Het leven is zo mooi op een goed feest. De aankleding en line-up is geweldig, om maar te zwijgen over de lichten. Alles maar dan ook alles is perfect. Je voelt je goed, je beleeft elke beat intens, iedereen kijkt lief, overal staan mensen te knuffelen en je hebt de mooiste gesprekken met wildvreemden. Eigenlijk zijn het geen vreemden, ze zijn op dat moment je beste vriend, alles wil je met ze delen. En je danst de benen van je lijf, je kan ook niet stoppen met dansen, al zou je willen. In de breaks sta je nog te springen. Je armen zwaaien heen en weer.

Iedere keer weer kijk je er rond, je zoekt er goed, je kijkt, zoekt nog meer. Je favorieten breiden zicht uit. Je krijgt steeds meer kennis van de scene. Je weet wat je wil. En dan ineens zie je in de agenda een feest staan met meerdere gele sterren, een blauwe en een paarse. Meteen, zonder na te denken druk je erop. Alles, maar dan ook alles klopt. De naam, de line-up, de organisatie, de plek, de aankleding. Dit wordt 'm, hier ga je je stekker verliezen.

7:00 uur. Een veel te vrolijk deuntje klinkt in mijn kamer.
AAGH nu al weer ochtend? Ondanks dat ik al jaren lang om 7 uur op mag staan kan ik er nog steeds niet aan wennen.
1 keertje snooze dan...
7:10 bah echt geen zin… nog 1 keer...

Mannen en vrouwen, ze kunnen niet met en ze kunnen niet zonder elkaar. Het is raar maar waar. We hebben elkaar nodig. Zonder elkaar overleven we niet. En dus moeten we heftig aan het daten opzoek naar de ware. En dan moeten wij ons ook nog aan regels houden ook nog. Belachelijk!

Laat je blik bedenkelijk betrekken, inhaleer diep de koude buitenlucht, voel je borstkas opzwellen, je schouders verkrampen, je spieren spannen zich aan in de aanloop naar de gedwongen verlossing nog even en het mag, niet alleen jij, maar hij, en zij, en alles om je heen zal volgezogen zijn met dezelfde ledige lucht, enkele momenten verwijderd van de transformatie van ontastbare stilte naar het oorverdovende, wakker schuddende, protesterende, grijpbare en, mits gemeend, indrukwekkende lawaai van de schreeuw voor cultuur van Partyflock.

Plotseling hadden we een hamster. Mijn vriendin kreeg een hamster van een collega mee naar huis. De hamster kon niet goed met zijn vorige kooigenoot overweg, dus kreeg zij de probleemhamster, voordat hij zijn soortgenoot nog meer letsel zou toebrengen. Okki, noemde mijn vriendin hem liefdevol.

Naar zeggen ben je alcoholverslaafd als je minimaal twee glazen per dag drinkt en dat zeven dagen per week. In mijn wereldje is dat weinig…

Voel je dat? Dat geweldige gevoel van aankomende ontlading, die sidderende sensatie van aanstaande verlossing? Zaterdag en zondag breken als zinderende stralen zonlicht door het wolkendek van werkdagen, verzwaard door vloeibare verantwoordelijkheden en gemobiliseerd door de wind van werk tot een plensregen van plichten. De wijzers zetten kleine stapjes, maar bereiken nu elk moment dat punt waarop de aandacht verslapt mag worden, waarop het concentratievermogen tot een dieptepunt mag dalen en de verbeelding de regie mag overnemen: het is bijna weekend.

'I swear that if I hear anyone calling us Holland instead of the Netherlands, I’ll kill him!' ~ Angry Dutch on calling the Netherlands Holland

Zaterdag avond, ik wandel naar de kroeg om met vrienden een paar pilsjes te pakken en vanuit daar later met de taxi door naar een discotheek op ongeveer 15 km van huis.
De hele avond heel gezellig, beetje zeuren met iedereen en met z'n allen lekker aan de pimpel.

Ondanks dat DJ, producer en label eigenaar James Nidecker de laatste tijd vele uren in de studio doorbrengt, staat hij deze zomer ook nog op menig festival te draaien. Met zijn vette Tech-Minimal-House sound weet hij in ieder geval altijd het publiek flink los te laten gaan en mag daarom dit jaar o.a. tijdens MysteryLand in de Nachtlab bunker zeker niet ontbreken.

O, hoe schril het contrast tussen de luiaard en de mens! Maakt de typische mens zich momenteel druk over kabinetsvormingen, olievlekken, voetbalwedstrijden kijken (of het afkicken daarvan), geldzaken, crises, mensenrechten, honger en armoede, de luiaard hangt momenteel – al dan niet slapend, maar immer glimlachend – ondersteboven aan zijn tak

Vermoeid loop ik richting de metro en bereid ik me voor op een lekker avondje niks doen. Heerlijk onderuitgezakt op de bank liggen en met m’n laptop op schoot met een half oog naar de tv staren.
Morgen moet ik immers weer fit zijn, want dan wacht er weer een goed festivalletje.

Daar zit je dan in Zwitserland, zonder vrienden en gezellige leden van je favoriete studentenvereniging. Ook de vriendin heeft plaatsgemaakt voor een opblaasversie en de heerlijke ‘zachte G’ heeft zich vervangen voor een ‘ghr’ alsof je staat te gorgelen. Het uizicht is er wel beter op geworden: de hoogste bergen in Nederland liggen namelijk op de weg om het verkeer af te remmen, terwijl ze hier in volle glorie schitteren met mooie witte toppen.

17 Juni 2010: 20.23. Hier zit ik dan: diep grijnzend met een veel te grote diepvrieszak tegen mijn net gehechte en vooral verdoofde bovenkaak. Shady's Recovery zingt me toe door mijn speakers en ik heb op dit moment nog niks te klagen. Nu vind ik het nog grappig....

“We want more, we want more!” schreeuw je uit volle borst mee. Helaas, dit was de laatste. Zeer voldaan, afgepeigerd, chaotisch, uitgeleefd, maar nooit uitgefeest, struinen we met zijn allen ons betoverende territorium af. Wat zijn we toch een heerlijk zootje ongeregeld bij elkaar.

BAM BAM BAM Dit is hem! Dit liedje speelt nu al dagen in mijn hoofd, mijn voeten beginnen te bewegen, kippenvel verschijnt op mijn huid (heb ik het nu warm of koud? Mmm laat maar) ik gooi mijn hoofd naar achter en zie de lichten in de lucht dansen (AUW kut), wang kapot..

Een Acapella is een stuk zang, of tekst, ontdaan van elk ander geluid. Een Acapella op zich is niet meer dan één enkel element van een track. De belangrijkste elementen zijn weg. De beat, de melodie, claps, hi-hats, noem maar op. En het zijn juist deze elementen die de track kleur geven.

Duiven met één poot, duiven met twee poten. Duiven met witte veren, duiven helemaal grijs....Zoveel verschillende duiven.

Ik draai me weer om. De zon schijnt door een kiertje de kamer binnen. “Yes”, denk ik, “Het weer zit mee.” Ik draai me nog eens om. Vlinders in mijn buik. Ik voel excitement. Verder slapen kan ik nu wel vergeten. Toch heb ik geen zin om er al uit te gaan en blijf lekker liggen, met mijn ogen dicht, dagdromend over wat er komen gaat…

Ik zoek de ware, maar ik wil liefde voelen. Dat je nauwelijks kan ademhalen of eten. Ik wacht op een droomprins die me van m’n sokken vaagt, tegen de muur ramt en me te grazen neemt. Ik wil het sprookje, de opwinding, de romantiek. Diepe liefde vol passie. Maar waar vind je dat nu de dag? Ten midden van rampen in verre landen, moord en doodslag overal, financiële crisis en dan met name die van jezelf, in je eigen portemonnee. Single moeder in de jungle.....