Ik wil niet lullig doen, maar je mag verdorie blij zijn dat je je beide ouders nog hebt. Ik doe het al 16 jaar zonder mijn vader en je hoort mij ook niet klagen. En in plaats van op je ouders te vitten, probeer eens te begrijpen dat ze het beste met je voor hebben. Maar goed, door al je levenservaring hoef je niets meer van je ouders te accepteren toch???
btw niet kwaad bedoeld hoor, maar mensen met 2 ouders moeten gewoon niet zeiken, er zijn mensen die met minder moeten doen of soms zelfs met niets. En ik begrijp ook wel dat je je nu gefrustreerd voelt om een kwestie met je ouders, maar denk eerst na voordat je dit soort posts doet, het kan sommige mensen kwetsen. Mij in ieder geval wel. Ik wou dat ik twee ouders had die me het bloed onder mijn nagels vandaan konden halen...
btw niet kwaad bedoeld hoor, maar mensen met 2 ouders moeten gewoon niet zeiken, er zijn mensen die met minder moeten doen of soms zelfs met niets. En ik begrijp ook wel dat je je nu gefrustreerd voelt om een kwestie met je ouders, maar denk eerst na voordat je dit soort posts doet, het kan sommige mensen kwetsen. Mij in ieder geval wel. Ik wou dat ik twee ouders had die me het bloed onder mijn nagels vandaan konden halen...
Er zijn al veel topics geweest over rampzalige ouders.
Misschien dat Bouncing-Boy ze eens moet teruglezen?
Ik ben ook ouder en een ouder en ik kan je oprecht vertellen dat dat een van de zwaarste,ondankbaarste,verdrietigste,moeilijkste,ontroerendste taak is die er bestaat.
Er is geen dag voor mij dat ik geen zorgen heb over een van mijn kinderen.
En dat varieert van toekomst/scholing/baan/relaties/drugs/financien/agressieve buitenwereld en gezondheid.
Daarnaast zitten de kinderen zowel als een ouder ook nog eens vast aan het natuurlijke proces dat losmaken heet en dat verloopt moeizaam,al ben je als ouder nog zo cool.
Ik hou zielsveel van mijn kinderen,maar af en toe en momenteel meer toe dan af,wens ik ze ook op een andere planeet en denk ik heel verdrietig dat als ik alles over zou kunnen doen,ik nooit geen kinderen meer zou willen.
En alleen dat besef doet al gruwelijk veel pijn.
Want het komt voort uit machteloosheid.
Als ouder zet je geen kind op de wereld om het zoveel mogelijk moeilijk te maken en hun leven te verzieken.
(tenminste het overgrote deel niet)
Alleen blijft het ook hier weer een kwestie van geven en nemen/geduld en begrip/liefde en vooral willen!!
Misschien dat Bouncing-Boy ze eens moet teruglezen?
Ik ben ook ouder en een ouder en ik kan je oprecht vertellen dat dat een van de zwaarste,ondankbaarste,verdrietigste,moeilijkste,ontroerendste taak is die er bestaat.
Er is geen dag voor mij dat ik geen zorgen heb over een van mijn kinderen.
En dat varieert van toekomst/scholing/baan/relaties/drugs/financien/agressieve buitenwereld en gezondheid.
Daarnaast zitten de kinderen zowel als een ouder ook nog eens vast aan het natuurlijke proces dat losmaken heet en dat verloopt moeizaam,al ben je als ouder nog zo cool.
Ik hou zielsveel van mijn kinderen,maar af en toe en momenteel meer toe dan af,wens ik ze ook op een andere planeet en denk ik heel verdrietig dat als ik alles over zou kunnen doen,ik nooit geen kinderen meer zou willen.
En alleen dat besef doet al gruwelijk veel pijn.
Want het komt voort uit machteloosheid.
Als ouder zet je geen kind op de wereld om het zoveel mogelijk moeilijk te maken en hun leven te verzieken.
(tenminste het overgrote deel niet)
Alleen blijft het ook hier weer een kwestie van geven en nemen/geduld en begrip/liefde en vooral willen!!
uhm hallo hold on!!!!!!.....ik heb voor de rest geen hekel aan ze......ze halen gewoon af en toe het bloed onder me nagels vandaan, jullie vatten het mischien iets te serieus op en ik moest het gewoon ff kwijt
(ps ik ben nooit serieus vandaar, voor de rest zijn me ouders schatjes hoor )
(ps ik ben nooit serieus vandaar, voor de rest zijn me ouders schatjes hoor )
laatste aanpassing
Heb me vader en moeder ook echt wel eens gehaat in de pubertijd. Dat is nou eenmaal een periode in je leven. Nu hou ik superveel van ze en zal altijd respect voor ze hebben. Maar toen luisterde ik ook eg nie naar praatjes als, heb respect etc. Dat is gewoon de leeftijd denk ik. Maar ik kan me voorstellen dat als je maar 1 ouder hebt, dat het dan veel meer waard is en dat je die periode een beetje overslaat.