Het was vrijdagavond. We gingen op stap. Naar de Flexbar in Amsterdam. Daar werd de eerste versie van ONDERTOON gehouden. En daar zat hij, zo passief. Ik kwam binnen en zag hem meteen. Hij zat in een stoel, links achterin de zaal, naast een man die verdomd veel van een zwerver weg had.. De man die ik op het oog had, droeg een beige overhemd met een printje erop. Wat ik een beetje raar vond was dat hij een fietshelm op had. Wie draagt er nou een fietshelm op een feest? Maar anderzijds maakte dat hem juist zo uniek. Onder zijn helm zat donkerblond haar. Hij had mooie bruine ogen.
Andere mensen keken naar hem, omdat hij een papier op A4 formaat in zijn hand had, waarop het thema “Sweet Nightmare†van de eerste editie van KRANG & ONDERTOON op stond. Het was duidelijk dat hij van de organisatie was. Alleen al zijn aanwezigheid maakte dat ik me licht voelde. Ik dacht na over wat hij zou denken. Ik voelde een verbondenheid zo diep, als nooit te voren, alsof hij mij begreep en door de buitenkant heen keek. Ik verbleekte door de schok van de liefde die ik voor hem voelde. Ik bezweek voor wat zijn schild bleek te zijn. Want hij liet weinig van zijn karakter zien. De hele nacht lang bleef ik in zijn buurt. Mijn vrienden vroegen waarom ik niet even mee de andere zaal in ging. Ik antwoordde dat ik niet zo van kleine zaaltjes hield. Maar eigenlijk wilde ik alleen maar bij hem blijven. Aan de zijkant van de zaal stonden bakjes met snoepjes, die de Nightmare nog zoeter maakte. Ik ging even zitten en pikte er een paar. Toen ik in mijn ooghoek iemand snel zag naderen, draaide ik me om en zag ik de hand van de zwerver in een pot met snoepjes graaien. ‘Iedereen heeft iets zoets in zich’, dacht ik bij mezelf. Totdat ik hem de snoepjes in zijn mond zag proppen en hij vervolgens naar het volgende bakje liep en de inhoud in zijn zak goot.
Ik keek op mijn horloge. Het was kwart over drie. We waren al rond twaalven binnen gekomen. Mijn liefde en ik hadden al een paar keer oogcontact gehad. Volgens mij had hij me al wel zien staan. Ik was ten slotte de hele tijd in zijn buurt. Maar nog steeds had ik de moed niet opgebracht om hem aan te spreken. Op het toilet praatte ik tegen mezelf: ‘kom op Dymphy. Je ziet er super sexy uit. Laat hem merken wat je voor hem voelt! Maak een leuke, luchtige opmerking en je hebt hem in the pocket’. Ik liep het toilet uit en bij de trap had ik sjans van twee jongens, wat ervoor zorgde dat ik me nog zekerder voelde.
Eenmaal in de zaal stapte ik meteen op hem af. ‘Je zit hier nou al de hele avond in die stoel, is dat niet vreselijk eenzaam zo? Schuif eens op, dan kom ik erbij zitten!’ Hij zweeg en bleef strak voor zich uit kijken. Hij bewoog niet eens! Hij was zo introvert… Plotseling kwam ik bij zinnen. Hij negeerde me gewoon! Ik kon er niks mee en liet hem links liggen. Hij was ten slotte maar een etalagepop..
131 opmerkingen
Verrassend leuk verhaaltje BeterAapdanNoot,Mies**
Jij zou jouw verhaal echt als column in moeten sturen
Uitspraak van GabberTrutje1986 op maandag 28 december 2009 om 22:00:volgens mij begrijpen de helft van de mensen nog geneens het verhaal denken alleen maar aan drugs en dat je wel zwaar naar de klote moet geweest zijn als je niet zag dat het een etalagepop
kennen jullie nie die grappen dan word het heel sexueel omschreven en dan gaat het om het bierflesje of je pyama
ik wil
ik wil je op me naakte huid voelen enzo..
weet nie meer zo goed hoe ze gaan maar daar lijkt het verhaal erg op
omdat je totaal iets anders verwacht..
dat is juist het leukste..
echt een leuk column heb er wel om kunne lachen
goed misleidend verhaal
ga zo door
Jij zou jouw verhaal echt als column in moeten sturen
Geweldig
Uitspraak van verwijderd op woensdag 23 december 2009 om 13:37:1 van de betere columns ooit
Dont do drugs
Uitspraak van [BJ] Danny op dinsdag 5 januari 2010 om 13:24:wat jij gehad heb
huh!
ik vind hem wel leukk!!
Had ik egt niet zien aankomen.
Had ik egt niet zien aankomen.