Dimitri Vegas & Like Mike - Bringing The World The Madness

DV & LM
Waar wij Martin Garrix hebben, zo hebben ze in België "Dimitri Vegas & Like Mike". De Griekse adonissen Dimitri & Michael Thivaios brengen al een aantal jaren menig EDM-liefhebber (vooral de dames natuurlijk) het hoofd op hol. Ze zijn niet voor niets de 2 ambassadeurs van het Tomorrowland Festival in België. Afgelopen jaar stonden zij toch maar mooi tussen Armin van Buuren en Hardwell op plaats 2 van de beruchte DJ-Mag top100. Ondanks dat ze al een aantal jaren druk doende zijn binnen het muziekwereldje, kwam de grote doorbraak pas in 2013, toen ze tijdens de '2013 International Dance Music Awards' de felbegeerde 'Breakthrough DJ'-award in ontvangst mochten nemen. 2013 en 2014 waren duidelijk hun jaren.. "Mammoth", "Turn it Up", "Ocarina", "Chattahoochee", "Project T Remix", "Stampede" en "Eat Sleep Rave Repeat", het is zomaar een greep aan singles èn remixen waarmee de heren succes boekten de afgelopen jaren. Lang niet alles zal tot de verbeelding spreken, maar 1 ding mag toch wel geconcludeerd worden. De heren maken er graag een gekkenhuis van als ze de kans krijgen. Zo ook 19 December 2014 in Antwerpen, toen de heren in een afgeladen Sportpaleis de start van hun "Bringing the World the Madness"-tour inluidden. Vanaf de eerste tot de laatste klanken ging een uitzinnig publiek los.

Van het gelijknamige concert is natuurlijk ook een mix-cd uitgebracht net als bij hun vorige concert "Bringing Home the Madness" van december 2013. Alleen dit keer hebben de heren hun stijl verdeeld over 2 schijfjes. Een party "Mainstage"-cd en een wat chillere "Afterhours"-mix om nog wat na te genieten. Beide cd's staan vol met de grootste hits, al dan niet flink gekortwiekt en flink verbouwd door de heren. Alles voor het goede doel om jullie aan het dansen te krijgen en te houden. Veel bekende deuntjes, mash-ups, remixen en melodielijntjes om de sfeer erin te houden.

The Mainstage
Natuurlijk starten ze cd-1 met de Martin Garrix Remix van hun grootste hit van het afgelopen jaar: "Project T" gemixt met Alesso's "Heroes". Daarna volgen nog een aantal vocale plaatjes, waaronder "Ecco", "Stay the Night", "Prayer in C (Stefan Dabruck Remix)" en "Summer" welke onderbroken worden door de energiekere "Dagga", "Like That", "Superwave" en "Bounce Generation". Zo golft de cd op en neer tussen knallen en eventjes zwijmelen bij een vocale break. Natuurlijk kan het Tomorrowland Anthem van 2014 niet ontbreken aangezien zij de achterliggende steun en toeverlaat zijn voor de heren. En even verderop vinden we nog een verwijzing, namelijk de gimmick op het bekende "Meet her at the Love Parade" van Da Hool, genaamd "Meet her at Tomorrowland". Een plaatje wat zowel een leuk oja-gevoel of juist een flinke afkeer teweeg kan brengen. Aangezien het maar een minuutje duurt en het 't feestgevoel zeker ten goede komt, zou ik me er niet teveel aan storen. De mix dendert namelijk voort met "Turn up the Speakers", "Bassline" en "Pyramids". Daarna even gas terug met "Another love" en hard meeschreeuwen met "Alive" en het bekende "A Sky full of Stars (Hardwell Remix)".

Opvallend is dat daar waar de meeste platen nauwelijks de 2 minuten halen "Watermät – Bullit" wel ruim 4 minuten speeltijd krijgt, zij het in combinatie met het opzwepende "Louder". Een andere plaat die het altijd goed blijft doen is "Insomnia" van Faithless. De hoofdmelodie is vakkundig gemixt met "We control the Sound". Een plaat die het ook altijd goed doet is "Freaks have more Fun" met zijn humoristische tekst en een energieke flow. Past goed in het rijtje stuiterplaten die de revue al zijn gepasseerd. Na "Cowbell" komen we de volgende mash-ups alweer tegen. "Pompei/Flamme" zorgt weer voor de nodige schorre keeltjes en handjes in de lucht. En met "Ping Pong/Tremor" gaat het spreekwoordelijke dak eraf. Zeker als ook nog "Lovers on the Sun" erdoor komt. Een heerlijk stukje 'feel good' wat herinnert aan een avondje dansen tijdens die zwoele zomernachten 't afgelopen jaar. De heren zetten nog een tandje bij en racen naar het einde van hun mix. Via 2 versies van hun hit "Mammoth" waarvan de Coone Remix even alle stoppen laat springen, komen we bij de afsluiter "Five Hours"van Deorro. Helaas is dit toch wel een anti-climax na het gestamp van Coone. Nee… Dat had veel beter gekund.

The Afterhours
Dan de tweede mix. De "Afterhours"-mix begint met het intro van de show uit Antwerpen. Dus dat belooft wat, zou je denken. Echter gaat deze mix een hele andere kant op dan de eerste cd. Een stuk rustiger en ingetogener met toch heerlijk herkenbare nummers, als het met steeldrums doorspekte "Ninetoes – Finder", de zwoele house van "Dansson & Marlon Hoffstadt – Shake That (Mark Knight Remix)", Oliver Heldens "Koala" en Dr Kucho's "Can't stop playing". Hier gaat je house-hartje toch wel langzaam sneller van kloppen. Zo blijkt dat Dimitri & Mike toch ook een andere sfeer kunnen creëren dan alleen maar 'handjes in de lucht en springen'. De heerlijke gitaarhouse van "Mistakes I've made" zorgt voor een nog meer ontspannen gevoel. Zonsondergang op het strand, drankje erbij.

De avond glijdt voorbij en met lekkere plaatjes als "Faded", "Okay" en "Bassline" komen de voetjes toch nog wel op de dansvloer. Dimitri & Mike wisselen de wat minder bekende nummers af met hits als "Bullit" en "Prayer in C", "This" en "Jack". Het lijkt erop dat de heren toch weer even willen pieken, maar schijn bedriegt. Het is net genoeg om iedereen weer even wakker te schudden tijdens deze afterparty. Dus als je nog niet op de dansvloer staat te wiegen, pak dan je meissie bij d'r hand, sleur haar de dansvloer op en playback zo fout mogelijk "Got a Feeling" terwijl je een nog fouter dansje erbij doet. Komt het helemaal goed! Ook de volgende plaat "A lot like Love" is zo'n lovely-feel-good track. De toetsaanslagen van Oliver Heldens maken het allemaal net wat spannender en dansbaarder. Dimitri & Mike draaien ondertussen zo 'smooth as silk' de ene na de andere über-chille plaat. Laat de drank rijkelijk vloeien, flirt met die dame naast je terwijl de tonen van "Pushin on" uit de speakers de ruimte vullen. Docter Dru, Lost Frequencies, Patrick Topping, Emma Louise en Faul & Wad Ad vs Pnau zijn zomaar een greep uit het arsenaal aan rustigere platen die iedereen wel een keer gehoord heeft. De heren zijn duidelijk aan het afbouwen, bijna sluitingstijd van de beachclub. Nog één drankje, nog even loungen tussen de zachte kussens, terwijl de laatste houseklanken van Mees Dierdorp langzaam verdwijnen in de nacht.

Verdict
Wat valt er nu eigenlijk te concluderen? Dimitri vegas & Like Mike hebben hier 2 mooie van elkaar verschillende mixjes geproduceerd. So wie so een feest der herkenning voor velen en zo nu en dan zit er nog een leuke ontdekking in de tracklist. Voor een EDM-mix is de eerste cd zeker geslaagd, zij het wat aan de korte kant. Maar het feestgevoel zit er goed in. De tweede mix, ook net een uurtje, beschrijft inderdaad dat ideale afterhours gevoel na een heftige dag of feest. Leuke plaatjes en remixen, maar niet zodanig dat je volledig uit je schoenen geblazen wordt van verbazing. Mix technisch is alles rete-strak gemixt, soms wel erg van de hak op de tak. Als er iets meer aandacht aan tracklengte was besteed, hadden sommige overgangen zeker beter geweest. Al met al een leuke dubbel-cd en zeker voor de mensen die bij het live-concert waren een mooie herinnering. Voor de andere EDM liefhebbers een leuke party-cd met de hitjes van nu.

Score: 73/100

www.dimitrivegasandlikemike.com
www.cloud9music.com