Nou kmoet zeggen, t valt me niet mee hier. Maar ben dan ook al 2 dagen zoooo moe, dat daardoor de emoties niet meewerken. tAfscheid opzich ging goed. Wel weinig geslapen zondag op maandag, omdat Jose graag nog een rondje wilde fietsen haha.. Dus maandag 5 uur de wekker, das niet fijn. Afscheid mamsie ging wel. Ze heeft ons afgezet zodat t niet te moeilijk zou zijn. Jose zei later dat ie dacht dat mn mams huilde, maar miss. een traantje, maar huilen kan ik me niet voorstellen. Dan nog 1,5 uur vertraging, terwijl ik al in t vliegtuig zat en de slurf er ook al af was. Wetend dat Jose op t vliegveld was. Maar ja. Uiteindelijk in Spanje met de metro naar huis. Echt te moe voor woorden. sMiddags tijdens tv kijken met de kids in slaap gevallen
. En savonds ook nog ns een verjaardag van de beste vriend van Jose. Nou je kon me wegslepen. Was wel gezellig trouwens!!! Vanmorgen t nieuws gehoord dat ik hard kan snurken whaha.. En dat ik dus vannacht een paar keer geslagen ben omdat meneer niet kon slapen, en dat ik m woest aankeek, van 'wat moet dat' en weer heerlijk verder sliep. Vanmorgen echt té kleine oogjes (altijd leuke opmerkingen krijg je dan). Vandaag vier vazen/kannen van Emilia kapot gemaakt, waarvan er eentje van haar oma was. Dan denk je echt, ik ga gewoon weer terug naar Nederland... Nou t kan allemaal niet meer stuk zoals je hoort
.
Ach gelukkig heb ik een lief vriendje, die me heerlijk uitlacht als ik m t vazenverhaal vertel. En niet eens bedenkt dat ik dood had kunnen zijn, of op zn minst een leuke hoofdwond als ze op mn hoofd terecht waren gekomen (twas mn arm). En nu ben ik zo moe, dat ik lekker mn bedje induik!!! Kijken of t lukt om Remi in slaap te vallen
Met jou alles lekker???
Dikke knuffel!!!