Het nadeel van deze ziektes is dat je ze (vaak) niet kunt zien, zoals bij veel ziektes het geval is. Soms lijkt het wel een persoonlijke oorlog, een oorlog die alleen ik
voel, hoor en zie. Dit zorgt regelmatig voor onbegrip bij anderen. Helaas worden hierdoor sommige klachten niet serieus genomen. En dat is best pijnlijk. Het komt ook regelmatig voor dat mensen vergeten zijn wat voor een ziektes ik heb. Eerlijk toegegeven: soms is dat niet erg. Want ik praat er niet graag over. Die blik vol met medelijden is vreselijk. Toch zal ik erover moeten praten, anders kan niemand het ooit (een beetje) snappen. Soms klagen mensen dat ze zich wat grieperig voelen. Mijn gedachten zijn dan al snel: je moest eens weten wat ik voel. Maar ik zeg dan niks, wetende dat die mensen nooit écht ziek geweest zijn.
Toch heb ik de ziektes in de loop der jaren geaccepteerd, een plekje in mijn leven gegeven. Altijd probeer ik positief te blijven, hoe zwaar het ook met me gesteld is. Negatief doen werkt averechts richting de ziektes. Ik krijg vaker te horen dat mensen het knap vinden hoe ik met de ziektes om ga. Dit vind ik vreemd. Het enige wat ik doe is doorgaan met het leven en er zoveel mogelijk van probeer te genieten. Probeert niet iedereen dit?
Het gevecht zal nooit ophouden, maar de glimlach zal nooit vervagen.
Onzichtbaar ziek
anoniem gepubliceerd op
2 januari 2013
38 opmerkingen
maar waar hebbie last van dan?
Ik mis de kern ook een beetje in jou verhaal
Ik zelf zit in een zelfde positie ik heb een zenuwen/spier ziekte (verwant aan A.L.S)
Bij mij zien mensen op dit moment ook niet wat ik mankeer ondanks ik heel veel pijn heb en veel medicijnen slik
Hoe progressief mijn ziekte is ,is helaas niet bekend dus voor mijn is het in de regel "Life to the Max"
Waarom het zo moet en kan , Omdat ook ik niet weet hoe de dag van morgen eruit ziet
Mijn naaste vrienden weten wel hoe ziek ik ben en ondersteunen mij daar prima mee omdat ik eerlijk over mijn welzijn ben
Ik wens jou sterkte met het verwerken van jou "aandoening"
Ik zelf zit in een zelfde positie ik heb een zenuwen/spier ziekte (verwant aan A.L.S)
Bij mij zien mensen op dit moment ook niet wat ik mankeer ondanks ik heel veel pijn heb en veel medicijnen slik
Hoe progressief mijn ziekte is ,is helaas niet bekend dus voor mijn is het in de regel "Life to the Max"
Waarom het zo moet en kan , Omdat ook ik niet weet hoe de dag van morgen eruit ziet
Mijn naaste vrienden weten wel hoe ziek ik ben en ondersteunen mij daar prima mee omdat ik eerlijk over mijn welzijn ben
Ik wens jou sterkte met het verwerken van jou "aandoening"
wel een opening en een afsluiting maar geen kern idd. alsof je er zo een alinea tussenuit hebt geplukt.
maar snap wel wat je bedoelt. als zelf chronisch ziek persoon njah.. buitenwereld kan dr niet altijd mee omgaan.. en eerlijk gezegd heb k steeds minder zin om t nog te proberen.. te vertellen hoe of wat..
maar snap wel wat je bedoelt. als zelf chronisch ziek persoon njah.. buitenwereld kan dr niet altijd mee omgaan.. en eerlijk gezegd heb k steeds minder zin om t nog te proberen.. te vertellen hoe of wat..
Uitspraak van verwijderd op donderdag 10 januari 2013 om 14:03:wel een opening en een afsluiting maar geen kern idd. alsof je er zo een alinea tussenuit hebt geplukt.
maar snap wel wat je bedoelt. als zelf chronisch ziek persoon njah.. buitenwereld kan dr niet altijd mee omgaan.. en eerlijk gezegd heb k steeds minder zin om t nog te proberen.. te vertellen hoe of wat..
Dat is volgens precies de insteek van deze column. De schrijver heeft weggelaten wat de klachten zijn en het moraal (kern) van het verhaal is dan ook dat het niet altijd vanzelfsprekend is, dat wanneer iemand vrolijk en optimistisch voor de dag komt, alles koek en ei is.
Zoiets? ...
I'm like...OK....
YOLO
YOLO
Dat is volgens precies de insteek van deze column. De schrijver heeft weggelaten wat de klachten zijn en het moraal (kern) van het verhaal is dan ook dat het niet altijd vanzelfsprekend is, dat wanneer iemand vrolijk en optimistisch voor de dag komt, alles koek en ei is.
Zoiets? ...
Correct!
Uitspraak van verwijderd op donderdag 10 januari 2013 om 17:26:Correct!
Dan is het soms nog beter om bijvoorbeeld maar één been te hebben. Dan begrijpt iedereen tenminste wat de handicap inhoudt.
Bovendien kan je dan nooit met het verkeerde been uit bed stappen (ja weet, is flauw)
laatste aanpassing
De schrijver heeft weggelaten wat de klachten zijn en het moraal (kern) van het verhaal is dan ook dat het niet altijd vanzelfsprekend is, dat wanneer iemand vrolijk en optimistisch voor de dag komt, alles koek en ei is.
Dat maakt het nog geen column.
Prima dat je dit meld, maar het zet geloof ik, in deze context, niet veel mensen enorm aan het denken ofzo. En ik zie er zelf persoonlijk ook niet heel erg de 'vermakelijke' waarde van in. Prima tekst. Maar geen column.
Uitspraak van De Antiheld op woensdag 16 januari 2013 om 00:01:Anyway, moraal is duidelijk, had het misschien iets anders geformuleerd.
Hoe had jij het willen formuleren dan
ik praat er niet graag over maar ondertussen schrijf ik er wel een "column" over met mijn naam erbij zodat iedereen het weet.......
die gast zal ook wel echt met zn voor en achternaam op zn profiel staan?
Uitspraak van permanent verbannen op vrijdag 18 januari 2013 om 17:49:Wat ik echt ziek vind, imo...........
dat goudvishoofd van je heeft r anders niet onder geleden
Hij had m ook helemaal anoniem kunnen doen via pf zo zoek je gewoon de aandacht op
misschien had ie dr verder nie bij nagedacht. misschien wou ie t op deze manier doen, zodat ie t wel kwijt kan maar verder niet veel gezeik krijgt. behalve van jou dan
Tip 1: maak je "onzichtbaar ziek" zichtbaar, open en transparant communiceren is de enige optie
ach joh, alsof je collega's of de mensen om je heen daar op zitten te wachten, de hele dag door. (je hebt dan ook van die fijne mensen die dan maar meteen gaan roepen dat je aandacht te kort hebt) en alsof je daar zelf op zit te wachten, de hele dag herinnerd worden dat je ziek bent. af en toe is het juist fijn om het even te kunnen vergeten. ik bevind mijzelf in dezelfde positie als schrijver van deze collumn en ik vind persoonlijk dat het sommige mensen geen ene kut aangaat wat mij mankeert. en dan nog. de mensen die het niet willen snappen gaan het ook niet snappen hoe veel uitleg er ook bij zit.
collega van me heeft de ziekte van crohn, en die krijgt ook altijd emmers gezeik over zich heen als ze weer eerder naar huis mag. ondanks dat iedereen daar weet dat ze dat heeft want daar is ze heel open over.
Ja dat ligt dan aan de mensen waarmee je omgaat. Vriendin van me heeft ook ziekte van Crohn en van mij alleen hulp en begrip. Maarja als je in het echt ook zo bot bent en zeikt als je op mijn goedbedoelde advies reageert ligt het misschien daaraan dat mensen kut terug doen, niet aan je ziekte. Ik zei alleen dat als niemand weet wat er speelt, er sowieso niemand rekening met je kan houden, niet dat je het er de hele dag over moet hebben? Het spijt me dat je negatieve ervaringen hebt met het er over hebben maar dit geldt vast niet voor iedereen.
Tip 1: maak je "onzichtbaar ziek" zichtbaar, open en transparant communiceren is de enige optie naar begrip
Weet ik! Vandaar ook dit stukje:
Het komt ook regelmatig voor dat mensen vergeten zijn wat voor een ziektes ik heb. Eerlijk toegegeven: soms is dat niet erg. Want ik praat er niet graag over. Die blik vol met medelijden is vreselijk. Toch zal ik erover moeten praten, anders kan niemand het ooit (een beetje) snappen.
Alleen is en blijft het moeilijk om erover te praten, zeker wanneer je het wel erg vaak moet vertellen tegen dezelfde persoon! Begrijp me niet verkeerd.. Ik wil er best over praten, maar soms lijkt het nutteloos Gelukkig niet altijd, en dat scheelt hoor!
Tip 2: ik had het wel leerzaam en interessant gevonden om te weten wat je hebt
Ik heb er bewust voor gekozen dit niet in de column te zetten Mocht je het écht willen weten, stuur dan maar een privébericht!
laatste aanpassing
Maar het is nooit goed,
Vertel je dat je ziek bent, krijg je zielige schouderklopjes en sippe gezichtjes. Wil je niet
Vertel je niks, voel je je eenzaam en denk je de hele tijd, joh! Je moest is weten hoe ik me voel. Wil je niet
Vertel je dat je ziek bent tegen iemand die normaal reageert, waarom reageer je zo normaal? Ik ben harstikke ziek hoor? Wil je niet.
Snap je ergenis wel, heb altijd een doodzieke vader gehad en dan hoefte er ook maar 1 te komen klagen over een pijntje in zijn buik Die mensen kun je wel wat, maar je kan het ze moeilijk kwalijk nemen, deze mensen zijn niets erger gewend.
Het zelfde is als iemand dood ongelukkig wordt doordat er een konijntje dood gaat terwijl een ander met volle borst vooruit de wereld tegemoet loopt en al zijn kinderen om zijn gekomen tijdens een ongeluk.
De wereld steekt raar in me kaar!
Probeer iig van elke dag te genieten dat je je wel goed voelt!
Vertel je dat je ziek bent, krijg je zielige schouderklopjes en sippe gezichtjes. Wil je niet
Vertel je niks, voel je je eenzaam en denk je de hele tijd, joh! Je moest is weten hoe ik me voel. Wil je niet
Vertel je dat je ziek bent tegen iemand die normaal reageert, waarom reageer je zo normaal? Ik ben harstikke ziek hoor? Wil je niet.
Snap je ergenis wel, heb altijd een doodzieke vader gehad en dan hoefte er ook maar 1 te komen klagen over een pijntje in zijn buik Die mensen kun je wel wat, maar je kan het ze moeilijk kwalijk nemen, deze mensen zijn niets erger gewend.
Het zelfde is als iemand dood ongelukkig wordt doordat er een konijntje dood gaat terwijl een ander met volle borst vooruit de wereld tegemoet loopt en al zijn kinderen om zijn gekomen tijdens een ongeluk.
De wereld steekt raar in me kaar!
Probeer iig van elke dag te genieten dat je je wel goed voelt!