See me!
What do you see nurses, what do you see
What are you thinking you're looking at me
A crabby old man, not very wise
Uncertain of habit, with faraway eyes
Who dribbles his food and makes no reply
When you say in al loud voice "i wish you'd try!"
Who smeems not to notice the things that you do
And forever is losing, his wallet or shoe
Who, resisting or not, lets you do as you will
With bathing and feeding, the long day to fill
Is that what you're thinking, is that what you see
Then open your eyes nurse, you're not looking at me!
I'll tell you who i am as i sit here to still
As i do at your bidding, as i eat as your will
I'm a small child of ten, with a father and mother
Brothers and sisters, who love one another
A young boy of sixteen, with wings on his feet
Dreaming that soon now a lover he'll meet
A bride soon at twenty, my heart gives a leap
Remembering the vows that i promised to keep
At twenty-vife now, i have young on my own
Who need mee te guide an secure a happy home
A man of thirty, my young now grown fast
Bound to easch other with ties that should last
At forty my sons have grown and are gone
But my wife's beside me tot see i don't mourn
At fifty once more, babies play around my knee
Again we know children, my loved one and me
Dark days are upon me, my wife is dead
I look at the future, i shudder with dread
For my young are all rearing young of there own
And i think of the years and the love that i've known
I'm now and old man, and nature is cruel
This jets to make old age look like a fool
The body, it crumbles, grace and vigor depart
There now is a stone, where i once had a heart
But insides this old carcas a young boy still dwells
And now and aganin my batterd heart swells
I remeber the joys, i remember the pain
Ans i'm loving and living life over again
I think of the years, al too few, gone too fast
And accept the stark fact, that nothing can last
So open your eyes, nurses, open and see
Not a crabby old man, look closer, SEE ME!
What do you see nurses, what do you see
What are you thinking you're looking at me
A crabby old man, not very wise
Uncertain of habit, with faraway eyes
Who dribbles his food and makes no reply
When you say in al loud voice "i wish you'd try!"
Who smeems not to notice the things that you do
And forever is losing, his wallet or shoe
Who, resisting or not, lets you do as you will
With bathing and feeding, the long day to fill
Is that what you're thinking, is that what you see
Then open your eyes nurse, you're not looking at me!
I'll tell you who i am as i sit here to still
As i do at your bidding, as i eat as your will
I'm a small child of ten, with a father and mother
Brothers and sisters, who love one another
A young boy of sixteen, with wings on his feet
Dreaming that soon now a lover he'll meet
A bride soon at twenty, my heart gives a leap
Remembering the vows that i promised to keep
At twenty-vife now, i have young on my own
Who need mee te guide an secure a happy home
A man of thirty, my young now grown fast
Bound to easch other with ties that should last
At forty my sons have grown and are gone
But my wife's beside me tot see i don't mourn
At fifty once more, babies play around my knee
Again we know children, my loved one and me
Dark days are upon me, my wife is dead
I look at the future, i shudder with dread
For my young are all rearing young of there own
And i think of the years and the love that i've known
I'm now and old man, and nature is cruel
This jets to make old age look like a fool
The body, it crumbles, grace and vigor depart
There now is a stone, where i once had a heart
But insides this old carcas a young boy still dwells
And now and aganin my batterd heart swells
I remeber the joys, i remember the pain
Ans i'm loving and living life over again
I think of the years, al too few, gone too fast
And accept the stark fact, that nothing can last
So open your eyes, nurses, open and see
Not a crabby old man, look closer, SEE ME!
Denk er allemaal maar eens over na
laatste aanpassing
ik vind het eigenlijk helemaal niet zo zwaar.
Zwaar is een groot woord, maar net als jij werkt met licht verstandelijk gehandicapten daar kun je tenminste nog contact mee krijgen en soms een beetje waardering krijgen...
Maar op lager niveau kun je niet met ze praten, niet echt in contact komen en iets van ze terug krijgen (niet dat je dat verwacht) ,maar soms is dat wel eens goed als je dat krijgt, maar voor de rest echt super hor daar niet van, je bouwt gewoon echt een band met die mensen op en je gaat echt van ze houden!
Uitspraak van Thunderboefje op donderdag 13 oktober 2005 om 17:18:Geweldig is dat he
Ken het dan weer onverwachts een kus en een knuffel, je krijgt echt een band met die mensen echt super!
ja het is echt leuk ik kom dan daar ook niet meer weg het eerste uur dan moet de begeleidster hun bij me weg trekken en ze weer aan het werk zetten ze deden alles voor me en zijn echt schatjes er is er een die eerst altijd zij van ga jij maar weg je mag niet komen en later toen ik daar weg was (ander werk) kam ik er weer en toen zij hij van blijf je de heledag dan sturen we de baas naar huis en jij mag niet meer weg. echt super
werk op dit moment op een VIC unit (very intensive care)
daar wonen de moeilijkste "gevallen"
zijn tussen de 18 en 40 jaar en hebben een middelmatige verstandelijke handicap
daarnaast hebben ze ook bijna allemaal een stoornis in het autistisch spectrum en nog een andere gedragsstoornis, bijvoorbeeld extreem automutilerend gedrag of agressief gedrag naar andere cliënten en leiding
wel leuk werk voor een tijdje, maar zou het niet willen blijven doen
als ik een goede baan kan krijgen als verpleegkudige in het ziekenhuis dan neem ik die
daar wonen de moeilijkste "gevallen"
zijn tussen de 18 en 40 jaar en hebben een middelmatige verstandelijke handicap
daarnaast hebben ze ook bijna allemaal een stoornis in het autistisch spectrum en nog een andere gedragsstoornis, bijvoorbeeld extreem automutilerend gedrag of agressief gedrag naar andere cliënten en leiding
wel leuk werk voor een tijdje, maar zou het niet willen blijven doen
als ik een goede baan kan krijgen als verpleegkudige in het ziekenhuis dan neem ik die
zijn tussen de 18 en 40 jaar en hebben een middelmatige verstandelijke handicap
daarnaast hebben ze ook bijna allemaal een stoornis in het autistisch spectrum en nog een andere gedragsstoornis, bijvoorbeeld extreem automutilerend gedrag of agressief gedrag naar andere cliënten en leiding
daarnaast hebben ze ook bijna allemaal een stoornis in het autistisch spectrum en nog een andere gedragsstoornis, bijvoorbeeld extreem automutilerend gedrag of agressief gedrag naar andere cliënten en leiding
Heb precies hetzelfde alleen dan op een dagactiviteiten centrum.
Uitspraak van Thunderboefje op zondag 23 oktober 2005 om 16:00:eetactiviteiten, themagerichte activiteiten, zwemmen, sport & spel, therapie, wandelen, paardrijden, muziek, snoezelen, individuele gerichte activiteiten, met ontwikkelings materiaal...
Uitspraak van verwijderd op zondag 23 oktober 2005 om 16:08:Zwemmen, wandelen, huifbed, zintact (ruiken,voelen, proeven, horen, zien), belevingsgericht, sport (heel anders dan je verwacht), thema, muziek enz enz
doe ik ook allemaal
Uitspraak van Thunderboefje op zondag 23 oktober 2005 om 16:13:En doe je het met plezier allemaal?
Ja echt wel... Vind het super leuk!!!!
Uitspraak van Miss magda op zondag 23 oktober 2005 om 16:18:eetactiviteiten, themagerichte activiteiten, zwemmen, sport & spel, therapie, wandelen, paardrijden, muziek, snoezelen, individuele gerichte activiteiten, met ontwikkelings materiaal...
Uitspraak van JLaDY op zondag 23 oktober 2005 om 16:08:
Zwemmen, wandelen, huifbed, zintact (ruiken,voelen, proeven, horen, zien), belevingsgericht, sport (heel anders dan je verwacht), thema, muziek enz enz
doe ik ook allemaal
ik ook
ik werk met meervoudig complex gehandicapten, verstandelijk 0- hooguit 3 jaar. is best pittig omdat je alles wat ze hebben maar door moet hebben, en dat kun je alleen zien aan hun gedrag en hoe ze zijn... werk op een woongroep dus ik moet ze uit bed halen, eten geven, douchen, in bed stoppen. dus ik doe meer zorg geven aan de mensen
Uitspraak van verwijderd op zondag 23 oktober 2005 om 16:23:Uitspraak van Thunderboefje aka Buikjes Terrorist op zondag 23 oktober 2005 om 16:13:
En doe je het met plezier allemaal?
Ja echt wel... Vind het super leuk!!!!
Je moet dit ook leuk werk vinden, anders straal je dat ook uit naar je clienten.... Ik hoor zo vaak dat mensen zeggen dat ze dit werk doen omdat ze dan kunnen helpen, deze mensen altijd zo vrolijk en ongedwongen zijn en je er zoveel voor terugkrijgt.... En dat valt vaak tegen! Vind ik persoonlijk ook niet het goee uitgangspunt.
Maar ik doe t ook al jaren met nog steeds veel plezier hoor...
Je moet dit ook leuk werk vinden, anders straal je dat ook uit naar je clienten.... Ik hoor zo vaak dat mensen zeggen dat ze dit werk doen omdat ze dan kunnen helpen, deze mensen altijd zo vrolijk en ongedwongen zijn en je er zoveel voor terugkrijgt..
Vind ik ook zoooooooooooooooooooooo dom, veel mensen denken bij gehandicapten aan mensen met syndroom van down! Ja vanaf de buitenkant zien ze er lief uit, maar zijn ook een stel eigenwijzen mongolen
En tjsah, mijn cliënten zijn toch heeeeel anders...
Je haalt je voldoening uit echt hele kleine dingen, daar doe je het echt voor! Je moet ze al ontzettend goed kennen wil je dingen kunnen zien bij hun... Vind het ook een uitdaging om steeds op zoek te moeten gaan wat er nou is, wat ze bedoelen, wat ze duidelijk willen maken.
Ik heb ook ongeveer een jaar gewerkt met gehandicapten.
Ik had een groep van het laagste 'niveau' wat daar dan was.
Mensen van ongeveer 35 met het verstand van een baby van 6mnd.
Heel erg moelijk, omdat je echt heel weinig 'terug krijgt'.
Contact maken lukte ook heel erg moelijk, maar toch zag je soms een lach of had je oogcontact.
Dat maakte het wel erg dankbaar werk.
Toch vind ik het persoonlijk leuker om met een hoger niveau groep te werken.
Ik had een groep van het laagste 'niveau' wat daar dan was.
Mensen van ongeveer 35 met het verstand van een baby van 6mnd.
Heel erg moelijk, omdat je echt heel weinig 'terug krijgt'.
Contact maken lukte ook heel erg moelijk, maar toch zag je soms een lach of had je oogcontact.
Dat maakte het wel erg dankbaar werk.
Toch vind ik het persoonlijk leuker om met een hoger niveau groep te werken.
Vind het ook een uitdaging om steeds op zoek te moeten gaan wat er nou is, wat ze bedoelen, wat ze duidelijk willen maken
Idd vind ik dus ook, de uitdagingen blijven.
Heel erg moelijk, omdat je echt heel weinig 'terug krijgt'.
Contact maken lukte ook heel erg moelijk, maar toch zag je soms een lach of had je oogcontact.
Dat maakte het wel erg dankbaar werk.
Contact maken lukte ook heel erg moelijk, maar toch zag je soms een lach of had je oogcontact.
Dat maakte het wel erg dankbaar werk.
Zeker weten!
Ik werk als verpleegkundige met zeer erntig meervoudig gehandicapte jongeren! Een geweldige baan!
Deze mensen zijn zo puur en zuiver! Op hun eerste indruk bepalen ze al of ze je aardig vinden ja of nee en daar kan je het dan mee doen!
Als je hun taal leert spreken en hun communicatie leert begrijpen dan kan je zoveel van deze doelgroep leren!
De kunst is nu juist om naar de mogelijkheden te kijken ipv de beperkingen!
Wat is er zwaar aan? Niks eigenlijk! De dankbaarheid die je van de clienten terugkrijgt maakt dat je vergeet dat je aan het werk bent! Het is een roeping maar wel een hele hele mooie!
Deze mensen zijn zo puur en zuiver! Op hun eerste indruk bepalen ze al of ze je aardig vinden ja of nee en daar kan je het dan mee doen!
Als je hun taal leert spreken en hun communicatie leert begrijpen dan kan je zoveel van deze doelgroep leren!
De kunst is nu juist om naar de mogelijkheden te kijken ipv de beperkingen!
Wat is er zwaar aan? Niks eigenlijk! De dankbaarheid die je van de clienten terugkrijgt maakt dat je vergeet dat je aan het werk bent! Het is een roeping maar wel een hele hele mooie!