken
Officiële wedstrijden + doelpunten
Seizoen Club Competitie Beker Europa Cup Oranje
W D W D W D W D
1964/65 Ajax 10 4 0 0 0 0 0 0
1965/66 Ajax 19 16 4 9 0 0 0 0
1966/67 Ajax 30 33 5 5 6 3 2 1
1967/68 Ajax 33 25 5 6 2 1 4 1
1968/69 Ajax 29 24 3 3 10 6 1 1
1969/70 Ajax 33 23 5 6 8 4 3 0
1970/71 Ajax 25 21 6 5 6 1 2 4
1971/72 Ajax 32 25 4 3 9 5 5 6
1972/73 Ajax 26 16 0 0 6 3 4 4
1973/74 Ajax 2 3 0 0 0 0 0 0
FC Barcelona 26 16 12 8 0 0 14 8
1974/75 FC Barcelona 30 7 12 7 8 0 3 5
1975/76 FC Barcelona 29 6 10 3 9 2 5 1
1976/77 FC Barcelona 30 14 9 6 7 5 3 2
1977/78 FC Barcelona 28 5 7 1 10 5 2 0
1979 Los Angeles Aztecs 27 14 0 0 0 0 0 0
1980 Washington Diplomats 27 10 0 0 0 0 0 0
1980/81 Levante 10 2 0 0 0 0 0 0
Washington Diplomats 5 2 0 0 0 0 0 0
1981/82 Ajax 15 7 1 0 0 0 0 0
1982/83 Ajax 21 7 7 2 2 0 0 0
1983/84 Feyenoord 33 11 7 1 4 1 0 0
Totaal

­




­

bron:wikipedia

boeiend :/
 
Waar is RvR??
Uitspraak van verwijderd op woensdag 3 december 2008 om 15:40:
[bewerk]Stephang
 
Uitspraak van Vlaco op woensdag 3 december 2008 om 21:20:
Joop Gall was beter !!!stephan!!!, maar die heb jij helaas nooit zien spelen.

:gaap:
 
Bester voetballer??

Faas Wilkes :respect: