| Naam | Steven van Lummel |
| Functie | 13 × MC |
| Geslacht | man |
| Geboortedatum | 1981 |
| Leeftijd | 42 – 43 |
| Herkomst | Nederland  |
| Links |    |
Biografie
'Ik zeg liever te weinig met veel woorden dan te veel met weinig tekst'
Steven van Lummel ('81) heeft geen visitekaartjes, simpelweg omdat alles wat hij doet niet op een kaartje past. Door, met zijn hart en verstand op de tong, steevast overal van zich te laten horen zorgde hij er onder andere voor dat er een skatepark (Sweatshop) kwam in zijn thuisbasis Den Haag. Als kunstenaar, afgestudeerd aan de KABK, was van Lummel 'artist in residence' in New York (2009) en Tokyo (2014) waar hij exposeerde met Absurd grote, absurdistische muurschilderingen.
Als zanger maakt hij deel uit van de illustere Italo-band Lippi Lippi en bij het Afrikaans georiënteerde dj-collectief Radio Noet-Noet neem hij de gedaante aan van Franstalige MC.
Hij richtte PIP op en creëerde zo een plek waar jong talent en creativiteit de ruimte kreeg om te werken en, eindelijk, een plek had waar je behoorlijk kwalitatief uit kon gaan. Het logische gevolg was dat hij ook vanuit de Haagse politiek om zijn input gevraagd werd en zo belande hij al snel met zijn lange lijf op plek 10 van de Haagse stadspartij.
Met hosten begon Steven uit pure noodzaak toen hij skateboardwedstrijden (HSU Cup) organiseerde en constateerde dat er toch iemand moest zijn die het zootje ongeregeld in goede banen kon leiden en hier en daar het publiek een flinke portie op kon jutten. De rol van host bleek hem te passen als een Italiaans maatpak en zo, zoals meestal in het leven van Steven, kwam van het een het ander.
Steeds vaker werd hij door bedrijven en organisaties gevraagd om events te presenteren en binnen 'no time' was hij voor een hoop festivals een vaste kracht. Zo staat Lowland's X-ray tent dit jaar voor de vierde keer onder zijn scherpe maar warme toezicht en is er op Dekmantel-events in middels sprake van een vertrouwd stemgeluid. Verder hoste hij, meestal main-stage, op onder andere Pitch, DGTL, Where the Wild Thing Are, Valhalla, Bungalup, Bungalente, Open Air, Welcome to the Future en Live on Stage.
Zijn karakteristieke stijl van hosten, die altijd op het ondersteunen van de artiest gericht is, ontwikkelde zich de laatste jaren vooral tijdens dj-sets van vrienden als Cinnaman, Job Jobse, de mannen van Dekmantel Soundsystem en niet te vergeten bloedbroeder Tom Trago, voor wie hij ook twee tracks in zong op zijn laatste album.
Sfeerbewust als Steven is weet hij haarfijn te peilen wat er nodig is om een avond naar een hoger plan te brengen. Soms met een opzwepende spraakwaterval aan absurdistische propaganda, dan weer met wat geil gefluisterde toverwoordjes die de temperatuur glibberend omhoog laat glijden. En als de sfeer er om vraagt dat hij z'n mond houd en alleen lief lacht doet hij dat ook met verve. En dat is erg fijn!
Steven van Lummel ('81) heeft geen visitekaartjes, simpelweg omdat alles wat hij doet niet op een kaartje past. Door, met zijn hart en verstand op de tong, steevast overal van zich te laten horen zorgde hij er onder andere voor dat er een skatepark (Sweatshop) kwam in zijn thuisbasis Den Haag. Als kunstenaar, afgestudeerd aan de KABK, was van Lummel 'artist in residence' in New York (2009) en Tokyo (2014) waar hij exposeerde met Absurd grote, absurdistische muurschilderingen.
Als zanger maakt hij deel uit van de illustere Italo-band Lippi Lippi en bij het Afrikaans georiënteerde dj-collectief Radio Noet-Noet neem hij de gedaante aan van Franstalige MC.
Hij richtte PIP op en creëerde zo een plek waar jong talent en creativiteit de ruimte kreeg om te werken en, eindelijk, een plek had waar je behoorlijk kwalitatief uit kon gaan. Het logische gevolg was dat hij ook vanuit de Haagse politiek om zijn input gevraagd werd en zo belande hij al snel met zijn lange lijf op plek 10 van de Haagse stadspartij.
Met hosten begon Steven uit pure noodzaak toen hij skateboardwedstrijden (HSU Cup) organiseerde en constateerde dat er toch iemand moest zijn die het zootje ongeregeld in goede banen kon leiden en hier en daar het publiek een flinke portie op kon jutten. De rol van host bleek hem te passen als een Italiaans maatpak en zo, zoals meestal in het leven van Steven, kwam van het een het ander.
Steeds vaker werd hij door bedrijven en organisaties gevraagd om events te presenteren en binnen 'no time' was hij voor een hoop festivals een vaste kracht. Zo staat Lowland's X-ray tent dit jaar voor de vierde keer onder zijn scherpe maar warme toezicht en is er op Dekmantel-events in middels sprake van een vertrouwd stemgeluid. Verder hoste hij, meestal main-stage, op onder andere Pitch, DGTL, Where the Wild Thing Are, Valhalla, Bungalup, Bungalente, Open Air, Welcome to the Future en Live on Stage.
Zijn karakteristieke stijl van hosten, die altijd op het ondersteunen van de artiest gericht is, ontwikkelde zich de laatste jaren vooral tijdens dj-sets van vrienden als Cinnaman, Job Jobse, de mannen van Dekmantel Soundsystem en niet te vergeten bloedbroeder Tom Trago, voor wie hij ook twee tracks in zong op zijn laatste album.
Sfeerbewust als Steven is weet hij haarfijn te peilen wat er nodig is om een avond naar een hoger plan te brengen. Soms met een opzwepende spraakwaterval aan absurdistische propaganda, dan weer met wat geil gefluisterde toverwoordjes die de temperatuur glibberend omhoog laat glijden. En als de sfeer er om vraagt dat hij z'n mond houd en alleen lief lacht doet hij dat ook met verve. En dat is erg fijn!
